Survivor: "Έσπασε" ο Λαμάι - Το παιδί μου είναι στο φάσμα του αυτισμού, δούλευα 20 ώρες τη μέρα
Tα δάκρυα του Λαμάι
Ο Σωτήρης Λαμάι μίλησε στην κάμερα του Survivor κι αναφέρθηκε στις δυσκολίες που έχει περάσει, αλλά και στον γιο του που είναι στο φάσμα του αυτισμού
Ο Σωτήρης Λαμάι προχώρησε Σε μια πολύ προσωπική εξομολόγηση προχώρησε στο επεισόδιο της Δευτέρας του Survivor.
Ο παίκτης των Μαχητών αναφέρθηκε στις δυσκολίες που έχει περάσει, αλλά και στον γιο του που είναι στο φάσμα του αυτισμού.
«Ο Σωτήρης ο Λαμάι γεννήθηκε σε ένα χωριό της Αλβανίας, στο Φιέρι της Αλβανίας. Ένα παιδί με άλλα πέντε αδέρφια, μια οικογένεια πολύτεκνη. Στην Ελλάδα ήρθαμε το '90. Ήμουν σχεδόν 5 χρονών, περάσαμε τα σύνορα με τα πόδια. Έχω πολύ λίγες μνήμες σαν παιδάκι. Ταλαιπωρηθήκαμε λίγο τότε. Δεχτήκαμε και ρατσισμό και πολλά άλλα πράγματα, αλλά είχα πολύ ωραίες βάσεις από την οικογένειά μου και τους γονείς μου», δήλωσε αρχικά.
Συνέχισε λέγοντας: «Πήραμε πολλή αγάπη, θέλαμε σαν άνθρωποι να προοδεύσουμε, να εξελιχθούμε με σεβασμό, με αξιοπρέπεια, με παιδία και αρχές. Είμαι ένας άνθρωπος με πάρα πολλή έντονη προσωπικότητα. Πάντα ήμουν, από την ηλικία που κατάλαβα ποιος είμαι και τι μπορώ να κάνω στη ζωή μου, ήμουν πάντα πολύ επιβλητικός. Η παρουσία μου ποτέ δεν περνούσε απαρατήρητη».
Μίλησε επιπλέον, για τις δουλειές, από τις οποίες έχει περάσει, αλλά και για την αγάπη του για το ποδόσφαιρο.
«Άρχισα να παίζω ποδόσφαιρο σε πολλές ομάδες. Παράλληλα, δούλευα στην οικοδομή με τον αδερφό μου. Τα χέρια μου έχουν ματώσει εκατοντάδες φορές. Γι' αυτό καμιά φορά όταν λέω "είμαι ο Λαμάι" είναι γιατί αν κάποιος μπορεί να περπατήσει το μονοπάτι μου, θα καταλάβει ότι αυτά που λέω είναι λίγα μπροστά σε αυτά που έχω καταφέρει στη ζωή μου», ανέφερε.
Ο παίκτης των Μπλε συμπλήρωσε: «Παράλληλα, ξεκίνησα να δουλεύω βράδυ σε μαγαζιά. Έχω δουλέψει σερβιτόρος, βοηθός σερβιτόρου, έχω κάνει και λάντζα. Έχω κάνει τα πάντα. Όσοι έχουν ταλαιπωρηθεί πολύ στη ζωή τους κι έχουν έρθει από φτωχές οικογένειες, έχουν κάνει πολλές δουλειές για να επιλέξουν τι πραγματικά θέλουν να κάνουν. Ξεκίνησα και δούλευα διήμερα, όταν δεν είχα αγώνες, σε μαγαζιά πόρτα, ξεκίνησα στο Αιγάλεω. Μετά ήμουν πολλά χρόνια στον Πειραιά στο Μικρολίμανο. Είμαι πολύ γνωστός γενικά στην Ελλάδα, όσοι ξέρουν από social media, γνωρίζουν».
Μίλησε αργότερα, για τον γιο του, ο οποίος είναι στο φάσμα του αυτισμού. «Έχω ένα παιδί που είναι στο φάσμα του αυτισμού. Εδώ και 6,5 χρόνια με τον Άγγελο τραβάμε μεγάλο αγώνα, είναι ένας μαραθώνιος για μένα. Είναι ο έρωτας της ζωής μου. Είμαι πάρα πολύ κοντά στο να δω τον Άγγελό μου όπως έχω ονειρευτεί κι εγώ κι η γυναίκα μου», είπε και ξέσπασε σε λυγμούς.
«Πολύ άγχος με τον γιο μου, να μην έχω σπίτι, είχα ενοίκιο, το πούλησε, δεν μας είπε τίποτα και ξαφνικά μας λέει "πρέπει να βρείτε σπίτι". Πού να βρω σπίτι; Δεν είχαμε λεφτά, δεν είχαμε τίποτα. Με κοιτούσε η γυναίκα μου κι έκλαιγε. Έλεγα "τι θα κάνω;". Βοήθεια από πουθενά. Δούλευα 20 ώρες τη μέρα, για να πάρω 60 ευρώ», πρόσθεσε.
Κλείνοντας, ο Σωτήρης Λαμάι είπε: «Περνάει η ζωή σου και λες "εγώ ήμουν τότε;". Εγώ, ο ίδιος. Δεν ένιωθα τα πόδια μου, στη δουλειά 20 ώρες. Για να πετύχεις θέλει υπομονή, ξανά και ξανά. Ο Θεός είναι μεγάλος, έχει για όλους μας».
Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-cyrf48crtfn5)
Ο παίκτης των Μαχητών αναφέρθηκε στις δυσκολίες που έχει περάσει, αλλά και στον γιο του που είναι στο φάσμα του αυτισμού.
Survivor - Λαμάι: Στην Ελλάδα ήρθαμε το '90, περάσαμε τα σύνορα με τα πόδια
«Ο Σωτήρης ο Λαμάι γεννήθηκε σε ένα χωριό της Αλβανίας, στο Φιέρι της Αλβανίας. Ένα παιδί με άλλα πέντε αδέρφια, μια οικογένεια πολύτεκνη. Στην Ελλάδα ήρθαμε το '90. Ήμουν σχεδόν 5 χρονών, περάσαμε τα σύνορα με τα πόδια. Έχω πολύ λίγες μνήμες σαν παιδάκι. Ταλαιπωρηθήκαμε λίγο τότε. Δεχτήκαμε και ρατσισμό και πολλά άλλα πράγματα, αλλά είχα πολύ ωραίες βάσεις από την οικογένειά μου και τους γονείς μου», δήλωσε αρχικά.
Συνέχισε λέγοντας: «Πήραμε πολλή αγάπη, θέλαμε σαν άνθρωποι να προοδεύσουμε, να εξελιχθούμε με σεβασμό, με αξιοπρέπεια, με παιδία και αρχές. Είμαι ένας άνθρωπος με πάρα πολλή έντονη προσωπικότητα. Πάντα ήμουν, από την ηλικία που κατάλαβα ποιος είμαι και τι μπορώ να κάνω στη ζωή μου, ήμουν πάντα πολύ επιβλητικός. Η παρουσία μου ποτέ δεν περνούσε απαρατήρητη».
Μίλησε επιπλέον, για τις δουλειές, από τις οποίες έχει περάσει, αλλά και για την αγάπη του για το ποδόσφαιρο.
Λαμάι:Έχω ένα παιδί στο φάσμα του αυτισμού - Εδώ και 6,5 χρόνια με τον Άγγελο τραβάμε μεγάλο αγώνα
«Άρχισα να παίζω ποδόσφαιρο σε πολλές ομάδες. Παράλληλα, δούλευα στην οικοδομή με τον αδερφό μου. Τα χέρια μου έχουν ματώσει εκατοντάδες φορές. Γι' αυτό καμιά φορά όταν λέω "είμαι ο Λαμάι" είναι γιατί αν κάποιος μπορεί να περπατήσει το μονοπάτι μου, θα καταλάβει ότι αυτά που λέω είναι λίγα μπροστά σε αυτά που έχω καταφέρει στη ζωή μου», ανέφερε.
Ο παίκτης των Μπλε συμπλήρωσε: «Παράλληλα, ξεκίνησα να δουλεύω βράδυ σε μαγαζιά. Έχω δουλέψει σερβιτόρος, βοηθός σερβιτόρου, έχω κάνει και λάντζα. Έχω κάνει τα πάντα. Όσοι έχουν ταλαιπωρηθεί πολύ στη ζωή τους κι έχουν έρθει από φτωχές οικογένειες, έχουν κάνει πολλές δουλειές για να επιλέξουν τι πραγματικά θέλουν να κάνουν. Ξεκίνησα και δούλευα διήμερα, όταν δεν είχα αγώνες, σε μαγαζιά πόρτα, ξεκίνησα στο Αιγάλεω. Μετά ήμουν πολλά χρόνια στον Πειραιά στο Μικρολίμανο. Είμαι πολύ γνωστός γενικά στην Ελλάδα, όσοι ξέρουν από social media, γνωρίζουν».
Μίλησε αργότερα, για τον γιο του, ο οποίος είναι στο φάσμα του αυτισμού. «Έχω ένα παιδί που είναι στο φάσμα του αυτισμού. Εδώ και 6,5 χρόνια με τον Άγγελο τραβάμε μεγάλο αγώνα, είναι ένας μαραθώνιος για μένα. Είναι ο έρωτας της ζωής μου. Είμαι πάρα πολύ κοντά στο να δω τον Άγγελό μου όπως έχω ονειρευτεί κι εγώ κι η γυναίκα μου», είπε και ξέσπασε σε λυγμούς.
«Πολύ άγχος με τον γιο μου, να μην έχω σπίτι, είχα ενοίκιο, το πούλησε, δεν μας είπε τίποτα και ξαφνικά μας λέει "πρέπει να βρείτε σπίτι". Πού να βρω σπίτι; Δεν είχαμε λεφτά, δεν είχαμε τίποτα. Με κοιτούσε η γυναίκα μου κι έκλαιγε. Έλεγα "τι θα κάνω;". Βοήθεια από πουθενά. Δούλευα 20 ώρες τη μέρα, για να πάρω 60 ευρώ», πρόσθεσε.
Κλείνοντας, ο Σωτήρης Λαμάι είπε: «Περνάει η ζωή σου και λες "εγώ ήμουν τότε;". Εγώ, ο ίδιος. Δεν ένιωθα τα πόδια μου, στη δουλειά 20 ώρες. Για να πετύχεις θέλει υπομονή, ξανά και ξανά. Ο Θεός είναι μεγάλος, έχει για όλους μας».
