H Νίκη Σταύρου για την προσφορά των Παραπολιτικών «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται – Μέρος δεύτερο»
Τι είπε στην εκπομπή του Δημήτρη Γιαγτζόγλου η πνευματική δικαιούχος του έργου του Νίκου Καζαντζάκη
Για ένα από τα κορυφαία έργα του Νίκου Καζαντζάκη, το μυθιστόρημα «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», που προσφέρουν αυτό το Σάββατο τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, μίλησε η Νίκη Σταύρου, η πνευματική δικαιούχος του έργου του Νίκου Καζαντζάκη και Διευθύντρια των εκδόσεων Καζαντζάκη.
Μιλώντας στα Παραπολιτικά 90,1 και στην εκπομπή «Ζούμε αληθινά» με τον δημοσιογράφο Δημήτρη Γιαγτζόγλου, για την αυριανή προσφορά της εφημερίδας, η κ. Σταύρου υπογράμμισε:
«Αυτό που εγώ προσωπικά αγαπάω στο «Χριστός ξανασταυρώνεται» είναι η ιδιαίτερη τρυφεράδα του Καζαντζάκη για τα ζώα, η οποία σε αυτό το βιβλίο φαίνεται πάρα πολύ. Αυτό το βιβλίο είναι για όλους αλλά και για όποιον έχει νιώσει ολομόναχος κάποια στιγμή στη ζωή του και τον έχει παρηγορήσει η συνύπαρξη με κάποιο ζωάκι. Αγαπημένο σημείο του βιβλίου λοιπόν είναι το γαϊδουράκι του Γιαννακού που του το άρπαξε ο πλούσιος τσιγκούνης του χωριού για να το κάνει να υποφέρει και ο Γιαννακός μπαίνει κλεφτά εκεί που το έχουν δεμένο και το χαϊδεύει και το παρηγορεί. Και εδώ είναι ο τρυφερός Καζαντζάκης.
Το γαϊδουράκι από τη χαρά του νομίζει πως ονειρεύεται και ως θεοφοβούμενο που το κάνει ο Καζαντζάκης, σκύβει το κεφάλι, κλείνει τα μάτια και προσεύχεται στον δικό του γαϊδουράκι-θεό που του μοιάζει. Προσεύχεται να μην είναι όνειρο, να είναι αλήθεια ότι το χαϊδεύουν και δεν το κλωτσάνε. Οι νεαροί πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι τόσο ζωντανοί τόσο επίκαιροι... είναι νέοι άνθρωποι και αν ζούσαν ανάμεσα μας σήμερα, φαντάζομαι τον Γιαννακό να ποστάρει selfie με το γαϊδαράκι του.
Ουσιαστικά οι χαρακτήρες του «Χριστού ξανασταυρώνεται» είναι εμείς με άλλα ρούχα. Το βιβλίο δείχνει την ζεστή ανθρώπινη πλευρά του Καζαντζάκη.
Ο πρωταγωνιστής είναι ένας νεαρός άνθρωπος πολύ-πολύ διαφορετικός από τον Καπετάν Μιχάλη, αλλά πολεμιστής και αυτός που γίνεται σιγά-σιγά «Χριστός». Για τον Καζαντζάκη ο Χριστός δεν είναι κύριο όνομα, είναι ρήμα. Γίνεται ο Χριστός με τους αγώνες του, με τα δάκρυά του και εδώ μας γεννιέται το ερώτημα, γεννήθηκε ο καπετάν Μιχάλης, ο μέγας Αλέξανδρος, ο Ζορμπάς ή έγινε; Και αν έγινε μπορώ και εγώ; Εδώ είναι για μένα η μυστική δύναμη του βιβλίου... Ο Καζαντζάκης μας εκφράζει την παντοδυναμία μιας ανοιχτής τρυφερής καρδιάς...
Μιλώντας στα Παραπολιτικά 90,1 και στην εκπομπή «Ζούμε αληθινά» με τον δημοσιογράφο Δημήτρη Γιαγτζόγλου, για την αυριανή προσφορά της εφημερίδας, η κ. Σταύρου υπογράμμισε:
«Αυτό που εγώ προσωπικά αγαπάω στο «Χριστός ξανασταυρώνεται» είναι η ιδιαίτερη τρυφεράδα του Καζαντζάκη για τα ζώα, η οποία σε αυτό το βιβλίο φαίνεται πάρα πολύ. Αυτό το βιβλίο είναι για όλους αλλά και για όποιον έχει νιώσει ολομόναχος κάποια στιγμή στη ζωή του και τον έχει παρηγορήσει η συνύπαρξη με κάποιο ζωάκι. Αγαπημένο σημείο του βιβλίου λοιπόν είναι το γαϊδουράκι του Γιαννακού που του το άρπαξε ο πλούσιος τσιγκούνης του χωριού για να το κάνει να υποφέρει και ο Γιαννακός μπαίνει κλεφτά εκεί που το έχουν δεμένο και το χαϊδεύει και το παρηγορεί. Και εδώ είναι ο τρυφερός Καζαντζάκης.
Το γαϊδουράκι από τη χαρά του νομίζει πως ονειρεύεται και ως θεοφοβούμενο που το κάνει ο Καζαντζάκης, σκύβει το κεφάλι, κλείνει τα μάτια και προσεύχεται στον δικό του γαϊδουράκι-θεό που του μοιάζει. Προσεύχεται να μην είναι όνειρο, να είναι αλήθεια ότι το χαϊδεύουν και δεν το κλωτσάνε. Οι νεαροί πρωταγωνιστές του βιβλίου είναι τόσο ζωντανοί τόσο επίκαιροι... είναι νέοι άνθρωποι και αν ζούσαν ανάμεσα μας σήμερα, φαντάζομαι τον Γιαννακό να ποστάρει selfie με το γαϊδαράκι του.
Ουσιαστικά οι χαρακτήρες του «Χριστού ξανασταυρώνεται» είναι εμείς με άλλα ρούχα. Το βιβλίο δείχνει την ζεστή ανθρώπινη πλευρά του Καζαντζάκη.
Ο πρωταγωνιστής είναι ένας νεαρός άνθρωπος πολύ-πολύ διαφορετικός από τον Καπετάν Μιχάλη, αλλά πολεμιστής και αυτός που γίνεται σιγά-σιγά «Χριστός». Για τον Καζαντζάκη ο Χριστός δεν είναι κύριο όνομα, είναι ρήμα. Γίνεται ο Χριστός με τους αγώνες του, με τα δάκρυά του και εδώ μας γεννιέται το ερώτημα, γεννήθηκε ο καπετάν Μιχάλης, ο μέγας Αλέξανδρος, ο Ζορμπάς ή έγινε; Και αν έγινε μπορώ και εγώ; Εδώ είναι για μένα η μυστική δύναμη του βιβλίου... Ο Καζαντζάκης μας εκφράζει την παντοδυναμία μιας ανοιχτής τρυφερής καρδιάς...
