Για τον ρόλο της γιαγιάς, την απώλεια του πατέρα της και το bullying που είχε υποστεί στο σχολείο μίλησε η Νικολέττα Βλαβιανού στο περιοδικό «Λοιπόν».

«Είναι ένα μεγάλο δώρο ο εγγονός μου. Έχω ένα πολύ μεγάλο δέσιμο με την κόρη μου Μαρία, γιατί είμαστε μονογονεϊκή οικογένεια και την αγαπώ πάρα πολύ. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, στην ουσία, έχω δύο παιδιά. Κάθομαι και τον χαζεύω τον εγγονό μου. Είναι μεγάλο σχολείο το να έχεις ένα μωρό μέσα στο σπίτι. Η ζωή είναι άλλα πράγματα, όχι αυτά που κυνηγάμε, υπάρχουν πιο ουσιαστικά. Ο εγγονός μου μου άλλαξε τα πάντα».

Επίσης, σχετικά με την απώλεια του πατέρα της ανέφερε:

«Τον μπαμπά μου δεν τον γνώρισα ποτέ. Πέθανε όταν ήμουν τεσσάρων μηνών. Δεν μου έλειψε όσο ήμουν παιδί, γιατί είχα τη μητέρα μου που μου πρόσφερε τα πάντα. Μπορώ να σου πω ότι ένιωσα την απουσία του αρκετά μεγαλύτερη, όταν γέννησα για παράδειγμα. Αυτό που θυμάμαι σαν παιδί, ήταν το bullying που είχα δεχτεί στο σχολείο. Λέγανε τότε τα άλλα παιδιά για μένα, "το ορφανό, το ορφανό". Αυτό με είχε σημαδέψει τότε».