Η Μαρία Καρλάκη ερμηνεύει Νίκο Γκάτσο και Γιώργο Χατζηνάσιο (Ηχητικό)
Η Μαρία Καρλάκη τραγουδάει Νίκο Γκάτσο και Γιώργο Χατζηνάσιο, ερμηνεύοντας με νέο ήχο το αγαπημένο τραγούδι «Γιαρέμ». Με αυτόν τον τρόπο επιστρέφει με ένα τραγούδι σταθμό για την καριέρα της, που θα μας κάνει να την λατρέψουμε.
Ο λόγος για το εκπληκτικό τραγούδι «Yarem», σε μουσική του σπουδαίου Γιώργου Χατζηνάσιου και σε στίχους του μεγάλου Έλληνα ποιητή Νίκου Γκάτσου που σε πρώτη εκτέλεση ερμήνευσε η Νάνα Μούσχουρη.
Αυτή τη φορά την ενορχήστρωση του «Yarem» έκανε Γιάννης Λιονάκης «φρεσκάροντας» τον παλιό ήχο, που έκανε το αγαπημένο τραγούδι από ιστορικό σημερινό, και το αποτέλεσμα σίγουρα θα σας εντυπωσιάσει καθώς έχει μεταφέρει με σεβασμό όλα τα παραδοσιακά στοιχεία του παρελθόντος στο σήμερα και μάλιστα με μεγάλη ακρίβεια..
Όσο για την ερμηνεία της Μαρίας Καρλάκη δεν θα κάνουμε εμείς κανένα σχόλιο, αφού η αγαπημένη μας ερμηνεύτρια με τις εμφανίσεις της στην Μύκονο έχει επιστρέψει για τα καλά.
Ο Γιώργος Χατζηνάσιος είναι ένας σπουδαίος συνθέτης που έχει γράψει τεράστια μουσικά έργα και η Μαρία Καρλάκη τον θαυμάζει και το δείχνει, αφού σε lives εμφανίσεις της ερμηνεύει πολλές από αυτές τις επιτυχίες.
Το νέο της τραγούδι θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες από την Heaven Music.
Ακούστε το εδώ μια που ακόμα δεν έχει ανέβει στο Youtube στο: Lifeviews.gr
Με βασιλικό γιαρέμ γιαρέμ και δυόσμο στόλισε ο Θεός γιαρέμ γιαρέμ τον κόσμο μα ‘ρθε συννεφιά γιαρέμ γιαρέμ και μπόρα κι έπεσε κακό γιαρέμ γιαρέμ στη χώρα. Τώρα το παιδί γιαρέμ γιαρέμ μονάχο μοιάζει με πουλί γιαρέμ γιαρέμ σε βράχο, τέτοιο ξαφνικό Χριστέ Χριστέ Χριστέ μου να μην ξαναδώ ποτέ ποτέ ποτέ μου.
Με της ομορφιάς γιαρέμ γιαρέμ τον ήλιο σου ‘χτισα κι εγώ γιαρέμ γιαρέμ βασίλειο μα ‘ρθανε καιροί γιαρέμ γιαρέμ και χρόνοι κι έγινε καπνός γιαρέμ γιαρέμ και σκόνη. Κι έμεινε η καρδιά γιαρέμ γιαρέμ μονάχη σαν της ερημιάς γιαρέμ γιαρέμ το στάχυ, τέτοια συμφορά Χριστέ Χριστέ Χριστέ μου να μην ξαναδώ ποτέ ποτέ ποτέ μου.
Με του φεγγαριού γιαρέμ γιαρέμ τ’ αγιάζι τ’ όνειρο χαρές γιαρέμ γιαρέμ μοιράζει μα στην ξαστεριά γιαρέμ γιαρέμ της μέρας γίνεται φτερό γιαρέμ γιαρέμ κι αγέρας. Τώρα στου ματιού γιαρέμ γιαρέμ την άκρη θάλασσα κυλάει γιαρέμ γιαρέμ το δάκρυ, τι να πω κι εγώ Χριστέ Χριστέ Χριστέ μου που ‘μαι ένα μικρό πουλί πουλί τ’ ανέμου.