Social μπάχαλο: Το facebook, η εξουσία του διαδικτύου και ο διχασμός που προκαλείται
Σχεδόν όλοι ασχολούνται με την πολιτική, με την εξωτερική πολιτική και την ψυχανάλυση, κάνοντας παρατηρήσεις επιπέδου… κουζίνας
Παλιά έμπαινες στο fb, άκουγες τραγουδάκια, έβλεπες ανθρώπους χαρούμενους, έβρισκες παλιούς σου φίλους ή συμμαθητές, έκανες ακόμα και καμάκι. Τώρα μπαίνεις και βλέπεις κυρίως ένα εχθρικό περιβάλλον με τσακωμούς και τοξικότητα. Εξαφανίστηκε αυτή η χαμογελαστή ελαφρότητα και τη θέση της πήραν η επιθετικότητα και η «ανθρωποφαγία».
Σχεδόν όλοι ασχολούνται με την πολιτική, με την εξωτερική πολιτική και την ψυχανάλυση, κάνοντας παρατηρήσεις επιπέδου… κουζίνας! Άνθρωποι κάθε καρυδιάς καρύδι αισθάνθηκαν ότι απέκτησαν εξουσία και γράφουν με ανορθόγραφα και ασύντακτα, άθλια ελληνικά ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι, δημιουργώντας ένα αρρωστημένο μείγμα μίσους, ανθρωποφαγίας, ημιμάθειας, fake news και ξερολίασης. Σχολιάζουν δε ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή!
Λόγια και σχόλια χωρίς ειρμό, χωρίς βάση και χωρίς σκοπό. Εμένα να σας πω πως όλο αυτό πραγματικά μου προκαλεί ναυτία...
Όλα αυτά γίνονται για να τραβήξουν λίγη προσοχή, που δεν κατάφεραν με άλλο τρόπο στη ζωή τους. Έχουν μαζευτεί και πολλοί ηθικολόγοι, που νομίζουν ότι με το «Καλή Παναγία» ή με το «Καλό Παράδεισο» έκαναν το χρέος τους στην κοινωνία. Κατά τ’ άλλα, περιγελούν με άνετη χυδαιότητα κάθε ανθρώπινη ιδιαιτερότητα... Κάποιοι μάλιστα νομίζουν ότι κρατούν τη δαμόκλεια σπάθη και παίρνουν κεφάλια! Έχω φτάσει στο σημείο να πιστεύω πως πολύ μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που «συναντώ» στο Facebook είναι άρρωστοι ψυχικά. Δεν εξηγούνται αλλιώς όλο αυτό το μίσος, η κακία και η άποψη επί παντός επιστητού.
Αλήθεια, τι απέγιναν εκείνοι οι χαρούμενοι, χαμογελαστοί άνθρωποι του παλιού Facebook; Μήπως το να είσαι χαμογελαστός άνθρωπος στις μέρες μας θεωρείται μη αποδεκτό; Η πανδημία μάς έκανε έτσι ή υπήρχε μέσα μας και εξωτερικεύτηκε με τα social media;
Στο Facebook μπαίνω πολύ τακτικά, κάνω αναρτήσεις, κάνω κάποια likes ή σχόλια και φεύγω τρέχοντας. Αγαπητοί «φίλοι» του Facebook, η ζωή μας, η κοινωνία και κατ’ επέκταση η πολιτική δεν είναι άσπρο-μαύρο, δεν επιδέχονται υπεραπλουστεύσεις και μονόπλευρες αναγνώσεις. Δεν μπορούμε να διαχωρίζουμε τους ανθρώπους σε αριστερούς ή δεξιούς, αλλά σε αυτούς που είναι κάφροι και σε αυτούς που δεν είναι.
Σχεδόν όλοι ασχολούνται με την πολιτική, με την εξωτερική πολιτική και την ψυχανάλυση, κάνοντας παρατηρήσεις επιπέδου… κουζίνας! Άνθρωποι κάθε καρυδιάς καρύδι αισθάνθηκαν ότι απέκτησαν εξουσία και γράφουν με ανορθόγραφα και ασύντακτα, άθλια ελληνικά ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι, δημιουργώντας ένα αρρωστημένο μείγμα μίσους, ανθρωποφαγίας, ημιμάθειας, fake news και ξερολίασης. Σχολιάζουν δε ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή!
Λόγια και σχόλια χωρίς ειρμό, χωρίς βάση και χωρίς σκοπό. Εμένα να σας πω πως όλο αυτό πραγματικά μου προκαλεί ναυτία...
Όλα αυτά γίνονται για να τραβήξουν λίγη προσοχή, που δεν κατάφεραν με άλλο τρόπο στη ζωή τους. Έχουν μαζευτεί και πολλοί ηθικολόγοι, που νομίζουν ότι με το «Καλή Παναγία» ή με το «Καλό Παράδεισο» έκαναν το χρέος τους στην κοινωνία. Κατά τ’ άλλα, περιγελούν με άνετη χυδαιότητα κάθε ανθρώπινη ιδιαιτερότητα... Κάποιοι μάλιστα νομίζουν ότι κρατούν τη δαμόκλεια σπάθη και παίρνουν κεφάλια! Έχω φτάσει στο σημείο να πιστεύω πως πολύ μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που «συναντώ» στο Facebook είναι άρρωστοι ψυχικά. Δεν εξηγούνται αλλιώς όλο αυτό το μίσος, η κακία και η άποψη επί παντός επιστητού.
Αλήθεια, τι απέγιναν εκείνοι οι χαρούμενοι, χαμογελαστοί άνθρωποι του παλιού Facebook; Μήπως το να είσαι χαμογελαστός άνθρωπος στις μέρες μας θεωρείται μη αποδεκτό; Η πανδημία μάς έκανε έτσι ή υπήρχε μέσα μας και εξωτερικεύτηκε με τα social media;
Στο Facebook μπαίνω πολύ τακτικά, κάνω αναρτήσεις, κάνω κάποια likes ή σχόλια και φεύγω τρέχοντας. Αγαπητοί «φίλοι» του Facebook, η ζωή μας, η κοινωνία και κατ’ επέκταση η πολιτική δεν είναι άσπρο-μαύρο, δεν επιδέχονται υπεραπλουστεύσεις και μονόπλευρες αναγνώσεις. Δεν μπορούμε να διαχωρίζουμε τους ανθρώπους σε αριστερούς ή δεξιούς, αλλά σε αυτούς που είναι κάφροι και σε αυτούς που δεν είναι.
