Μπορεί να γοητεύουν µε την εµφάνισή τους, καθώς είναι δύο πολύ όµορφες γυναίκες, όταν όµως κάθονται πίσω από το µικρόφωνο σε κάνουν να ξεχνάς το ελκυστικό παρουσιαστικό τους και να είσαι όλος αυτιά, διψώντας να ενηµερωθείς από τα χείλη τους!

Η Ανδριάννα Ζαρακέλη και η Λίζα ∆ουκακάρου κάθε µέρα στις 2 το µεσηµέρι παρουσιάζουν το κεντρικό µαγκαζίνο του ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 90,1 FM, που σταθερά αποτελεί την κεντρική «κολόνα» του προγράµµατος του σταθµού.

Πώς είναι η συνεργασία σας;

Α.Ζ.: Αντέχει στον χρόνο και αυτό νοµίζω ότι τα λέει όλα… Εχετε δηλώσει πως είστε πια «οικογένεια».

Ποια είναι τα πράγµατα που σας ένωσαν;

Λ.Δ.: Αρχικά, η κοινή αγάπη και το ενδιαφέρον για τη δουλειά. Θέλαµε να βγει ένα καλό αποτέλεσµα, άψογο και µε ενδιαφέρον, στο πλαίσιο του ενηµερωτικού µαγκαζίνο. Μέσα από τη συνεργασία µας προέκυψε τελικά ένα δέσιµο, µε ίδιες ανησυχίες, προβληµατισµούς, µικρές στιγµές µε λύπες και χαρές και, τελικά, µια κοινή µατιά στα πράγµατα που συµβαίνουν γύρω µας – κι αυτό είναι όµορφο, ειδικά στους καιρούς που ζούµε.

Είναι εύκολο για δύο γυναίκες να κρατούν ισορροπίες και να συνεργάζονται καθηµερινά;

Α.Ζ.: Οχι, βέβαια. Είναι ακριβώς όσο δύσκολο είναι και για δύο άνδρες ή για µια γυναίκα και έναν άνδρα που κάνουν καθηµερινή εκποµπή.

Λ.Δ.: ∆εν καταλαβαίνω γιατί δύο γυναίκες θα διέφεραν από δύο άνδρες που συνεργάζονται. Το πρόβληµα πάντα είναι δύο ή περισσότεροι άνθρωποι, ασχέτως φύλου, να παρακάµψουν ή να δουλέψουν στοιχεία του χαρακτήρα τους που ενδεχοµένως είναι διασπαστικά και να αντιληφθούν ότι η οµαδικότητα είναι αποτελεσµατική.

Υπάρχουν διαφωνίες, εντάσεις;

Α.Ζ.: «Μαλώνουµε» σχεδόν καθηµερινά και σχεδόν για τα πάντα. Οι διαφωνίες και οι εντάσεις είναι στην ηµερήσια διάταξη. Αλλά τελειώνουν λίγα λεπτά πριν να µπούµε στο στούντιο… Και µετά µαλώνουµε µε την Καφετζή… (σ.σ. η παραγωγός του µαγκαζίνο στον ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 90,1), τον ηχολήπτη και πάει λέγοντας.

Λ.Δ.: Πολλές, καθηµερινές, συνεχόµενες και αλίµονο αν δεν υπήρχαν. Συµβαίνει αυτό. Στις υγιείς συνεργασίες συµπορεύεσαι και βρίσκεις κοινό δρόµο από διαφορετικό µονοπάτι. Είστε και οι δύο τηλεοπτικά πρόσωπα.

Σας λείπει αυτή την περίοδο η τηλεόραση;

Α.Ζ.: Ναι, βέβαια, είναι µια καλή τηλεοπτική περίοδος για την ενηµέρωση και µου λείπει η συνήθεια της καθηµερινής παρουσίας στην τηλεόραση. Η ένταση της είδησης, η χαρά της αποκάλυψης. Εξις, δευτέρα φύσις…

Λ.Δ.: Προσωπικά, µου λείπει πολύ. Είναι ένα µεγάλο κοµµάτι της ζωής µου. ∆ιακόπηκε µε άδοξο κι άδικο τρόπο. Μου λείπουν οι άνθρωποι που δούλευα µαζί τους όλα αυτά τα χρόνια, η ένταση, οι φιλίες, οι διαφωνίες, οι συσκέψεις, η ρουτίνα της καθηµερινότητας, ακόµα και το γραφείο που είχα επί 20 χρόνια. Αυτά σε συναισθηµατικό επίπεδο, γιατί πρακτικά σαφώς µου λείπει ο µισθός µου και οµολογώ ότι το κενό τού να είσαι απλήρωτος σχεδόν έναν χρόνο δεν καλύπτεται. Εγώ και οι συνάδελφοί µου από το Mega βρισκόµα στε σε µια δυσβάστακτη κατάσταση αναµονής και οµηρίας, που εύχοµαι κι ελπίζω κάποια στιγµή να πάρει τέλος.

Πόσο διαφορετικό είναι το ραδιόφωνο;

Α.Ζ.: Το ραδιόφωνο είναι µεράκι. Θεωρώ ότι είναι πολύ πιο δύσκολο από την τηλεόραση, καθώς προϋποθέτει να µπορείς να δώσεις την είδηση και τη συνολική εικόνα των γεγονότων – χωρίς όµως να έχεις τη βοήθεια, την πολύτιµη βοήθεια της τηλεοπτικής εικόνας.

Λ.Δ.: Το ραδιόφωνο έχει µια αµεσότητα και, ταυτόχρονα, µια ελευθερία που στην τηλεόραση δεν υπάρχει, καθώς το πλαίσιο είναι συγκεκριµένο και πιο αυστηρό, κυρίως σε ό,τι αφορά τα δελτία ειδήσεων.

Ποια είναι τα συστατικά, πιστεύετε, ενός επιτυχηµένου ενηµερωτικού µαγκαζίνο;

Λ.Δ.: Ανάδειξη των θεµάτων όσο πιο ολοκληρωµένα γίνεται, συνεργασία, άµεσα αντανακλαστικά, καλή χηµεία µε τους ανθρώπους που συνεργάζεσαι και χιούµορ για να ξεπερνιούνται τα δύσκολα... Υπάρχουν πρόσωπα από την πολιτική που σας κάνουν να βγαίνετε από τα ρούχα σας; Α.Ζ.: Πολλοί, καθηµερινά και για διαφορετικούς λόγους. Αυτοί που δεν έχουν τίποτα να πουν, αυτοί που λένε ψέµατα, αυτοί που κρύβουν την αλήθεια, αυτοί που αυτοπροβάλλονται ασκόπως, αυτοί που κρύβονται όταν τα πράγµατα δυσκολεύουν.

Λ.Δ.: Πολλά κι εδώ είναι που χρειάζεται χιούµορ. Ο εκνευρισµός δεν ενδείκνυται κι άλλωστε έχει αποδειχθεί αναποτελεσµατικός.

Ποιον θεωρείτε τον καλύτερο καλεσµένο για συνέντευξη;

Α.Ζ.: Αυτή την εποχή; Τον Ντόναλντ Τραµπ.

Λ.Δ.: Καλύτερος καλεσµένος είναι αυτός που έχουν ενδιαφέρον η ζωή, η προσωπικότητα, οι ιδέες και οι πράξεις του…

Ποια είναι η πρώτη ερώτηση που θα κάνατε στον Αλ. Τσίπρα, αν τον είχατε απέναντί σας;

Α.Ζ.: Αν θα µπορούσε να γυρίσει τον χρόνο πίσω -πριν από τις πρώτες εκλογέςτι ∆ΕΝ θα έκανε; Υποσχέσεις, αποφάσεις, επιλογές προσώπων; Ποια είναι αυτά για τα οποία έχει µετανιώσει πραγµατικά; Ποια είναι αυτά για τα οποία θα ήθελε να ζητήσει συγγνώµη; Αν σκέφτηκε -πραγµατικά όµωςκάποια στιγµή να τα «σπάσει» µε τους έξω...

Λ.Δ.: ∆εν θα ζητούσα να κάνει απολογισµό των πεπραγµένων. Είναι νωρίς φαντάζοµαι για κάτι τέτοιο. Σε µια σειρά ζητηµάτων, όµως, θα ήθελα να ξέρω αν φανταζόταν έτσι την εξέλιξή τους, εργασιακά, συνταξιοδοτικό κ.ά.

Με βάση την τρέχουσα επικαιρότητα, ποιο πρόσωπο θα ήταν δηµοσιογραφική επιτυχία ως καλεσµένος;

Α.Ζ.: Ο Αλέξης Τσίπρας. Ο πρωθυπουργός. Φαντάσου να απαντούσε σε αυτές τις ερωτήσεις…

Λ.Δ.: Ο Ταγίπ Ερντογάν νοµίζω ότι είναι µια προσωπικότητα µε πολλές ιδιαιτερότητες. Οι κινήσεις τακτικής του ενδεχοµένως αλλάξουν µια σειρά πραγµάτων σε σχέση µε την Ευρώπη και την εξέλιξη του Μεταναστευτικού. Σίγουρα θα είχε ενδιαφέρον µια συζήτηση µαζί του...