Για ένα από τα κορυφαία έργα του Νίκου Καζαντζάκη, το μυθιστόρημα «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», που προσφέρουν αυτό το Σάββατο τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, μίλησε η Νίκη Σταύρου, η πνευματική δικαιούχος του έργου του Νίκου Καζαντζάκη και Διευθύντρια των εκδόσεων Καζαντζάκη.

Μιλώντας στα Παραπολιτικά 90,1 και στην εκπομπή «Ζούμε αληθινά» με τον δημοσιογράφο Δημήτρη Γιαγτζόγλου, για την αυριανή προσφορά της εφημερίδας, η κ. Σταύρου υπογράμμισε: «Έχει αγαπηθεί από τους Έλληνες όσο λίγα βιβλία της λογοτεχνίας μας, έχει γίνει κινηματογραφική ταινία του Ζυλ Ντασέν με πρεμιέρα στις Κάννες, όπερα στην Τσεχία και πάμπολλα θεατρικά έργα. Μάλιστα το ετοιμάζει τώρα ο Θοδωρής Παπαδουλάκης για κινηματογραφική ταινία, επίσης είναι από τα πιο αγαπημένα βιβλία της ελληνικής διασποράς και κυκλοφορεί στον αγγλόφωνο κόσμο με μεγάλη επιτυχία εδώ και 70 χρόνια με τον τίτλο The Greek passion!».

«Είναι βασικά η ψυχή του Έλληνα. Ο Έλληνας ο πρόσφυγας, ο Έλληνας ο ήρωας, ο Έλληνας Χριστός. Εξελληνίζει βασικά τον Χριστό...», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η κ. Σταύρου σημείωσε ότι πρόκειται για «ένα βιβλίο που εξόργισε τότε την ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία, που το αποκάλεσε βλάσφημο και να φανταστείτε ότι όταν το ολοκλήρωσε ο Ν. Καζαντζάκης το ’48-’49 πρώτα εκδόθηκε στη Σουηδία και μετά στην Ελλάδα. Αργότερα βέβαια, είναι σημαντικό να πούμε, ότι ο Πατριάρχης Αθηναγόρας το 1961 δήλωσε ότι όλα τα βιβλία του Ν.Καζαντζάκη θα κοσμούν την πατριαρχική βιβλιοθήκη...».

Εξηγώντας την υπόθεση του βιβλίου, η κ. Σταύρου ανέφερε: «Είναι λοιπόν η εποχή της Τουρκοκρατίας σε ένα όμορφο και πλούσιο χωριό της Ανατολής και κάθε 7 χρόνια αναπαριστούν το θείο δράμα, τα πάθη του Χριστού. Επιλέγουν οι άρχοντες του χωριού τον Ιησού, τον Ιωάννη, τον Ιούδα, τη Μαγδαληνή κι αυτοί και όλο το χωριό έχουν όλο το χρόνο μέχρι το επόμενο Πάσχα να μπούνε στους ρόλους τους... Να μην αμαρτάνουν, να είναι καλοί άνθρωποι, καλοί χριστιανοί και εδώ μας χαμογελάει λυπημένα ο Καζαντζάκης. Γιατί μπορεί κάποιος να νομίζει ότι είναι καλός, ελεήμων, υπόδειγμα ανθρώπου, καλός χριστιανός μέχρι να έρθουν οι πρόσφυγες... Και τότε λοιπόν έρχονται οι πρόσφυγες, ξεριζωμένοι, αποσκελετωμένοι, πεινάνε και κατεβαίνουν στο χωριό κι απλώνουν το χέρι για βοήθεια. Κι εδώ παρακολουθούμε σιγά-σιγά να πέφτουν οι μάσκες και τις δυνάμεις του κακού να επιστρατεύονται εναντίον τους αλλά και εναντίον όσων πάνε να τους βοηθήσουν. Το μονοπάτι από εδώ και πέρα είναι μόνο ένα, ο Χριστός πρέπει να ξανασταυρωθεί».

«Ο Καζαντζάκης παρακαλάει, ας επιστρατεύσουμε κι εμείς τις δυνάμεις του καλού, της δικαιοσύνης, ας καλέσουμε ό,τι ανθρώπινο επιζεί ακόμα μέσα μας και να λέμε πως όλοι οι άνθρωποι, άσπροι ή μαύροι είναι Ένας και δεν μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι αν ένας στην άκρη του κόσμου παραμένει σκλάβος...», τόνισε η ίδια.
«Κοντεύουν 2.000 χρόνια και ακόμα σταυρώνουμε το Χριστό και μας ρωτάει ο Καζαντζάκης ‘’πότε θα γεννηθείς Χριστέ μου να μην σταυρωθείς πια, να ζήσεις μαζί μας αιώνια’’»..., καταλήγει.