Δεν χρειάζονται συστάσεις για το δίδυμο Δημήτρη Πετρόπουλου Γιώργου Κακούση. Οι δύο δημοσιογράφοι έχουν «παντρευτεί» επαγγελματικά εδώ και δεκατρία χρόνια και αποτελούν μια πολύ δυνατή ομάδα στον ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 90,1.

Κάθε πρωί, 11 με 1, «Σεμνά και ταπεινά» παρουσιάζουν ρεπορτάζ από την επικαιρότητα, σχολιάζουν με καυστική διάθεση, ενώ δεν ξεχνούν και τη σάτιρα, που, όπως λένε, είναι ο καλύτερος τρόπος για να πεις πολλά, αλλά με λίγα λόγια.

Πώς αισθάνεστε που είστε τόσα χρόνια (από το 2004) ραδιοφωνικό δίδυμο;

Δ.Π.: Μια χαρά είμαστε μαζί. Αλλωστε, αν δεν ήμασταν, θα είχαμε χωρίσει, κάτι που δεν το θέλουμε, «γιατί είναι και τα παιδιά μικρά ακόμη». Είστε σαν παντρεμένοι δηλαδή;

Γ.Κ.: Ε, κάπως έτσι, αλλά μόνο στη δουλειά. Μετά πάει ο καθένας σπίτι του. Ωστόσο μιλάμε πολλές φορές τη μέρα για να κανονίσουμε τα της εκπομπής και να συντονίσουμε τα θέματα.

Δ.Π.: Το ραδιόφωνο και η επικαιρότητα σε κρατάνε σε εγρήγορση όλη τη μέρα. Το σημαντικό είναι ότι περνάμε καλά, γιατί διαφορετικά δεν τσουλάει ούτε η εκπομπή ούτε η υπόλοιπη μέρα.

Σκεφτήκατε τη ζωή σας χωρίς ραδιόφωνο;

Δ.Π.: Δεν έχουμε λόγο να κάνουμε κακές σκέψεις. Από όταν ξεκινήσαμε τη δημοσιογραφία είμαστε πάντα πίσω από ένα μικρόφωνο, είτε ως ρεπόρτερ είτε ως παραγωγοί. Γ.Κ.: Για την ακρίβεια, όσα χρόνια δουλεύουμε δεν έχουμε μείνει ούτε μία ώρα μακριά από ραδιοφωνική συχνότητα. Αλλά, αν συμβεί, θα το αντιμετωπίσουμε.

Υπήρξε κάποια στιγμή που αναγκαστήκατε να «χωρίσετε» επαγγελματικά;

Γ.Κ.: Το έφερε η ζωή για ένα μικρό χρονικό διάστημα, το 2009. Ηταν πολύ άσχημο.

Δ.Π.: «Γκρίνιαζαν και τα παιδιά», οπότε ξανασμίξαμε. Αλλά δεν το είχαμε προκαλέσει εμείς και, όταν κάναμε ξανά εκπομπή, ήταν όλοι χαρούμενοι. Εμείς, οι ακροατές, τα νούμερα ακροαματικότητας.

Ποια είναι τα συστατικά μιας επιτυχίας όπως η δική σας, που αντέχει στον χρόνο;

Δ.Π.: Η δουλειά. Το ραδιόφωνο σε καρφώνει εύκολα στο κοινό, στον διευθυντή και στον εργοδότη σου, όταν κάνεις εκπομπή απροετοίμαστος και αυτοσχεδιάζεις. Οταν υπάρχει προετοιμασία, όλα κυλάνε με ρυθμό και ενδιαφέρον για τον ακροατή. Ακόμα και οι «αυθόρμητες» στιγμές μιας εκπομπής έχουν από πίσω τους μια προετοιμασία και απαιτούν εξοικείωση με το «σπορ»...

Γ.Κ.: Λογικά, χρειάζεται και ραδιοφωνικό ταλέντο, δημοσιογραφική επάρκεια και αντίληψη. Αυτά όμως τα κρίνουν οι άλλοι αν τα διαθέτουμε. Εμείς ξέρουμε καλά ότι χρειάζονται και καλοί συνεργάτες (δημοσιογράφοι, μουσικοί επιμελητές, ακόμα και το πώς απαντά η τηλεφωνήτρια στους ακροατές παίζει τον ρόλο του!), γιατί το άθλημα είναι απόλυτα ομαδικό και κάθε φορά προσπαθούμε να τους αναδεικνύουμε και να τους κάνουμε συνυπεύθυνους της όποιας επιτυχίας. Οι αποτυχίες όμως θα είναι καθαρά δικές μας, όχι από σεμνότητα, αλλά γιατί δεν θα έχουμε καταφέρει να δέσουμε την ομάδα.

Για ποιο λόγο διαφωνείτε συνήθως;

Δ.Π.: Για τα ποδοσφαιρικά, το μπάσκετ, τα πολιτικά, τα κοινωνικά και τα οικονομικά (γέλια).

Γ.Κ.: Στα υπόλοιπα έχουμε απόλυτη ταύτιση. Φυσικά, το θέμα δεν είναι αν διαφωνούμε, αλλά το πώς. Για την ώρα, όποτε συμβαίνει, το χειριζόμαστε, με μικρές απώλειες.

Ποια η διαφορά της πρωινής ζώνης από την απογευματινή; Σε ποια νιώθετε καλύτερα;

Δ.Π.: Ολες καλές είναι για εμάς και προσαρμοζόμαστε σχετικά γρήγορα. Το πρωί θέλει ρυθμό και προτεραιότητα στις κύριες ειδήσεις. Το μεσημέρι θέλει ρυθμό και περισσότερα ελεύθερα θέματα. Το απόγευμα θέλει ρυθμό και συνδυασμό των δύο παραπάνω, γιατί η επικαιρότητα κάνει σκαλί και σκάνε νέες ειδήσεις. Μια προσαρμογή στη διάθεση του ακροατή και... «Κυρίες και κύριοι, καλημέρα/ καλό μεσημέρι/ καλησπέρα, ακούτε “Σεμνά και ταπεινά...”».

Πιστεύετε ότι έχετε ασκήσει σε κάποιον πολιτικό σκληρότερη κριτική απ’ ό,τι έπρεπε;

Γ.Κ.: Συνήθως έχουμε εσωτερικό ρολόι, ώστε η κριτική να μην κρατάει πολλή ώρα, γιατί έτσι χάνεται το μέτρο. Επίσης, δεν λέμε βαριές κουβέντες, δεν κάνουμε ατεκμηρίωτα σχόλια και δεν είμαστε εμπαθείς.

Δ.Π.: Φυσικά μπορεί κάποιος να έχει ενοχληθεί και να μην το γνωρίζουμε, αλλά, αν δεν ενοχλείς κανέναν και ποτέ, δεν πρόκειται για κριτική, αλλά για δημόσιες σχέσεις. Κατά κανόνα επιλέγουμε το χιούμορ, που κανονικά είναι πιο αποτελεσματικό, αλλά δεν αφήνει μεγάλες ουλές και, αν έχει και ο πολιτικός χιούμορ, έχει τύχει και να γελάσει με την κριτική.

Ξεφεύγετε καμία φορά στον αέρα; Μπορεί να πείτε κάτι που να το μετανιώσετε αργότερα;

Δ.Π.: Εχει τύχει μερικές φορές, αλλά, όπως είπαμε, αν κρατάς το μέτρο και δεν είσαι εμπαθής, αυτές οι φορές είναι ελάχιστες.

Θα έρθουν καλύτερες μέρες πιστεύετε για την Ελλάδα;

Γ.Κ.: Ναι, θα έρθουν. Αλλά το θέμα είναι να τις προλάβουμε ζωντανοί και να μπορέσει να χαρεί και το «κοκτέιλ» του με τη Σκάρλετ ο Τσακαλώτος.

Ποιος πολιτικός πρωταγωνιστεί περισσότερο στα σχόλιά σας;

Δ.Π.: Συνήθως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και ο εκάστοτε πρωθυπουργός. Εννοείται ότι κατά περιόδους σκάνε φιντάνια που πρωταγωνιστούν στην επικαιρότητα, αλλά μας τους στερούν οι ανασχηματισμοί. Ευτυχώς δεν είναι αναντικατάστατοι.

Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν οι πολιτικοί σήμερα;

Γ.Κ.: Αυτό που κάνανε και χθες. Λένε ψέματα και υπόσχονται πράγματα που δεν γίνονται ούτε στο play station.

Δ.Π.: Βάζουν την ατομική τους ευημερία και τις ιδεολογικές τους εμμονές πάνω από το καλό των πολιτών που τους ψηφίζουν. Εξαιρέσεις υπάρχουν μόνο για την επιβεβαίωση του κανόνα, αλλιώς θα ήμασταν ήδη Δανία και όχι με δάνεια.