Το δικό της διεκδικητικό πλαίσιο ενόψει του επικείμενου Εργασιακού Νομοσχεδίου καταθέτει η ΔΑΚΕ Ι.Τ με ένα πολυσέλιδο κείμενο τεκμηριωμένων θέσεων και εναλλακτικών αντιπροτάσεων στη βάση της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς.  

Η «γαλάζια» συνδικαλιστική παράταξη με σύγχρονο και τολμηρό ευρωπαϊκό λόγο, σαφώς διαφοροποιημένο από την ξύλινη γλώσσα άλλων συνδικαλιστικών παρατάξεων, αξιολογεί τα θετικά και αρνητικά σημεία του Εργασιακού Νομοσχεδίου που έχουν δει το φως τη δημοσιότητας.  

Κορμός της ανάλυσης της ΔΑΚΕ Ι.Τ. είναι η ανάγκη δημιουργίας ενός νέου «Κοινωνικού Συμβολαίου» μέσα από μέτρα αμοιβαίας ωφέλειας για τον κόσμο της μισθωτής εργασίας, τη συνεπή επιχειρηματικότητα και τον υγιή ανταγωνισμό, win-win όπως τα ονομάζουν, αφού επιχειρήσεις δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς εργαζόμενους και εργαζόμενοι χωρίς επιχειρήσεις.  

Η αναβάθμιση των εργασιακών σχέσεων, οι Ελεύθερες Συλλογικές Διαπραγματεύσεις, η δημιουργία νέων θέσεων πλήρους και σταθερής απασχόλησης, ένα ισχυρό ρυθμιστικό πλαίσιο για την τηλεργασία που ήρθε για να μείνει, η αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος ως αναγκαία συνθήκη για την αύξηση της καταναλωτικής δύναμης και τη στήριξη της αγοράς, η φορολογική αποκλιμάκωση της εργασίας, η καταπολέμηση της παραβατικότητας, ο σεβασμός στα δημοκρατικά και συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα και ελευθερίες (όπως η κήρυξη τις απεργίας)  βρίσκονται στο επίκεντρο των προτάσεων.  

Συνεχείς είναι οι αναφορές στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο, σε βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές που πρέπει να υιοθετούνται ολόκληρες και όχι αποσπασματικά, στον παραγωγικό μετασχηματισμό, στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση, στην κοινωνική και οικονομική ανθεκτικότητα, στην Αναπτυξιακή Στρατηγική για μια διατηρήσιμη και ισόρροπη ανάκαμψη.  

Η «γαλάζια» συνδικαλιστική Παράταξη, με τις συμφωνίες και τις διαφωνίες, έχει εισέλθει σε φάση ωριμότητας με προτάσεις που έλκουν την καταγωγή τους και από τα Ευρωπαϊκά Χριστιανοδημοκρατικά Συνδικάτα, στο Προεδρείο των οποίων εκλέγεται ανελλιπώς ο Πρόεδρός της και Γενικός Γραμματέας της ΓΣΕΕ, Νίκος Κιουτσούκης.  

Χαρακτηριστικά και εξαιρετικά συμβολικό είναι ότι η «γαλάζια» συνδικαλιστική Παράταξη και τα στελέχη της σε Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα της χώρας αρνούνται να «κομματικοποιήσουν» την κριτική για το νέο Εργασιακό Νομοσχέδιο τιμώντας την Εργατική Πρωτομαγιά στις 4 Μαΐου, και όχι στις 6 Μάϊου που έχει χαρακτηριστεί από την αντιπολίτευση ως η «μητέρα των μαχών». Σημειώνεται ότι αντίθετα από τη ΔΑΚΕ, η άλλη μικρής βέβαια δυναμικής φιλελεύθερη συνδικαλιστική παράταξη «ΕΝΟΤΗΤΑ» υπερψήφισε την πρόταση του Εργατικού Κέντρου Αθήνας για απεργία στις 6 Μαΐου συντασσόμενη με τις συνδικαλιστικές δυνάμεις του Σύριζα και του ΠΑΜΕ.