Μαγιό: 100 χρόνια... βρεγμένης ιστορίας σε μια έκθεση
Από Χριστούγεννα... "Splash"
Highlight της έκθεσης για τα μαγιό, το iconic κόκκινο ολόσωμο της Πάμελα Άντερσον στο «Baywatch»
Από Αύγουστο χειμώνα, από Μάρτη καλοκαίρι και από Χριστούγεννα… «Splash». Η εξέλιξη των μαγιό τα τελευταία 100 χρόνια -από τη δεκαετία του 1920, όταν αντικατέστησαν τα βικτοριανά ενδύματα και οι παραθαλάσσιες διακοπές έγιναν μόδα, έως σήμερα- αποτυπώνεται στην έκθεση «Splash! Ένας αιώνας κολύμβησης και στυλ», που θα ανοίξει στις 28 Μαρτίου στο λονδρέζικο Design Museum.
Ορόσημο σε αυτή την εξέλιξη ήταν η εμφάνιση του μπικίνι, ενός τολμηρού συνόλου δύο κομματιών, πιο αποκαλυπτικού απ’ οτιδήποτε άλλο υφίστατο μέχρι τότε. Αν και διίστανται οι απόψεις για τον δημιουργό του, κέρδισε τη διεθνή προσοχή όταν η Γαλλίδα Μισλέν Μπερναρντίνι φόρεσε το προκλητικό διμερές σύνολο του σχεδιαστή Λουί Ρεάρ (Louis Réard) στις 5/7/1946 στο Piscine Molitor, στο Παρίσι, προαναγγέλλοντας μια τολμηρή καινοτομία για τη «μαμά» μόδα.
Τα 50s σηματοδότησαν κομβική στιγμή στην ιστορία της μόδας, καθώς τα μαγιό εξελίχθηκαν από λειτουργικά ενδύματα σε σύμβολα στυλ κι ελευθερίας. Με μούσες την κολυμβήτρια-ηθοποιό Έστερ Γούιλιαμς, τη Μέριλιν Μονρόε, την Άβα Γκάρντνερ και τη θεά του «Dolce Vita», το αποκαλούμενο «φλογερό παγόβουνο» καθώς καταγόταν από τη Σουηδία, Ανίτα Έκμπεργκ.
Στα της έκθεσης τώρα: Περιλαμβάνει περισσότερα από 200 αντικείμενα, που εξερευνούν την εξέλιξη της ένδυσης σε σχέση με το νερό, στο κοινωνικό, πολιτιστικό, τεχνολογικό και περιβαλλοντικό της πλαίσιο. Highlight, το iconic κόκκινο ολόσωμο της Πάμελα Άντερσον στο «Baywatch», μια επιλογή από ανδρικά Speedos του ’80, ένα από τα πρώτα σωζόμενα μπικίνι του 1946, και ένα λεπτομερές αρχιτεκτονικό μοντέλο του Υδατικού Κέντρου του Λονδίνου του 2012 που σχεδίασε η Ζάχα Χαντίντ - αποθεώνοντας έτσι έναν αιώνα… βρεγμένης ιστορίας
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή
Ορόσημο σε αυτή την εξέλιξη ήταν η εμφάνιση του μπικίνι, ενός τολμηρού συνόλου δύο κομματιών, πιο αποκαλυπτικού απ’ οτιδήποτε άλλο υφίστατο μέχρι τότε. Αν και διίστανται οι απόψεις για τον δημιουργό του, κέρδισε τη διεθνή προσοχή όταν η Γαλλίδα Μισλέν Μπερναρντίνι φόρεσε το προκλητικό διμερές σύνολο του σχεδιαστή Λουί Ρεάρ (Louis Réard) στις 5/7/1946 στο Piscine Molitor, στο Παρίσι, προαναγγέλλοντας μια τολμηρή καινοτομία για τη «μαμά» μόδα.
Τα 50s σηματοδότησαν κομβική στιγμή στην ιστορία της μόδας, καθώς τα μαγιό εξελίχθηκαν από λειτουργικά ενδύματα σε σύμβολα στυλ κι ελευθερίας. Με μούσες την κολυμβήτρια-ηθοποιό Έστερ Γούιλιαμς, τη Μέριλιν Μονρόε, την Άβα Γκάρντνερ και τη θεά του «Dolce Vita», το αποκαλούμενο «φλογερό παγόβουνο» καθώς καταγόταν από τη Σουηδία, Ανίτα Έκμπεργκ.
Στα της έκθεσης τώρα: Περιλαμβάνει περισσότερα από 200 αντικείμενα, που εξερευνούν την εξέλιξη της ένδυσης σε σχέση με το νερό, στο κοινωνικό, πολιτιστικό, τεχνολογικό και περιβαλλοντικό της πλαίσιο. Highlight, το iconic κόκκινο ολόσωμο της Πάμελα Άντερσον στο «Baywatch», μια επιλογή από ανδρικά Speedos του ’80, ένα από τα πρώτα σωζόμενα μπικίνι του 1946, και ένα λεπτομερές αρχιτεκτονικό μοντέλο του Υδατικού Κέντρου του Λονδίνου του 2012 που σχεδίασε η Ζάχα Χαντίντ - αποθεώνοντας έτσι έναν αιώνα… βρεγμένης ιστορίας
Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή