Καθηµερινά, 11.00-12.00, η Νίκη Λυµπεράκη δίνει ραντεβού «Στον αέρα» µέσα από την εκποµπή της στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» 90,1 FM.

Σήµερα µας µιλά για τη σχέση της µε τα ερτζιανά, αλλά και την τηλεόραση.

Nέο ταξίδι στα ερτζιανά. Πώς είναι η συνεργασία σας µε τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» 90,1 FM;
Το ραδιόφωνο είναι σταθερά η µεγάλη µου αγάπη σε αυτή τη δουλειά, οπότε η φετινή επιστροφή µού έχει δώσει µεγάλη χαρά. Ακόµα µεγαλύτερη που µε βρίσκει σε µια οµάδα τόσο δεµένη και ενθουσιώδη όσο αυτή του οµίλου των «Παραπολιτικών». Κι έπειτα, ύστερα από δύο δεκαετίες στη δουλειά, παντού ξανασµίγουµε µε συνεργάτες και φίλους. Το ίδιο συνέβη και τώρα… Είµαι, λοιπόν, πραγµατικά πολύ χαρούµενη.

Τι γίνεται «Στον αέρα» µε τη Νίκη;
Ακούµε ωραίες µουσικές και συζητούµε για ό,τι συµβαίνει στην Ελλάδα και τον κόσµο. Προσπαθούµε να βλέπουµε τις προεκτάσεις των γεγονότων, να µιλάµε µε τους πρωταγωνιστές ή τους γνώστες τους, να επικοινωνούµε µε τους ακροατές µας, να ανταλλάσσουµε απόψεις και γενικά να είµαστε µια καλή παρέα για όσους µας τιµούν µε την επιλογή τους. Είναι µια χρονιά πολύ σηµαντική σε πολλούς τοµείς και σε πολλά επίπεδα.

Προετοιµάζεστε γενικά για τις πολιτικές εξελίξεις;
Αυτό προσπαθούµε όλοι οι συνάδελφοι, νοµίζω. Και δεν είναι πάντα εύκολο, ειδικά όταν το περιβάλλον είναι τόσο ρευστό και η αβεβαιότητα στα ύψη. Αλλά, ναι, προσπαθώ πάντα…

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένα έντονο ενδιαφέρον για το δικαστικό και το αστυνοµικό ρεπορτάζ. Πιστεύετε πως ο τηλεθεατής έχει στραφεί περισσότερο στην ενηµέρωση;
Όχι, για να είµαι ειλικρινής, πιστεύω το ακριβώς αντίθετο. Νοµίζω, δηλαδή, πως είναι τέτοια η αποστροφή του κοινού για τις πολιτικές και οικονοµικές ειδήσεις, που το ενδιαφέρον στρέφεται αναγκαστικά στις κοινωνικές, αστυνοµικές, δικαστικές κ.λπ. Ίσως να φταίει η 10ετής κρίση, που µας εξάντλησε πολυεπίπεδα.

Από τη µέχρι τώρα δηµοσιογραφική σας πορεία ξεχωρίζετε στιγµές που σας δυσκόλεψαν πάρα πολύ ενώ βρισκόσασταν στον αέρα;
Πάντα υπάρχουν αυτά. Είναι κοµµάτι της δουλειάς µας. Και για τη διαχείριση αυτών των στιγµών κρινόµαστε. Θα µπορούσα να σας αναφέρω πολλές τέτοιες περιπτώσεις. Συνολικά, πάντως, προσπαθώ στον αέρα να κρατώ την ψυχραιµία µου και να θυµάµαι τον ρόλο µου. Να θυµάµαι, δηλαδή, πως δεν πρέπει ο δηµοσιογράφος να γίνεται µέρος της είδησης, µε τα νεύρα, την άποψη ή τη συγκίνησή του. Έτσι είναι σαν να νοθεύεται η είδηση από τον άνθρωπο που έχει το καθήκον να τη µεταφέρει στον κόσµο. ∆εν τα καταφέρνω πάντα, αλλά προσπαθώ.

Ένα δυσάρεστο γεγονός που θα συµβεί και θα πρέπει να το αναφέρετε στη δουλειά σας το «παίρνετε» µαζί σας και στο σπίτι; Σας επηρεάζει;
Εντάξει, οι άνθρωποι δεν έχουµε, νοµίζω, πολύ καλό µηχανισµό διαχωρισµού. Προσπαθώ, όµως, πολύ να µην το κάνω, ειδικά τώρα µε το παιδί, γιατί δεν θέλω να µεταφέρω ένταση ή αρνητικά συναισθήµατα στο σπίτι.

Ποια εκποµπή σας από τη «Μεγάλη εικόνα» ξεχωρίζετε µέχρι σήµερα και γιατί;
∆εν θα µπορούσα εύκολα να ξεχωρίσω κάποια. Σίγουρα θα σας έλεγα το επεισόδιο για τις γυναικοκτονίες και εκείνο για το ελληνικό σύστηµα παιδικής προστασίας. Υπήρξαν, όµως, και συνεντεύξεις που βρήκα ενδιαφέρουσες, αναλύσεις για την Ουκρανία… Πραγµατικά, δεν µπορώ να σας απαντήσω.

Τι νέο θα µας παρουσιάσει η «Μεγάλη εικόνα» στο Mega τη φετινή σεζόν; Θα υπάρξουν αλλαγές;
Φέτος αποφασίσαµε να εστιάσουµε περισσότερο σε πρόσωπα, φιλοξενώντας κατά κύριο λόγο συνεντεύξεις. Είναι κάτι που ήθελα χρόνια να δοκιµάσω και µάλιστα µε καλεσµένους και πέραν της πολιτικής.

Θα µπορούσατε ποτέ να ασχοληθείτε µε την ψυχαγωγία;
Έχουµε δει αρκετούς συναδέλφους σας να µεταπηδούν από την ενηµέρωση στην ψυχαγωγία. Έλα ντε; Θα µπορούσα; Αυτό µάλλον θα πρέπει να µας το πουν εκείνοι που έχουν το αισθητήριο να ξέρουν ποιος κάνει και ποιος όχι. Νοµίζω, πάντως, ότι η ψυχαγωγία είναι πολύ δύσκολο πράγµα. Κι όταν γίνεται σωστά, η προσφορά της είναι πολύτιµη.

*Δημοσιεύθηκε στο ένθετο Secret της εφημερίδας «Παραπολιτικά» στις 17/09/2022