Στην εκπομπή Στούντιο 4 φιλοξενήθηκε η Ασημένια Βουλιώτη, η οποία αναφέρθηκε στον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη και την παράσταση στην οποία συμμετέχει.

«Η εμπειρία μας στη Φάλαινα είναι μοναδική. Οι άνθρωποι είναι εξαιρετικοί και έχουμε δημιουργήσει μια υπέροχη παρέα. Ο ρόλος μου προήλθε από μια οντισιόν, στην οποία με προσκάλεσε ο Πυγμαλίωνας Δαδακαρίδης, ο σκηνοθέτης της παράστασης. Η ανταπόκριση του κοινού είναι συγκινητική και αυτή είναι η πρώτη μου επαγγελματική εμπειρία στο θέατρο.


Ασημένια Βουλιώτη για την πρεμιέρα της παράστασης

Θυμάμαι στην πρεμιέρα, όπως το έλεγα και στους συνεργάτες μου, ότι τα πόδια μου έτρεμαν και όταν ανέβηκα στη σκηνή ένιωσα σαν να βρισκόμουν σε βιντεοπαιχνίδι. Ήταν σαν να εισήλθα σε μια πίστα του Nintendo και έπρεπε να αρχίσω να παίζω, χωρίς να έχω πλήρη αίσθηση του εαυτού μου. Δεν λειτουργούσα μηχανικά, αλλά ένιωθα μια εσωτερική έκσταση από το άγχος.

Είχα την αίσθηση ότι ήμουν έξω από το σώμα μου, σαν να συμμετείχα σε ένα παιχνίδι. Έβλεπα το κοινό και τους συναδέλφους μου εκείνη τη στιγμή, αλλά δεν μπορούσα να κατανοήσω πλήρως τι συνέβαινε. Ήταν ένα εξαιρετικό συναίσθημα».


Για τον ρόλο της Μαρινέλλας στην ταινία "Υπάρχω"

Η Ασημένια Βουλιώτη μοιράστηκε την εμπειρία της από την οντισιόν για τον ρόλο της Μαρινέλλας στην ταινία «Υπάρχω». Αναφέρθηκε στη διαδικασία και τα συναισθήματά της, εστιάζοντας στην προετοιμασία και την πρόκληση που συνόδευσε την προσπάθειά της να ερμηνεύσει αυτόν τον ιδιαίτερο ρόλο.

«Νιώθω μεγάλη χαρά και ευγνωμοσύνη. Είναι κάτι που δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω. Είμαι ευτυχής που συνεργάζομαι με τόσο σπουδαίους ανθρώπους».

«Ο Μάκης Γαζής με κάλεσε και μου πρότεινε τον ρόλο της “Μαρινέλλας”, κάτι που με σόκαρε. Μου είπε ότι πρωταγωνιστής θα είναι ο Χρήστος Μάστορας και ότι θα συμμετάσχει στην οντισιόν. Προετοιμάστηκα διαβάζοντας τις σκηνές, ένιωθα άγχος, αλλά τελικά πήρα τα πόδια μου και πήγα».

«Είχα μια συγκεκριμένη εικόνα στο μυαλό μου και έψαξα βίντεο με τον Καζαντζίδη. Από την πρώτη στιγμή που καθίσαμε στο τραπέζι και είδα τον Χρήστο απέναντί μου, ένιωσα μια σύνδεση, κάτι που φάνηκε στα μάτια μας και στον τρόπο που αλληλεπιδρούσαμε».