Γιώργος Πιέρρος στα "ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ": "Παιδικό όνειρο να γίνω δηµοσιογράφος"
"Ραδιόφωνο σημαίνει παρέα", αναφέρει μιλώντας στο "Secret" ο ραδιοφωνικός παραγωγός του "ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ" 90,1 Γιώργος Πιέρρος, ο οποίος συντροφεύει τους ακροατές με το καθημερινό "μαγκαζίνο" στις 14.00 - 15.00
Η φωνή του Γιώργου Πιέρρου συντροφεύει το καθηµερινό «Μαγκαζίνο», στις 14.00- 15.00, στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» 90,1.
Μιλώντας στο «Secret», ο γνωστός δηµοσιογράφος αναφέρεται στην αγάπη του για το ραδιόφωνο, ενώ µοιράζεται µαζί µας ιδιαίτερες στιγµές της καριέρας του.
Σε βρίσκουµε για πρώτη φορά στο «Μαγκαζίνο», καθηµερινά, 14.00- 15.00. Ποιοι είναι οι στόχοι σου για φέτος;
Το «Μαγκαζίνο» είναι µια νέα πρόκληση. Μπήκα λοιπόν πρώτα στη θέση του ακροατή και µετά µπροστά στο µικρόφωνο. Σκέφτηκα πως, µέσα στο τρέξιµο της καθηµερινότητας, είναι χρήσιµο σε κάποιον που, για παράδειγµα, βρίσκεται στη δουλειά ή στο αυτοκίνητο να µπορεί µέσα σε µία ώρα να ενηµερωθεί έγκαιρα, έγκυρα και γρήγορα για όλα όσα συµβαίνουν. Να µη χρειάζεται τίποτα περισσότερο. Θα ήθελα λοιπόν φέτος να πετύχει αυτή η συνταγή στην ποιότητα και την εµβάθυνση, δηλαδή ο ακροατής να έχει την εικόνα και της επόµενης µέρας.
Τι σηµαίνει για εσένα το ραδιόφωνο;
Σηµαίνει παρέα, γιατί το ραδιόφωνο µπορεί να σε συντροφεύει παντού, και εν κινήσει. Είναι άλλωστε πιο ειλικρινές από τα Μέσα που στηρίζονται και στην εικόνα - βασίζεται στο περιεχόµενό του. Αλλωστε, η ουσία δένει και κάθε πραγµατική παρέα.
Μπορεί το ραδιόφωνο να κερδίσει το στοίχηµα της νέας γενιάς, που προτεραιοποιεί τα social media για την ενηµέρωσή της;
Ναι, βέβαια µπορεί, αρκεί να προσαρµοστεί στη συνύπαρξη µε αυτά. Σε κάθε νέα πραγµατικότητα δεν έχει κανένα νόηµα να κλείνεις τα µάτια. Ενα σύγχρονο ραδιόφωνο, χωρίς σοβαροφάνεια και ξύλινο λόγο, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί. Το αντίθετο µάλιστα. Μπορεί το πρόγραµµά του µέσω των social media να φτάνει σε ακόµα περισσότερους νέους.
Μετράς αρκετά χρόνια στον δηµοσιογραφικό στίβο. Τελικά, τι είναι αυτό που πραγµατικά ενδιαφέρει τον ακροατή σε µια καθηµερινότητα γεµάτη από ειδήσεις;
Ο ακροατής λίγο-πολύ πλέον τη βασική είδηση τη συναντά παντού από το πρωί που θα ανοίξει το κινητό του. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να έχει αυτό που δεν µπορεί να του δώσει µια οθόνη, το παρασκήνιο που εξηγεί και την κάθε είδηση. Είναι, άλλωστε, και το πιο δύσκολο στοιχείο του ρεπορτάζ. Θέλει αρκετό ψάξιµο και κόπο από τον δηµοσιογράφο για να του το δώσει. Γιατί µόνο µέσω αυτού κατανοεί κανείς πρόσωπα και καταστάσεις, µε συνέπεια να µην αιφνιδιάζεται διαρκώς. Ποια θα χαρακτήριζες ως την πιο «µεγάλη στιγµή» στην καριέρα σου µέχρι τώρα;
Ποια θα χαρακτήριζες ως την πιο «µεγάλη στιγµή» στην καριέρα σου µέχρι τώρα;
Ακόµη βρίσκοµαι σε µια φάση όπου κάθε εκποµπή που κάνω στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση, κάθε ρεπορτάζ που γράφω στην εφηµερίδα είναι για εµένα µια «µεγάλη στιγµή». Γιατί δεν έχω συνηθίσει ότι το όνειρο που είχα από παιδί, να γίνω δηµοσιογράφος, έχει γίνει πραγµατικότητα. Οταν δίνω ένα ρεπορτάζ µε αποκλειστικές πληροφορίες, είναι για εµένα µεγάλη χαρά. Το απολαµβάνω και ελπίζω να µη θεωρήσω ποτέ δεδοµένη αυτή τη δουλειά και γίνει ρουτίνα. Τώρα, συγκεκριµένα, κάποτε µέσω µιας εκποµπής µου στο ραδιόφωνο των «Παραπολιτικών» προώθησα το αίτηµα ενός ατόµου µε αναπηρία, για να µπει ράµπα στο µνηµείο του Αγνωστου Στρατιώτη. ∆εν φανταζόµουν ότι µέχρι τότε δεν υπήρχε πρόσβαση σε άτοµα µε αναπηρία. Λίγο µετά, η φωνή µας είχε φτάσει εκεί που έπρεπε και δηµιουργήθηκε σύντοµα η ράµπα. Αυτή ήταν µια µεγάλη στιγµή, χωρίς εισαγωγικά. Κατανόησα ότι, αν κάνεις καλά αυτή τη δουλειά, µπορείς να προσφέρεις πραγµατικά.
Ποιο είναι το πιο αστείο ή απρόοπτο σκηνικό που σου έχει συµβεί στον αέρα;
Οταν έκανα κάποιες Παρασκευές εκποµπές που ένα µέρος τους ήταν και µουσικό, µε έµφαση στο λαϊκό τραγούδι, είχα βάλει το δίληµµα «Καζαντζίδης ή ∆ιονυσίου». Ετσι, απρόσµενα γέµισε µε µηνύµατα το e-mail του σταθµού, µε σκληροπυρηνικούς υποστηρικτές των δύο µεγάλων του λαϊκού τραγουδιού να ανοίγουν ένα άτυπο δίπολο, που κατέληξε σε ψηφοφορία µέσω e-mail για το ποιος ήταν ο καλύτερος. Ηταν απρόσµενη η συµµετοχή σε µια πολιτική εκποµπή για ένα µουσικό θέµα και τελικά κατέληξε σε ψηφοφορία, µέσω e-mails, για το ποιος έχει τους περισσότερους υποστηρικτές. Η δική µου επιλογή, ο Στ. ∆ιονυσίου, που είναι και ο αγαπηµένος µου τραγουδιστής, ηττήθηκε τελικά στην ψηφοφορία και έτσι παίξαµε παραγγελιές µε τον Στ. Καζαντζίδη. Καταλήξαµε λοιπόν να έχουµε σε µια πολιτική εκποµπή πόλωση όχι µεταξύ Ν.∆. και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά µεταξύ Καζαντζίδη και ∆ιονυσίου. Μεταξύ µας… τη βρήκα πιο ενδιαφέρουσα από τις κλασικές πολιτικές αντιπαραθέσεις.
*Δημοσιεύθηκε στο ένθετο "Secret" της εφημερίδας "ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ" στις 16/12/2023