Έβλεπα την καμπάνια ενημέρωσης και πρόληψης με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου (4 Φεβρουαρίου), που ξεκίνησε η Εταιρεία Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδας (ΕΟΠΕ), και αρχικά είπα μέσα μου: Καλά κάνουν και ενημερώνουν.

ΜΗΝ ΕΥΧΕΣΑΙ ΝΑ ΜΗ ΣΟΥ ΤΥΧΕΙ, ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΝΑ ΜΗ ΣΟΥ ΣΥΜΒΕΙ, έλεγε το σλόγκαν.

Σε μια συζήτηση όμως που κάναμε με την παρέα, υπήρχαν και οι αντιρρησίες. Αυτοί που είναι εναντίον σε τέτοιου είδους διαφημίσεις. Έλεγαν, λοιπόν, πως επέλεξαν έναν ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο τρόπο να μας μιλήσουν για την πρόληψη και τη φροντίδα του εαυτού μας, για να μην πάθουμε καρκίνο, αντιπαραβάλλοντας τη σωστή διατροφή, την άθληση κ.λπ. με λαϊκές ρήσεις και δεισιδαιμονίες (ή θα πεις «χτύπα ξύλο» ή θα κάνεις υγιεινή ζωή - διάλεξε).

Μήπως αυτή η καμπάνια και αυτό το σλόγκαν δεν είναι και ό,τι καλύτερο; Τους ήδη άρρωστους και τους συγγενείς τους, που πασχίζουν καθημερινά, τους σκέφτηκαν; Κοινώς, πώς μπορείς να αντιμετωπίζεις τους καρκινοπαθείς ως ανθρώπους που δεν έκαναν αυτό που έπρεπε και γι’ αυτό τώρα έχουν καρκίνο;

Ωραία τα διαφημιστικά σλόγκαν, αλλά υπάρχουν και κάποια θέματα και κάποιες ομάδες που δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται όπως οι υπόλοιπες στις αδυσώπητες διαφημιστικές τακτικές. Οι καρκινοπαθείς είναι άνθρωποι ταλαιπωρημένοι, γεμάτοι αγωνία και φόβο, με χίλια δυο προβλήματα -όπως όλοι μας-, αλλά με επιπλέον το αβάσταχτο βάρος της ύπουλης ασθένειάς τους.

Γιατί λοιπόν να υπάρχει αυτή η διαφημιστική καμπάνια όπου ενοχοποιείται ο ασθενής; Τι πάει να πει «Φρόντισε να μη σου συμβεί»; Δηλαδή, άμα φροντίσουμε όλοι, δεν θα μας συμβεί: ΚΑΙ αυτό είναι ατομική ευθύνη; Παντού η ατομική ευθύνη; Και γι’ αυτό ΕΓΩ θα φταίω;

Μήπως μια άλλη, πιο κομψή διατύπωση, όπως «Βοήθησε να μη σου συμβεί», θα ήταν καλύτερη;

Είναι τελικά σημείο των καιρών να ενοχοποιείται αυτός που τραβάει το λούκι; Τελειώνοντας, να πω στην Ογκολογική ότι: γιατρός δεν είμαι, αλλά ξέρετε κάτι; Μπορεί να πάθουμε καρκίνο και να μη φταίμε ΚΑΙ γι’ αυτό.

Γι’ αυτό αλλάζω το σλόγκαν σας σε: ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΜΗ ΣΟΥ ΣΥΜΒΕΙ.