Το βέτο στην επίσκεψη Πάπα και η λύση στο γρίφο της Χαλυβουργικής
Γιατί δεν ήρθε ο Πάπας στην Αθήνα
-Με αφορμή την χθεσινή συνάντηση του προέδρου Κυριάκου Μητσοτάκη με τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο, θυμήθηκα ένα ενδιαφέρον παρασκήνιο που μου είχε μεταφέρει άνθρωπος που συνομιλεί τακτικά με τον προκαθήμενο της ελλαδικής εκκλησίας. Σε μια παλιότερη συνάντηση των Ιερώνυμου – Μητσοτάκη, τότε που είχε διαγνωστεί με κορονοϊό ο Αρχιεπίσκοπος, ο πρωθυπουργός είχε θέσει θέμα επίσκεψης του Πάπα στην Αθήνα.
-Η απάντηση του αρχιερέα υπήρξε αρνητική, γεγονός που δημιούργησε μια μικρή ένταση στις σχέσεις των δύο ανδρών. Από τότε όμως, έχει περάσει αρκετός χρόνος και έχει κυλίσει και αρκετό νερό στ’ αυλάκι, με αποτέλεσμα να έχουν σχεδόν εξανεμιστεί οι όποιες σκιές είχαν δημιουργηθεί. Αυτό άλλωστε φάνηκε και κατά την διάρκεια της χθεσινής συζήτησης, όπου αναζητήθηκε κοινός τόπος, προκειμένου ν’ ανοίξουν με κάποιο τρόπο οι ναοί.
Μετά το CVC, η σειρά των Αγγελοπουλαίων
-Ανακοινώθηκε χθες η εξαγορά της Εθνικής Ασφαλιστικής από το fund CVC που ήδη έχει στο χαρτοφυλάκιο του, την Vivartia και τα νοσοκομεία Υγεία και Metropolitan. Η πώληση της Εθνικής Ασφαλιστικής ήταν ένα από τα ζόρικα αγκάθια για την διοίκηση Μυλωνά. Φανταστείτε σε κάποια φάση τσακώθηκε μέχρι και με τον Φιλιππάκη της εφημερίδας «Δημοκρατία», ο οποίος προσπαθούσε να «πουσάρει» κάτι Αμερικάνους που ενδιαφέρονταν για το συγκεκριμένο project.
-Τελικά χθες έκλεισε το deal και μάλιστα σε συμφέρουσα τιμή για την τράπεζα. Το επόμενο μεγάλο στοίχημα για τον Μυλωνά είναι να λύσει όσο το δυνατόν πιο αναίμαχτα το θέμα της Χαλυβουργικής. Παρά τα όσα ακούγονται και γράφονται, η συγκεκριμένη ιστορία δεν αποκλείεται να έχει (και μάλιστα σύντομα) αίσιο τέλος από πλευράς Εθνικής Τράπεζας για τους αδελφούς Αγγελόπουλους. Φυσικά στο εσωτερικό της Τράπεζας δεν υπάρχει καθόλου καλό κλίμα για τους μετόχους της «Χαλυβουργικής». Απεναντίας οι περισσότεροι θα ήθελαν να βρεθεί λύση, εκτός οικογένειας Αγγελόπουλου.
! Κάποιοι θεωρούν ότι μια από τις «χρυσές εφεδρείες» σε περίπτωση μιας διαφορετικής σε δομή κυβέρνησης, είναι ο παλιός υπουργός του Σημίτη, Τάσος Γιαννίτσης. Πρόκειται για ένα πρόσωπο που πέραν του «Ελληνικού» αναπτύσσει δράση και σε πολλά σαλόνια (με επιρροή) των Αθηνών.
Διαμαρτύρεται ο Στασινός
-Ομολογώ ότι δεν πίστευα τον βαθμό της επιπολαιότητας του προέδρου του ΤΕΕ Γιώργου Στασινού. Θεωρούσα ότι ήταν πιο έξυπνος νταλαβεριτζής. Ωστόσο, χθες, ήρθε να επιβεβαιώσει όσους τον γνωρίζουν από μικρό παιδί, τότε που κολλούσε τα πρώτα ένσημα ως ΟΝΝΕΔίτης (εδώ που τα λέμε δεν έχει κάνει κι άλλη σοβαρή δουλειά).
-Αντί να σηκώσει το τηλέφωνο και να ζητήσει διευκρινίσεις, άρχισε να τηλεφωνεί δεξιά κι αριστερά, αναζητώντας σωτήρες. Προφανώς μπερδεύτηκε υπό το άγχος της αρνητικής δημοσιότητας. Αυτός είναι και ο μόνος λόγος που δικαιολογεί τη μακακία του. Από κει και πέρα δεν νομίζω ότι έχει κάτι να φοβηθεί. Άλλωστε αν εξαιρέσει κανείς τις θεωρητικές κουβέντες με τον Παπαμιμίκο (τον ανιψιό του Ιβάν) και κάτι ρουσφέτια που κάνει σε δικούς του, δεν υπάρχει κάτι άλλο που να μπορεί να ασχοληθεί κανείς (σοβαρά) με τον Στασινό.
Ο πόλεμος του παξιμαδιού
Δυναμικό μπάσιμο στην αγορά του παξιμαδιού επιχειρεί το τελευταίο διάστημα η εταιρεία «Καραμολέγκος». Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα εκεί που είχε ένα πολύ μικρό ποσοστό στην συγκεκριμένη αγορά, μήνα με το μήνα, να το αυξάνει και μάλιστα σε «επικίνδυνα» για τον ανταγωνισμό επίπεδα. Καθοριστικό ρόλο στην νέα στρατηγική του Ομίλου παίζει ο παλιός συνεργάτης του Μητσοτάκη, μα πάνω απ’ όλα έμπειρος μάνατζερ Βασίλης Ανδρικόπουλος, που κατά κοινή παραδοχή έχει ενισχύσει σε σημαντικό βαθμό το μάνατζμεντ της επιχείρησης.
– Το παξιμάδι του Καραμολέγκου, στοχεύει στον leader της αγοράς που δεν είναι άλλος από το «Μάνα Τσατσαρωνάκη». Στο πλαίσιο αυτό έχει ξεκινήσει μια επιθετική πολιτική σε ότι αφορά τις εκπτώσεις στα super market. Σε κάθε περίπτωση ο πόλεμος του παξιμαδιού έχει πολλά επεισόδια. Τόσα που δεν φαντάζεστε.
-Με αφορμή την χθεσινή συνάντηση του προέδρου Κυριάκου Μητσοτάκη με τον αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο, θυμήθηκα ένα ενδιαφέρον παρασκήνιο που μου είχε μεταφέρει άνθρωπος που συνομιλεί τακτικά με τον προκαθήμενο της ελλαδικής εκκλησίας. Σε μια παλιότερη συνάντηση των Ιερώνυμου – Μητσοτάκη, τότε που είχε διαγνωστεί με κορονοϊό ο Αρχιεπίσκοπος, ο πρωθυπουργός είχε θέσει θέμα επίσκεψης του Πάπα στην Αθήνα.
-Η απάντηση του αρχιερέα υπήρξε αρνητική, γεγονός που δημιούργησε μια μικρή ένταση στις σχέσεις των δύο ανδρών. Από τότε όμως, έχει περάσει αρκετός χρόνος και έχει κυλίσει και αρκετό νερό στ’ αυλάκι, με αποτέλεσμα να έχουν σχεδόν εξανεμιστεί οι όποιες σκιές είχαν δημιουργηθεί. Αυτό άλλωστε φάνηκε και κατά την διάρκεια της χθεσινής συζήτησης, όπου αναζητήθηκε κοινός τόπος, προκειμένου ν’ ανοίξουν με κάποιο τρόπο οι ναοί.
Μετά το CVC, η σειρά των Αγγελοπουλαίων
-Ανακοινώθηκε χθες η εξαγορά της Εθνικής Ασφαλιστικής από το fund CVC που ήδη έχει στο χαρτοφυλάκιο του, την Vivartia και τα νοσοκομεία Υγεία και Metropolitan. Η πώληση της Εθνικής Ασφαλιστικής ήταν ένα από τα ζόρικα αγκάθια για την διοίκηση Μυλωνά. Φανταστείτε σε κάποια φάση τσακώθηκε μέχρι και με τον Φιλιππάκη της εφημερίδας «Δημοκρατία», ο οποίος προσπαθούσε να «πουσάρει» κάτι Αμερικάνους που ενδιαφέρονταν για το συγκεκριμένο project.
-Τελικά χθες έκλεισε το deal και μάλιστα σε συμφέρουσα τιμή για την τράπεζα. Το επόμενο μεγάλο στοίχημα για τον Μυλωνά είναι να λύσει όσο το δυνατόν πιο αναίμαχτα το θέμα της Χαλυβουργικής. Παρά τα όσα ακούγονται και γράφονται, η συγκεκριμένη ιστορία δεν αποκλείεται να έχει (και μάλιστα σύντομα) αίσιο τέλος από πλευράς Εθνικής Τράπεζας για τους αδελφούς Αγγελόπουλους. Φυσικά στο εσωτερικό της Τράπεζας δεν υπάρχει καθόλου καλό κλίμα για τους μετόχους της «Χαλυβουργικής». Απεναντίας οι περισσότεροι θα ήθελαν να βρεθεί λύση, εκτός οικογένειας Αγγελόπουλου.
! Κάποιοι θεωρούν ότι μια από τις «χρυσές εφεδρείες» σε περίπτωση μιας διαφορετικής σε δομή κυβέρνησης, είναι ο παλιός υπουργός του Σημίτη, Τάσος Γιαννίτσης. Πρόκειται για ένα πρόσωπο που πέραν του «Ελληνικού» αναπτύσσει δράση και σε πολλά σαλόνια (με επιρροή) των Αθηνών.
Διαμαρτύρεται ο Στασινός
-Ομολογώ ότι δεν πίστευα τον βαθμό της επιπολαιότητας του προέδρου του ΤΕΕ Γιώργου Στασινού. Θεωρούσα ότι ήταν πιο έξυπνος νταλαβεριτζής. Ωστόσο, χθες, ήρθε να επιβεβαιώσει όσους τον γνωρίζουν από μικρό παιδί, τότε που κολλούσε τα πρώτα ένσημα ως ΟΝΝΕΔίτης (εδώ που τα λέμε δεν έχει κάνει κι άλλη σοβαρή δουλειά).
-Αντί να σηκώσει το τηλέφωνο και να ζητήσει διευκρινίσεις, άρχισε να τηλεφωνεί δεξιά κι αριστερά, αναζητώντας σωτήρες. Προφανώς μπερδεύτηκε υπό το άγχος της αρνητικής δημοσιότητας. Αυτός είναι και ο μόνος λόγος που δικαιολογεί τη μακακία του. Από κει και πέρα δεν νομίζω ότι έχει κάτι να φοβηθεί. Άλλωστε αν εξαιρέσει κανείς τις θεωρητικές κουβέντες με τον Παπαμιμίκο (τον ανιψιό του Ιβάν) και κάτι ρουσφέτια που κάνει σε δικούς του, δεν υπάρχει κάτι άλλο που να μπορεί να ασχοληθεί κανείς (σοβαρά) με τον Στασινό.
Ο πόλεμος του παξιμαδιού
Δυναμικό μπάσιμο στην αγορά του παξιμαδιού επιχειρεί το τελευταίο διάστημα η εταιρεία «Καραμολέγκος». Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα εκεί που είχε ένα πολύ μικρό ποσοστό στην συγκεκριμένη αγορά, μήνα με το μήνα, να το αυξάνει και μάλιστα σε «επικίνδυνα» για τον ανταγωνισμό επίπεδα. Καθοριστικό ρόλο στην νέα στρατηγική του Ομίλου παίζει ο παλιός συνεργάτης του Μητσοτάκη, μα πάνω απ’ όλα έμπειρος μάνατζερ Βασίλης Ανδρικόπουλος, που κατά κοινή παραδοχή έχει ενισχύσει σε σημαντικό βαθμό το μάνατζμεντ της επιχείρησης.
– Το παξιμάδι του Καραμολέγκου, στοχεύει στον leader της αγοράς που δεν είναι άλλος από το «Μάνα Τσατσαρωνάκη». Στο πλαίσιο αυτό έχει ξεκινήσει μια επιθετική πολιτική σε ότι αφορά τις εκπτώσεις στα super market. Σε κάθε περίπτωση ο πόλεμος του παξιμαδιού έχει πολλά επεισόδια. Τόσα που δεν φαντάζεστε.
