Δημοσθένης Καρμοίρης: Εχω παιδί ΑΜΕΑ και γνωρίζω τι πάει να πει ρατσισμός - Δεν απολογούμαι για το σχόλιο
Τη δική του εκδοχή για το σχόλιο για τους Κορεάτες έδωσε ο αθλητικογράφος
Τη δική του απάντηση λίγες μέρες μετά την απόφαση της ΕΡΤ να λύσει τη συνεργασία τους κρίνοντας ρατσιστικά τα σχόλια που έκανε για τους Κορεάτες αθλητές έδωσε ο δημοσιογράφος Δημοσθένης Καρμοίρης
Ο δημοσιογράφος μίλησε στο Metropolis 95.5 και στην εκπομπή «Στη Σέντρα» για πρώτη φορά για το θέμα αυτό και την ανακοίνωση της ΕΡΤ, ενώ αποκάλυψε μια προσωπική ιστορία προκειμένου να κάνει σαφές ότι το σχόλιο του ήταν τουλάχιστον ατυχές αλλά όχι ρατσιστικό.
Αναλυτικά όσα είπε:
«Δεν αισθάνομαι ενοχή. Το ψυχολογικό και επαγγελματικό σοκ από την ανακοίνωση της ΕΡΤ είναι το λιγότερο. Προφανώς δεν είχα την πρόθεση, τη διάθεση και την έκφραση. Δεν είναι δυνατόν τα «σχιστά μάτια» να παρεξηγηθούν.
Όσοι με γνωρίζουν, δεν ξέρουν το δικό μου δράμα. Από το 1993 έχω ένα παιδί ΑΜΕΑ , που τον άλλο μήνα γίνεται 28. Έχουμε βιώσει κοινωνικό ρατσισμό από το πρώτο του βήμα. Όταν πήγαμε να τον γράψουμε σε δημόσιο ή στο ιδιωτικό σχολείο. Ξέρεις τι μας έλεγαν; Δεν μπορούμε να έχουμε το παιδί σας ανάμεσα στα υπόλοιπα γιατί θα αντιδρούν οι γονείς των άλλων παιδιών.
Εγώ βιώνω στο πετσί μου αυτό το πράγμα και δεν επιτρέπω τη σπίλωση του ονόματος μας. Δεν απολογούμαι, λοιπόν. Όταν περιγράψω έναν άνθρωπο είναι ρατσιστικό, και δεν είναι το «Κορεάτης από την τρίτη φυλή»; Τον είπα σχιστομάτη; Αυτό θα ήταν ρατσιστικό. Βγάζω στην επιφάνεια το προσωπικό μου βίωμα γιατί προσπαθούν να σπιλώσουν το όνομα μου και την οικογένεια μου. Επέλεξαν τον λάθος άνθρωπο για να το πουν».
Ο δημοσιογράφος μίλησε στο Metropolis 95.5 και στην εκπομπή «Στη Σέντρα» για πρώτη φορά για το θέμα αυτό και την ανακοίνωση της ΕΡΤ, ενώ αποκάλυψε μια προσωπική ιστορία προκειμένου να κάνει σαφές ότι το σχόλιο του ήταν τουλάχιστον ατυχές αλλά όχι ρατσιστικό.
Αναλυτικά όσα είπε:
«Δεν αισθάνομαι ενοχή. Το ψυχολογικό και επαγγελματικό σοκ από την ανακοίνωση της ΕΡΤ είναι το λιγότερο. Προφανώς δεν είχα την πρόθεση, τη διάθεση και την έκφραση. Δεν είναι δυνατόν τα «σχιστά μάτια» να παρεξηγηθούν.
Όσοι με γνωρίζουν, δεν ξέρουν το δικό μου δράμα. Από το 1993 έχω ένα παιδί ΑΜΕΑ , που τον άλλο μήνα γίνεται 28. Έχουμε βιώσει κοινωνικό ρατσισμό από το πρώτο του βήμα. Όταν πήγαμε να τον γράψουμε σε δημόσιο ή στο ιδιωτικό σχολείο. Ξέρεις τι μας έλεγαν; Δεν μπορούμε να έχουμε το παιδί σας ανάμεσα στα υπόλοιπα γιατί θα αντιδρούν οι γονείς των άλλων παιδιών.
Εγώ βιώνω στο πετσί μου αυτό το πράγμα και δεν επιτρέπω τη σπίλωση του ονόματος μας. Δεν απολογούμαι, λοιπόν. Όταν περιγράψω έναν άνθρωπο είναι ρατσιστικό, και δεν είναι το «Κορεάτης από την τρίτη φυλή»; Τον είπα σχιστομάτη; Αυτό θα ήταν ρατσιστικό. Βγάζω στην επιφάνεια το προσωπικό μου βίωμα γιατί προσπαθούν να σπιλώσουν το όνομα μου και την οικογένεια μου. Επέλεξαν τον λάθος άνθρωπο για να το πουν».