Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης μίλησε για την επιλογή του να μένει με την οικογένειά του έξω από την Αθήνα σε συνέντευξή του στο «Στούντιο 4». Ο αγαπημένος ηθοποιός περιέγραψε τη ζωή του σε ένα πιο ήρεμο περιβάλλον, μακριά από τη φασαρία της πρωτεύουσας.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης έκανε μία ασυνήθιστη αποκάλυψη σχετικά με τις καθημερινές του συνήθειες και τη σχέση του με τη φύση.

Ανέφερε πως αυτή η απόφαση τον έχει βοηθήσει όχι μόνο να διατηρεί μια ισορροπία στην προσωπική του ζωή, αλλά και να απολαμβάνει απλές και αυθεντικές στιγμές με την οικογένειά του. Μάλιστα, ο ίδιος έκανε και μία απίθανη αποκάλυψη, που «πάγωσε» τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο.

Γεράσιμος Σκιαδαρέσης: "Στον γάμο μας φίλοι μου μας έφεραν δώρο μια κατσίκα. Είναι πληγή αυτό. Γιατί δεν ήξερα και την τάισα ψωμί και πέθανε"

«Στον γάμο μας φίλοι μου μας έφεραν δώρο μια κατσίκα. Είναι πληγή αυτό. Γιατί δεν ήξερα και την τάισα ψωμί και πέθανε. Δεν κάνει να φάει. Δεν μπορεί να το μηρυκάσει και φουσκώνει το στομάχι της και σκάει», εξομολογήθηκε ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης 

«Την πήρε ένας τσοπάνης εκεί στην περιοχή, προφανώς την έφαγε. Εγώ δεν ήθελα ούτε… Μεγάλο τραύμα», πρόσθεσε ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης.


O Γεράσιμος Σκιαδαρέσης μίλησε επίσης για τη μητέρα του, τη μετακόμισή τους στην Αθήνα, αλλά και τις τελευταίες στιγμές με τον πατέρα του.

Οι δηλώσεις του ηθοποιού για τους γονείς του

«Ήταν εξαιρετικά προοδευτικό μυαλό και με άφησε να ανοίξω τα φτερά μου χωρίς δέσμευση. Ήταν διακριτικά στο πλευρό μου και στο παρασκήνιο. Το ένστικτό της, η ποιότητά της. Τις διαφωνίες της μου τις έλεγε αλλά ήταν τόσο όσο να μην επηρεάσει τη δική μου τη ζωή. Έκανα και εγώ τα στραβά μου. Τότε που μεγάλωνα εγώ δεν είχαμε κινητά τηλέφωνα, μου έλεγε να την πάρω τηλέφωνο και όποτε το θυμόμουν την έπαιρνα. Δεν το έκανα από αδιαφορία. Σεβόμουν πάντα την αγωνία της, δικαιολογημένα ανησυχεί.

Πάλεψε πάρα πολύ. Και μόνη και γυναίκα μόνη είχε δυσκολίες στο εργασιακό περιβάλλον. Με τη Χούντα διώχθηκε, μετακομίσαμε από την Πάτρα στην Αθήνα. Έκανε δουλειές του ποδαριού μέχρι να σταθεί στα πόδια της. Ήρθαμε στο κέντρο της Αθήνας. Στην αρχή είχε φύγει μόνη της και μετά όταν ήρθαμε είχε φτιάξει έναν κύκλο οπότε εγκλιματίστηκα πιο εύκολα. Ήταν πολύ τολμηρή! Με άφησε να νοικιάσω σπίτι όταν ήμουν τρίτη Λυκείου. Όταν το έκανε αυτό και ότι το παιδί της θα παραμείνει αλλού ήταν πολύ τολμηρό.

Παρουσία του πατέρα δεν υπήρχε. Ήταν ο άνθρωπος που συντηρούσε την οικογένεια, δούλευε μέρα νύχτα. Μεγάλωσα χωρίς τον πατέρα μου. Δεν είχα πολύ καλή σχέση, οπότε δεν μου έλειπε καθόλου. Ήμασταν τριμελής οικογένεια, η γιαγιά, η μαμά και εγώ. Δεν είχα θέματα μπούλινγκ στο σχολείο, δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο. Δεν είχε καταγραφεί κάτι για να το κλείσω (σ.σ. με τον πατέρα του). Τον είδα τα τελευταία χρόνια της ζωής του, τον επισκέφθηκα κάποιες φορές, γνώρισε και τα εγγόνια του. Δεν είχα λόγο να του πω όχι, δεν κρατούσα μέσα μου έναν θυμό τόσο ισχυρό. Δεν με άφησε η μαμά να νιώσω την απουσία του. Ήταν πάντα βράχος δίπλα μου. Εγώ ήθελα να κάνω παραπάνω από ένα παιδί γιατί δεν μου άρεσε που ήμουν μόνος μου. Είμαι άνθρωπος αρκετά της οικογένειας».