Παναγιώτης Τζένος: Από την Πάτρα στη Νομική και στην κορυφή των ΜΜΕ - Το πάθος του για τη δημοσιογραφία και το «κυνήγι» της είδησης

Η διαδρομή του Παναγιώτη Τζένου από το Πρότυπο-Πειραματικό Σχολείο της Πάτρας στα τέλη της δεκαετίας του ’80 έως τη Νομική Αθηνών, τα περιοδικά και τις εφημερίδες είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με έναν διαρκή αγώνα για τη ζωή, τη δημιουργία, την αγάπη για την κοινωνία, την επιθυμία του για μάθηση, τη σχέση του με την Εκκλησία, το πάθος του για τη δημοσιογραφία και το κυνήγι της είδησης. Η σύντομη ζωή του ήταν τόσο διαυγής κι αυτό τον έκανε πιο άξιο, διότι, πέραν των προσωπικών του ικανοτήτων και της προσήλωσης στους στόχους του, ουδέποτε χρησιμοποίησε μηχανισμούς για να εξελιχθεί. Ηταν ο καλύτερος και ο πιο ευθύς. Έχοντας μέσα του την Κέρτεζη, στα Καλάβρυτα, εκεί όπου έζησε τα πρώτα του χρόνια, καθώς ο προσφιλής πατέρας του ήταν υπεύθυνος παραγωγής στον γαλακτοκομικό συνεταιρισμό, πορεύτηκε με μέτρο, καλλιεργώντας παράλληλα μια διαυγή και κριτική ματιά για τα γεγονότα της εποχής του.

Στην πιο δύσκολη μεταπολιτευτική περίοδο της Πάτρας, ο Π. Τζένος συμμετείχε δυναμικά στο μαθητικό κίνημα, κερδίζοντας τον σεβασμό, ακόμα και των μεγαλύτερων, όταν στην πολύκροτη υπόθεση της δολοφονίας του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα, τον Ιανουάριο του 1991, διεκδίκησε το αυτονόητο δικαίωμα της ελευθερίας στην έκφραση, που τόσο πολύ είχε περιοριστεί εκείνη την περίοδο των πολιτικών παθών. Τότε, οι τοπικές οργανώσεις της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτές αλλά και στελέχη άλλων κομμάτων είχαν αναφερθεί με εξαιρετικά λόγια στην τόλμη και τη θέση του έφηβου, ο οποίος κέρδιζε με την επιχειρηματολογία και το χαμόγελό του πολλούς φίλους. Την ίδια στιβαρότητα επέδειξε αργότερα και στο πανεπιστήμιο, στις ηλεκτρισμένες συνελεύσεις στο Αμφιθέατρο Σβώλου, στη Φιλοσοφική, στην ΑΣΟΕΕ, στο Πάντειο.

Στην πολύκροτη υπόθεση της δολοφονίας του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα, τον Ιανουάριο του 1991, διεκδίκησε το αυτονόητο δικαίωμα της ελευθερίας στην έκφραση

Παρότι πολιτικοποιημένος και διαπνεόμενος ιδεολογικά από τις αξίες της φιλελεύθερης παράταξης, ο Παναγιώτης δεν θέλησε να εμπλακεί περαιτέρω κομματικά. «Μ’ αρέσει να μιλάω με το πουκάμισο ξεκούμπωτο», έλεγε από νωρίς, όταν πάλευε στη βαθιά νύχτα, στη Λαχαναγορά του Ρέντη, να μεταφέρει τελάρα για το καλό μεροκάματο. Διψούσε για μάθηση. Επεδίωκε πάντα τη συναναστροφή με τον λαό, με όλους όσοι είχαν διαφορετικές κοινωνικές αφετηρίες, για να μαθαίνει «πού πάνε οι ρίζες του δέντρου». Κι αυτό του έδωσε μεγαλύτερη αξία. Ηταν μαθήματα ζωής για έναν άνθρωπο που επέλεξε να κατέβει στα «πεζοδρόμια» και να ανέβει όλα τα σκαλοπάτια μέχρι την ταράτσα.

Πρώτο βήμα

Το 1997, στα 21 του, έκανε το πρώτο του δημοσιογραφικό βήμα στο ευρείας απήχησης κλαδικό περιοδικό «Ασφαλισμένος» της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Ασφαλιστικών Ταμείων (ΠΟΠΟΚΠ). Βοηθήθηκε πολύ από την επιλογή του αυτή, διότι τα κείμενά του περιείχαν και επιστημονική - νομική γλώσσα. Η εφαρμογή του τότε ασφαλιστικού νόμου Σιούφα και οι διαρκείς αλλοιώσεις που επιδεχόταν, προκειμένου να αναγνωρίζονται πλαστά έτη ασφάλισης στις ορδές των καρεκλοκένταυρων και των κομματικών στρατών, αποτέλεσαν για τον Παναγιώτη μια καλή ευκαιρία τριβής πάνω στα εργασιακά - ασφαλιστικά ζητήματα και έναν παραπάνω λόγο να αρνηθεί οποιαδήποτε προσφορά για μια θέση στον δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Το 2000 ξεκίνησε να εργάζεται ως δημοσιογράφος, αρχικά στην εφημερίδα «Η Χώρα», ως οικονομικός και πολιτικός συντάκτης, και στη συνέχεια στην εφημερίδα «Financial Box», στον ρ/σ «Profit» 96,6, ως παρουσιαστής και αρχισυντάκτης της εκπομπής «Το χρώμα του χρήματος», στον τ/σ Κανάλι 10 ως παρουσιαστής και αρχισυντάκτης των εκπομπών «ΜΕΤΡΟ», «Ελεύθερος ρεπόρτερ» και «Αλεπούδες» και στην εφημερίδα «Traffic». Το 2004 έγινε διευθυντής στο Tele Time της Πάτρας, αποκτώντας τότε την πρώτη του επαγγελματική επαφή με την αχαϊκή πρωτεύουσα.

Η εξέλιξή του δεν ήταν μόνο δημοσιογραφική, αλλά και διοικητική. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, έφτασε στα 26-27 του να μανατζάρει δημοσιογραφικό όμιλο ευρείας, για την εποχή, απήχησης και μάλιστα με πολλούς συναδέλφους του από τότε συνεργάστηκε και στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ».

Τα χρηστικά

Ιδιαίτερη απήχηση είχαν τα αποκαλούμενα «χρηστικά ρεπορτάζ» που έγραφαν στη «Χώρα» αυτός, ο Γιώργος Παππούς και ο Σπύρος Νάννος, με διευθυντές τον Γιάννη Αμανατίδη, τον Πάνο Τσίρο, τον Παντελή Ζήλο και φυσικά τον Αλέκο Πρίφτη. Ο Παναγιώτης ενημέρωνε την κοινή γνώμη για όλα τα φανερά και κρυφά σημεία των προϋποθέσεων για τη σύνταξη, ο Γιώργος για τις επιδοτήσεις, τις ενισχύσεις και τις αποζημιώσεις των αγροτών και ο Σπύρος για την κτηματαγορά, τους συντελεστές δόμησης και τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων.

Η παρέα

Ατόφιος έως το τέλος, με τον επικεφαλής των «Παραπολιτικών», Γιάννη Κουρτάκη, έφτιαξαν τον δικό τους «μηχανισμό», μια ομάδα φίλων, που συναντηθήκαμε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 σε διάφορες εφημερίδες και από το 2012 πορευόμαστε μαζί στον ίδιο όμιλο. Αυτή η παρέα είναι μαζί σε όλα, στα δύσκολα, στις γιορτές, στα δικαστήρια, στα ρεπορτάζ.
Ο Παναγιώτης ήταν εμείς κι εμείς ήταν εκείνος. Ακαταπόνητος, δημιουργικός, ετοιμόλογος, εύστροφος και διαθέτοντας αφοπλιστικό χιούμορ, παρουσίαζε ακαταμάχητο χειρόγραφο, γι’ αυτό και όσοι προσέφευγαν στη Δικαιοσύνη για τις κατά καιρούς αποκαλύψεις του δεν κατάφερναν τίποτε άλλο παρά τον προσωπικό τους διασυρμό. Ομοίως η ραδιοφωνική του εκπομπή, το «Secret», κάθε πρωί, 9-10, γέμιζε από ειδήσεις, σχόλια, συνεντεύξεις και παρουσίαση γεγονότων με κατανοητό τρόπο και εμπνευσμένο λόγο.

Βιογραφικό

Ο Παναγιώτης Τζένος γεννήθηκε το 1976 στην Πάτρα του Νομού Αχαΐας. Αν και απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Τμήματος Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών του ΕΚΠΑ, από πολύ νωρίς φάνηκε να τον κερδίζουν ο Τύπος και η ενημέρωση. Το 2000 άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος, αρχικά στην εφημερίδα «Η Χώρα», ως οικονομικός και πολιτικός συντάκτης, και στη συνέχεια στην εφημερίδα «Financial Box», στον ρ/σ «Profit» 96,6 ως παρουσιαστής και αρχισυντάκτης της εκπομπής «Το χρώμα του χρήματος», στον τ/σ Κανάλι 10 ως παρουσιαστής και αρχισυντάκτης των εκπομπών «ΜΕΤΡΟ», «Ελεύθερος ρεπόρτερ», «Αλεπούδες», στην εφημερίδα «Traffic» κ.α.

«Μ’ αρέσει να μιλάω με το πουκάμισο ξεκούμπωτο», έλεγε από νωρίς, όταν πάλευε στη βαθιά νύχτα, στη Λαχαναγορά του Ρέντη, να μεταφέρει τελάρα για το καλό μεροκάματο

Υπήρξε από τα ιδρυτικά στελέχη των «Παραπολιτικών» και γενικός διευθυντής του Ομίλου, ιδιοκτησίας του Γ. Κουρτάκη, με τον οποίο είχαν μια πολύχρονη φιλική σχέση. Μέχρι και την τελευταία ημέρα διατηρούσε την πρωινή ενημερωτική εκπομπή του ραδιοφωνικού σταθμού «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» 90,1 FM, η οποία είχε μεγάλη απήχηση στο κοινό. Τα τελευταία χρόνια, επίσης, μετείχε στη διοίκηση του πρακτορείου διανομής Τύπου «Αργος».

Ο Παναγιώτης Τζένος ήταν ένας πολύ μαχητικός δημοσιογράφος. Στήριζε με σθένος τις απόψεις του, χωρίς να παρεκκλίνει, γεγονός που τον έφερε πολλές φορές σε σύγκρουση με πολιτικούς του αντιπάλους. Διένυσε μια δυναμική πορεία και διακρίθηκε στον δημοσιογραφικό στίβο. Ο λόγος του ήταν πηγαίος και αυθεντικός. Θα μείνουν στη μνήμη όλων το καθημερινό του ρεπορτάζ και οι εκπομπές του στο ραδιόφωνο, όπου με ιδιαίτερο και καυστικό τρόπο σχολίαζε την επικαιρότητα.