Η Ζένια Μπονάτσου μίλησε για το στοιχείο του χαρακτήρα που κληρονόμησε από τον πατέρα της, τονίζοντας: «Την έκρηξη που είχε ο πατέρας μου την έχω κι εγώ. Τον θυμάμαι… Θυμάμαι το σφύριγμά του από την ώρα που θα πάρκαρε μέχρι την ώρα που θα έμπαινε στο σπίτι, εγώ τρελαινόμουν και φώναζα «μπαμπά». Μου λείπει πολύ…»!

Η Ζένια Μπονάτσου θυμήθηκε ακόμη την ημέρα που ο πατέρας της ξεψύχησε μπροστά στα μάτια της στην τρυφερή ηλικία των επτά ετών:

 «Θυμάμαι τη μέρα που έφυγε από τη ζωή. Έγιναν όλα μπροστά μου. Τρεις το βράδυ για κάποιο λόγο είχα ξυπνήσει, η μάνα μου ήταν κρυωμένη και ο μπαμπάς μου έφτιαχνε χαμομήλι και σφύριζε… και για κάποιο λόγο εκεί που με πείραζε και μου τραγουδούσε, κάτι με πιάνει και φεύγω και πάω στο δωμάτιο της μαμάς μου και της λέω «μαμά ο μπαμπάς δεν είναι καλά, θα πεθάνει» και δεν είχε συμβεί κάτι… Αφού φέρνει το χαμομήλι και είμαστε στο κρεβάτι, αρχίζει να μην μπορεί να αναπνεύσει και φωνάζει «Μάρθα, Μάρθα», δεν ανέπνεε, κουτούλαγε από τοίχο σε τοίχο, λιποθύμησε έξω από το δωμάτιό μου… Εγώ προσπαθούσα να του δώσω το φιλί της ζωής, ότι μπορούσα ήμουν επτά χρονών, η μάνα μου πήρε να έρθει ασθενοφόρο… Ο πατέρας μου είχε κληρονομικό αγγειοοίδημα, το οποίο έχω κληρονομήσει…»!

Και πρόσθεσε: «Συνειδητοποίησα ότι ο πατέρας μου δεν ζει όταν τον είδα στο ψυγείο νεκρό και τελευταία φορά τον είδα στην κηδεία»!

Δείτε το βίντεο στο Lifeviews.gr