Η συνέντευξη του Θοδωρή Αθερίδη στην εκπομπή «Το Πρωινό» την Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2025, έδωσε στους τηλεθεατές μια πολύ προσωπική ματιά στη σχέση του με την Σμαράγδα Καρύδη, η οποία μετρά πλέον 22 χρόνια κοινής πορείας.

Ο γνωστός ηθοποιός, με αφοπλιστική ειλικρίνεια, μίλησε για το πώς εξελίσσεται ο έρωτας και η σχέση μέσα στα χρόνια και για το μυστικό της μακροχρόνιας ευτυχίας.

Θοδωρής Αθερίδης: «Ο έρωτας, όπως και κάθε σχέση, περνά από διαφορετικά στάδια»

Όπως εξήγησε, ο έρωτας, όπως και κάθε σχέση, περνά από διαφορετικά στάδια. Στην αρχή, τα συναισθήματα είναι έντονα και οι στιγμές γεμάτες πάθος, όμως με το πέρασμα του χρόνου και καθώς οι δύο άνθρωποι μαθαίνουν ο ένας τον άλλον σε βάθος, η σχέση μεταμορφώνεται σε κάτι πιο σταθερό και ισχυρό. Για εκείνον, η διάρκεια και η συνέπεια στην πορεία της σχέσης είναι αυτά που την κάνουν ξεχωριστή.

«Δεν είναι μόνο το πάθος, αλλά το να έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου που σε καταλαβαίνει, σε υποστηρίζει και περνάτε μαζί τις χαρές και τις δυσκολίες. Μετά από τόσα χρόνια, το να ξέρεις ότι μπορείς να μοιραστείς κάθε στιγμή με τον άλλον, αυτό είναι το πιο σημαντικό», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ο Θοδωρής Αθερίδης, επίσης, αναφέρθηκε στην ουσία της καθημερινής επικοινωνίας και των μικρών στιγμών που χτίζουν τη σχέση. Αν και δεν έλειψαν οι προκλήσεις, δήλωσε ότι το κλειδί για να μένει η σχέση υγιής είναι η αμοιβαία εκτίμηση και σεβασμός, ακόμα και στις δύσκολες στιγμές.

Ο Θοδωρής Αθερίδης επίσης αναφέρθηκε στην κόρη του, τα εγγόνια του, αλλά και το εγκεφαλικό που υπέστη.

Ο ηθοποιός είπε μεταξύ άλλων:

«Υπήρξα για να φτιάξω την κόρη μου, αυτός ήταν ο σκοπός της ζωής μου, την είχα γραμμένη στο κινητό “λόγος ύπαρξης του μπαμπά της”. Το κατάλαβα όταν γεννήθηκε, ότι ήρθα στη Γη να κάνω αυτό το παιδί με τη δική του ψυχή και προσωπικότητα. Η πνοή κάθε ανθρώπου είναι ένα ξεκούδουνο πράγμα. Είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έχω κάνει και μετά τα εγγόνια μου που έγιναν ως επακολούθο. Το παιδί του παιδιού είναι… πέντε φορές παιδί μου. Τα εγγόνια μου, τον Θοδωρή και τον Ηρακλή τα αγαπώ περισσότερο από την κόρη μου».

Για τη σχέση του με τον Θεό, ανέφερε:

«Πιστεύω, δεν είμαι θεούσος. Όταν είμαι καβάλα στ’ άλογο φοβάμαι και ευγνωμονώ περισσότερο. Αν κέρδιζα το λαχείο θα γινόμουν δυστυχισμένος γιατί θα έπρεπε να κάνω κοινωνική προσφορά αυτά τα χρήματα και δεν θα το έκανα, θα ήταν λάθος. Κάθε μέρα στη ζωή μας αρκούν 1500 θερμίδες και δύο μπουκάλια νερό. Ο πιο φτωχός άνθρωπος που πέρασε απ’ τον πλανήτη είναι ο Χριστός».

Και πρόσθεσε: «Όταν αρρωστήσω πηγαίνω στο γιατρό, όχι στην εκκλησία. Πιστεύω ότι όλοι πιστεύουν στον ίδιο Θεό, απλά δεν το ξέρουν. Υπάρχει ανώτερη δύναμη. Είναι μεταφυσικός ο έρωτας, δεν εξηγείται, την ίδια σχέση νιώθεις με το Θεό. Από παιδάκι είχα σχέση με το Θεό, είχα πάει στο κατηχητικό μόνος μου, ο πατέρας μου μού είπε ότι θα μου σπάσει τα πόδια αν ξαναπάω. Μετά ήμουν παπαδάκι, κρατούσα τα εξαπτέρυγα».

Όσον αφορά το εγκεφαλικό που υπέστη, είπε:

«Έκανα παράσταση επειδή δεν ήμουν σίγουρος ότι πάθαινα εγκεφαλικό. Κάθε ώρα που παθαίνεις εγκεφαλικό πεθαίνουν 2.000.000 εγκεφαλικά κύτταρα. Πέθαναν 8.000.000 εγκεφαλικά κύτταρα στις τέσσερις ώρες που έκανα παράσταση! Δεν μου άφησε κάτι, πρόλαβα τη θρομβόλυση για ένα τέταρτο. Η Σμαράγδα είχε παράσταση και ήρθε μετά. Την άλλη μέρα βάφτιζα, εν τω μεταξύ, έμεινα δύο μέρες στο νοσοκομείο. Δεν τα μάθατε όλα αυτά γιατί ζούσε η μάνα μου, αν το άκουγε θα πέθαινε αμέσως. Κάτι της είπαν ότι δεν έπαιξα στο θέατρο και της είπα ότι χάλασε η κονσόλα, με πήρε με facetime την ώρα που έφευγα από το νοσοκομείο, με είδε ζωντανό και ηρέμησε».

Και πρόσθεσε: «Βέβαια και χέστηκα πάνω μου. Ένιωσα μούδιασμα σε γλώσσα-μάγουλο-χέρι, σαν ακόρντο. Έτρεξα στον Άλκι Κούρκουλο και του είπα “μ…κα παθαίνω εγκεφαλικό”, τελικά έκανα την παράσταση δέκα λεπτά νωρίτερα. Κάποια στιγμή κρατούσα ένα τσιγάρο και δεν μπορούσα να χτυπήσω το φίλτρο για να ρίξω τη στάχτη. Εκείνη την ώρα δεν ελέγχεις τις σκέψεις σου. Έλεγα πως αν καταλάβει ο κόσμος τι συμβαίνει θα με πιάσει πανικός. Ο Άλκις τελικά με κατάλαβε γιατί έπιανα το δάχτυλό μου. Από τότε άλλαξε η ζωή μου, παίρνω καμιά δεκαριά χάπια. Θα έπρεπε να τρώω καλύτερα και να περπατάω, αλλά δεν το κάνω».