Βλαδίμηρος Κυριακίδης: "Ήμασταν στο Σύνταγμα, περνούσε ένας γκέι και τον κορόιδευαν, έτσι γεννήθηκε το Straight Story"
Δείτε όλα όσα είπε ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης
Μεταξύ άλλων, ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης μίλησε για την προσωπική του ζωή αλλά και για τη σχέση ζωής του με τη σύζυγό του, την Έφη Μουρίκη
Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης συμμετείχε στο «Πάμε Δανάη», όπου συζήτησε για την παράσταση «Ο θάνατος του εμποράκου» καθώς και για την καριέρα του γενικότερα.
«Η παρότρυνση ήρθε από τον φίλο μου τον Μάρκο Τάγαρη. Αυτός ο παραγωγός ήρθε μία μέρα και μου λέει “αυτό θα κάνεις”. Είχε μεγάλο δίκιο. Τον σέβομαι και τον αγαπώ πολύ γιατί έχει μία λαϊκή σοφία που την λατρεύω. Και η Έφη με παρότρυνε και μου έλεγε να το κάνεις γιατί είσαι δραματικός ηθοποιός. Εγώ δεν το πίστευα αυτό. Η μοντέρνα κωμωδία πατά στην τραγική μας υπόσταση. Μέσα από την κωμωδία όμως είχα ‘γυμναστεί’ για το δράμα και μέσα από το δράμα τώρα θα ‘γυμναστώ’ για την κωμωδία αργότερα. Είμαι τρισευτυχισμένος και το περιβάλλον που ζω είναι εξαιρετικό. Είναι οι συνθήκες που με γεμίζουν γενικά», είπε αρχικά ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης.
«Είμαι πολιτικό ον και έχω συγκεκριμένη στάση ζωής. Δεν ακολουθώ τις τάσεις. Πάντα είχα το πολιτικά ορθό στη ζωή μου. Έτσι προέκυψε το “Straight Story”. Βρισκόμασταν στο Σύνταγμα όταν είδαμε έναν gay να κοροϊδεύεται χυδαία από κάποιους straight και ρώτησα την Έφη “γιατί συμβαίνει αυτό;”. Σκεφτήκαμε με την Έφη ‘αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά;’», δήλωσε ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης.
Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης τόνισε ότι το έργο αναφέρεται στον καπιταλισμό του παρελθόντος και του παρόντος
«Σήμερα, βέβαια, δεν υπάρχει καπιταλισμός και αυτό το έχει παραδεχτεί και ο ίδιος. Τώρα προσπαθούν να εφεύρουν ένα νέο σύστημα, αλλά όλα τα πολιτικά συστήματα δεν είναι ανθρωποκεντρικά, καθώς η πολιτική είναι κυρίως οικονομική», υπογράμμισε. «Τα πάντα πλέον έχουν αποκτήσει μια τιμή. Ωστόσο, πιστεύω ότι ό,τι υπολογίζεται σε χρήμα δεν έχει αξία. Έχω βρεθεί στο παρελθόν σε μια σειρά και ρώτησα γιατί δεν...».
«Στο σπίτι μου προσπαθώ να ξεκουράζομαι όσο το δυνατόν περισσότερο, να παραμένω καθισμένος στην καρέκλα. Αν και η αδράνεια είναι παρούσα, οι σκέψεις μας δεν σταματούν, ούτε οι δικές μου ούτε της Έφης. Οι δημιουργικοί άνθρωποι συνεχίζουν να σκέφτονται αδιάκοπα. Στα 36 χρόνια που είμαστε μαζί, είναι φυσικό να έχουμε βαρεθεί ο ένας τον άλλον».