Ας εκσυγχρονίσουμε τη «βαριά βιομηχανία» μας
Η πανδημία του κοροναϊού κατά γενική ομολογία έπληξε και συνεχίζει να πλήττει τον τουρισμό, αυτόν που αποκαλούμε στην Ελλάδα «βαριά βιομηχανία» της οικονομίας μας. Η συγκεκριμένη φράση μόνο υπερβολή δεν είναι. Τον τουρισμό με την καθοριστική συμβολή στο ΑΕΠ της Ελλάδας, στα έσοδα του κράτους και την ανάπτυξη.
Ποια χώρα θα είχε τις ομορφιές της Ελλάδας και δεν θα έχτιζε την οικονομία της γύρω από αυτές. Τις Κυκλάδες, τους ανεμόμυλους και τη μικρή Βενετία της Μυκόνου, τις εντυπωσιακές παραλίες της Μήλου, το παγκόσμιο αξιοθέατο της Σαντορίνης, τα γαλαζοπράσινα νερά του Ιονίου, τους γραφικούς ορεινούς οικισμούς του Πηλίου και των Ζαγοροχωρίων, τα γεωφυσικό θαύμα των Μετεώρων και αμέτρητες ομορφιές της πατρίδας μας.
Πολλοί μπορεί να ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει προσανατολισμό στην οικονομία της, αλλά είναι μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία έτσι ώστε να εκσυγχρονίσουμε και να εμπλουτίσουμε ακόμα περισσότερο το τουριστικό προϊόν της.
Να αναδείξουμε τον ιστιοπλοϊκό τουρισμό με τις Κυκλάδες και τις κοντινές αποστάσεις μεταξύ των νησιών να είναι ο τέλειος προορισμός. Να συνδυάσουμε τον πολιτισμό με τον τουρισμό σε ήπια μορφή. Πόσοι έχουν συνδυάσει άραγε την κοσμοπολίτισσα Μύκονο με τη Δήλο που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής, την έδρα του ταμείου της Αθηναϊκής Συμμαχίας, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην Ευρωπαϊκή Ένωση της κλασικής αρχαιότητας.
Στο Αιγαίο των αμέτρητων νησιών και των ατελείωτων παραλιών, μπορεί να «ανθίσει» ο καταδυτικός τουρισμός που ευδοκιμεί μόνο στην Αλόννησο ενώ ο αλιευτικός τουρισμός είναι μία προοπτική που θα μας απασχολήσει σίγουρα τα επόμενα χρόνια.
Όλα τα παραπάνω δεν είναι παρά ελάχιστες επιλογές για τον εκσυγχρονισμού ενός προϊόντος που έχει κάνει διάσημη μία τόσο μικρή χώρα σε έναν τόσο μεγάλο πλανήτη.
Ας μην ψάχνουμε λοιπόν αλλού αυτό που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας. Ο ελληνικός τουρισμός έχει απεριόριστες δυνατότητες και το κυριότερο χωρίς να γίνεται καμία έκπτωση στην ασφάλεια που έκανε διάσημη την Ελλάδα στα πέρατα της οικουμένης την περασμένη άνοιξη.
* Η Ειρήνη Πάουλα είναι επιχειρηματίας στη Μύκονο, με έντονη κοινωνική δράση και ενασχόληση με τα κοινά
Ποια χώρα θα είχε τις ομορφιές της Ελλάδας και δεν θα έχτιζε την οικονομία της γύρω από αυτές. Τις Κυκλάδες, τους ανεμόμυλους και τη μικρή Βενετία της Μυκόνου, τις εντυπωσιακές παραλίες της Μήλου, το παγκόσμιο αξιοθέατο της Σαντορίνης, τα γαλαζοπράσινα νερά του Ιονίου, τους γραφικούς ορεινούς οικισμούς του Πηλίου και των Ζαγοροχωρίων, τα γεωφυσικό θαύμα των Μετεώρων και αμέτρητες ομορφιές της πατρίδας μας.
Πολλοί μπορεί να ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει προσανατολισμό στην οικονομία της, αλλά είναι μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία έτσι ώστε να εκσυγχρονίσουμε και να εμπλουτίσουμε ακόμα περισσότερο το τουριστικό προϊόν της.
Να αναδείξουμε τον ιστιοπλοϊκό τουρισμό με τις Κυκλάδες και τις κοντινές αποστάσεις μεταξύ των νησιών να είναι ο τέλειος προορισμός. Να συνδυάσουμε τον πολιτισμό με τον τουρισμό σε ήπια μορφή. Πόσοι έχουν συνδυάσει άραγε την κοσμοπολίτισσα Μύκονο με τη Δήλο που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής, την έδρα του ταμείου της Αθηναϊκής Συμμαχίας, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στην Ευρωπαϊκή Ένωση της κλασικής αρχαιότητας.
Στο Αιγαίο των αμέτρητων νησιών και των ατελείωτων παραλιών, μπορεί να «ανθίσει» ο καταδυτικός τουρισμός που ευδοκιμεί μόνο στην Αλόννησο ενώ ο αλιευτικός τουρισμός είναι μία προοπτική που θα μας απασχολήσει σίγουρα τα επόμενα χρόνια.
Όλα τα παραπάνω δεν είναι παρά ελάχιστες επιλογές για τον εκσυγχρονισμού ενός προϊόντος που έχει κάνει διάσημη μία τόσο μικρή χώρα σε έναν τόσο μεγάλο πλανήτη.
Ας μην ψάχνουμε λοιπόν αλλού αυτό που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας. Ο ελληνικός τουρισμός έχει απεριόριστες δυνατότητες και το κυριότερο χωρίς να γίνεται καμία έκπτωση στην ασφάλεια που έκανε διάσημη την Ελλάδα στα πέρατα της οικουμένης την περασμένη άνοιξη.
* Η Ειρήνη Πάουλα είναι επιχειρηματίας στη Μύκονο, με έντονη κοινωνική δράση και ενασχόληση με τα κοινά