Πόσες ζωές κρύβει ένας δίσκος; Πόσες ιστορίες; Ιστορίες άλλων, ιστορίες δικές μας. Ιστορίες άλλων που έγιναν δικές μας.

Η ΕΡΤ και η Χάρις Αλεξίου μάς καλούν να ανακαλύψουμε τη συναρπαστική ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας, από τη σειρά ντοκιμαντέρ 12 επεισοδίων «100 χρόνια ελληνική δισκογραφία», που έρχεται στη δημόσια τηλεόραση την ερχόμενη τηλεοπτική σεζόν, που πλέον δεν αργεί να ξεκινήσει. Η ελληνική δισκογραφία έχει περισσότερο από έναν αιώνα ζωής. Από τα χρόνια του φωνόγραφου και των περιπλανώμενων «γραμμοφωνατζήδων» των αρχών του 20ού αιώνα, στον Αττίκ, τον Γούναρη, τον Πολυμέρη, τον Μαρούδα (με τα swing α λα ελληνικά των 40s και 50s) στα χρόνια της επικής δεκαετίας του ’60, των «μικρών δίσκων» και των «τζουκ μποξ». Και από εκεί, στις μπουάτ της Πλάκας, καθώς και στα «νάιτ κλαμπ». Και έπειτα, στους μεγάλους δίσκους βινυλίου, στους ψηφιακούς δίσκους, στην «ντισκοτέκ, την παλιά ντισκοτέκ», που τραγουδούσε η Ελπίδα. Και φυσικά από τα τέλη των 90s, στο διαδίκτυο.

Δείτε επίσης: Το νέο ενημερωτικό πρόγραμμα της ΕΡΤ - Ξεκινάει από αρχές Σεπτεμβρίου

Τι θα δούμε στο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ με την Χάρις Αλεξίου

Ξεναγός μας σε αυτό το ταξίδι είναι η σπουδαιότερη -ίσως, αφήνουμε και μια μικρή «χαραμάδα»- φωνή της σύγχρονης Ελλάδας, η Χάρις Αλεξίου, που προάγει τον ελληνικό πολιτισμό με κάθε της πρωτοβουλία. Και η οποία βεβαίως κι έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα της στην ελληνική μουσική και στη δισκογραφία. Με σύμμαχο το πολύτιμο, απ’ όποια πλευρά και αν το δούμε, αρχείο της ΕΡΤ, καθώς και μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν τα χρυσά χρόνια της ελληνικής δισκογραφίας, σκιαγραφείται ολόκληρη η πορεία του ελληνικού τραγουδιού, όπως αυτή χαράχτηκε στα «αυλάκια» των δίσκων.

Ρόλο πρωταγωνιστών θα παίξουν όλοι εκείνοι που συνέδεσαν τη ζωή τους με την ελληνική δισκογραφία και δημιούργησαν, με έμπνευση και πάθος, το θαύμα που τώρα αποκαλούν οι ίδιοι οι παράγοντες της εγχώριας μουσικής βιομηχανίας -και όχι μόνο φυσικά- ελληνική μουσική.

Tip: Οι πρώτες ηχογραφήσεις στην Ελλάδα γίνονταν στο εμβληματικό ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», με τεχνικούς από ξένες εταιρείες να νοικιάζουν αίθουσά του. Και συνήθως γίνονταν σε κερί.

 

 

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 19/8/2024