Σεπτέμβριος του 2012. Όλα βρίσκονται στο «κόκκινο» εκεί, στο κτίριο της οδού Ιάσονος, στην Ακτή Μιαούλη, στον Πειραιά. Η «μεγάλη περιπέτεια» άρχιζε, όπως λέει μέχρι και σήμερα με την ίδια έξαψη με τότε ο εκδότης της εφημερίδας «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», Γιάννης Κουρτάκης. Μια εποχή μνημονίων, επιλεκτικής χρεοκοπίας για την Ελλάδα, με ασφυκτικές πιέσεις στον χώρο των media και στους μέχρι τότε εκδοτικούς ομίλους, με τη μεγάλη παράδοση, ισχύ και εύρος. Ο Παναγιώτης Τζένος, συμμέτοχος στη διεύθυνση σύνταξης της εφημερίδας, πρωταγωνιστής σε μια «κλειστή σύνταξη», που θύμιζε παρέα, αφού όλοι γνωρίζονταν μεταξύ τους. Οι προβλέψεις για το πού θα «κάτσει» το φύλλο, βροχή, με τους έμπειρους της αγοράς να κουνούν μάλλον περίλυποι -εκ προοιμίου- το κεφάλι για την τύχη του εγχειρήματος. Μιλάμε για την εποχή που ακόμα και τα free press έντυπα που είχαν εκδοθεί δεν έδειχναν να έχουν τύχη. «Ούτε τσάμπα δεν παίρνουν πλέον τις εφημερίδες και τα περιοδικά», ήταν τα συνήθη σχόλια δημοσιογράφων και εκδοτών στα στέκια του Κολωνακίου, του Ψυχικού και της Φιλοθέης.

Οι φωνές του Τζένου ακόμη ηχούν στα αυτιά των συντακτών που βρίσκονται εργαζόμενοι και σήμερα στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ». Το στρατήγημα των «Παραπολιτικών» ήταν αντίθετο από τη συνήθη πορεία που ακολουθούσαν οι επιχειρήσεις του Τύπου τότε. Ενώ υπήρχε site, επιχειρείτο, με πολύ πιο διευρυμένη σύνταξη, βέβαια, και έμπειρο επιτελείο, να εκδοθούν σε έντυπη μορφή τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ». Κάθε Σάββατο. Αποκαλυπτική, παρασκηνιακή, αναιδής, μαχητική, κεντροδεξιά η νέα εφημερίδα. «Οι εργολαβίες του cool Αλέξη», το πρώτο θέμα στην πρώτη έκδοση, έδινε το στίγμα τού τι θα ακολουθούσε. Η πρώτη έκδοση πήγε καλά. Σύμφωνα με τις αισιόδοξες προβλέψεις.

Η δεύτερη έκδοση, μία εβδομάδα μετά, πήγε πολύ καλύτερα από την πρώτη. Θετική έκπληξη. Θρίαμβος. Χαμόγελα και ιαχές νίκης. Μια καινούργια εφημερίδα ήταν πλέον πραγματικότητα. Εφημερίδα και site μαζί. Και στη συνέχεια συγκρούσεις, αγωγές, αποκαλύψεις, παρασκήνια. Τίποτα δεν είναι απλό όταν δεν θέλεις να είσαι κοινότοπος και συμβιβασμένος. Μέρα και νύχτα στην εφημερίδα και κάθε Πέμπτη μέχρι την ώρα που ο ήλιος γέμιζε με τη λάμψη του το λιμάνι.

Ο Παναγιώτης Τζένος από την πρώτη φάση ξεδίπλωσε το πάθος, τη φιλοδοξία του, την εργατικότητά του, τη μαχητικότητά του. Στο επίκεντρο της προσπάθειας. Στην κορυφή της μικρής αλλά διόλου ευκαταφρόνητης «πυραμίδας» στην επιχείρηση «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ». Περίπου δύο χρόνια μετά, τον Απρίλιο του 2014, η εκδοτική επιχείρηση του Γ. Κουρτάκη κάνει ένα νέο, πολύ φιλόδοξο άνοιγμα. Οργανώνει ραδιόφωνο. Τον ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 90,1 FM. Επίσης σε μια πολύ δύσκολη εποχή για ραδιόφωνα, αφού η οικονομική κατάρρευση εκμηδένιζε τα έσοδα για τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και τα τηλεοπτικά δίκτυα. Ο Π. Τζένος, με πολλές εμπειρίες από την προηγούμενη επαγγελματική του πορεία στα media, αναλαμβάνει κομβικό ρόλο. Στην οργάνωση, την εγκατάσταση των μηχανημάτων, τη διάρθρωση της σύνταξης και των ενημερωτικών ζωνών. Η μάχη για την καθιέρωση ενός ραδιοφωνικού σταθμού είναι πάντα πολύχρονη. Θέλει επιμονή και υπομονή.

Ο Παναγιώτης εμπλεκόταν από τη διαφήμιση, τα μπάτζετ και τα θέματα προσωπικού έως και τα τεχνικά ζητήματα, ενώ ταυτόχρονα παρέμενε συμμέτοχος στις επιτελικές δημοσιογραφικές ομάδες


Προπάντων, πείσμα και αντοχή. Μέσα στην ίδια χρονιά, η εκδοτική επιχείρηση του Γ. Κουρτάκη κάνει επίσης ένα τολμηρό άλμα: εκδίδει εβδομαδιαία οικονομικοπολιτική εφημερίδα, την «Επένδυση». Η επιχείρηση εξελίσσεται σε όμιλο και οι αρμοδιότητες του Παναγιώτη Τζένου διευρύνονται, όπως και ο ρόλος του, που ξεπερνά τα στενά όρια της δημοσιογραφικής λειτουργίας και περιλαμβάνει όλο και πιο αυξημένα καθήκοντα διαχείρισης. Ο Παναγιώτης εμπλεκόταν από τη διαφήμιση, τα μπάτζετ και τα θέματα προσωπικού έως και τα τεχνικά ζητήματα, ενώ ταυτόχρονα παρέμενε συμμέτοχος στις επιτελικές δημοσιογραφικές ομάδες.

Σε πλήρη σύγκρουση

2015. Διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Ο όμιλος των «Παραπολιτικών» βρίσκεται με τη μαχητική, αποκαλυπτική δημοσιογραφία που ακολουθεί σε πλήρη σύγκρουση με τους «αρμούς της εξουσίας». Ταυτόχρονα, συνεχίζει να επεκτείνεται με την έκδοση και ημερήσιων εφημερίδων, όπως η «Freddo», και το 2017 με την πολιτική εφημερίδα «Ελευθερία του Τύπου». Οι πιέσεις από τους κυβερνητικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς να οδηγηθεί στη χρεοκοπία είναι αφόρητες, το εμπάργκο στη διαφήμιση παροιμιώδες, ενώ τα δικαστήρια δεκάδες στη βάση του ισχύοντος τότε νόμου περί Τύπου. Ο Π. Τζένος με το ακατανίκητο, μαχητικό πνεύμα του και την επιμονή του βρίσκεται στην πρώτη γραμμή άμυνας της εταιρείας για την επιβίωσή της. Η προσπάθεια αυτή περιλαμβάνει και εκδόσεις ειδικών περιοδικών ή εφημερίδων, όπως η «Κιβωτός της Ορθοδοξίας» και η «Agrobusiness».

Από το 2018 και, πολύ περισσότερο, το 2019, η Ελλάδα εξέρχεται των Μνημονίων, η κυβέρνηση της ΝΔ αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση και ο όμιλος των «Παραπολιτικών», στη νέα πραγματικότητα στα media, ύστερα από χρεοκοπία παραδοσιακών συγκροτημάτων, εξαγορές, συγχωνεύσεις και συγκρότηση νέων γκρουπ, με κυρίαρχο την Alter Ego του εφοπλιστή Β. Μαρινάκη, όχι μόνον έχει επιβιώσει, αλλά λογίζεται στους «ισχυρούς παίκτες» της επόμενης ημέρας.

Ο Π. Τζένος, το αγόρι από την Κέρτεζη, που δούλευε στη Λαχαναγορά στο ξεκίνημά του, βρίσκεται στην κορυφή της «πυραμίδας» των επιτελικών στελεχών του Ομίλου Κουρτάκη. γενικός διευθυντής Μέσων, με πλήρεις αρμοδιότητες.

Ο όμιλος πλέον έχει εφημερίδες, ραδιόφωνο και επτά δικτυακούς τόπους, ενώ ετοιμάζεται και για νέα εκδοτικά εγχειρήματα. Ο Π. Τζένος υπήρξε ο πρώτος εμβληματικός γενικός διευθυντής του ομίλου, που καθόρισε τις εξελίξεις…