Τα αμοιβαία κεφάλαια εκτοπίζουν τις προθεσμιακές καταθέσεις
Με κύριο «όχημα» τα αμοιβαία κεφάλαια διαμορφώνεται η παλέτα των επενδυτικών επιλογών για όσους αναζητούν απόδοση στα κεφάλαιά τους. Οι αριθμοί το επιβεβαιώνουν: το 2021 τουλάχιστον 2,5 δισ. ευρώ ήταν οι καθαρές εισροές σε τοποθετήσεις Αμοιβαίων Κεφαλαίων.
Η ζυγαριά γέρνει προς την πλευρά των αμοιβαίων, για όσους επενδυτές θέλουν να αποφύγουν το άμεσο και μη ελεγχόμενο ρίσκο που έχει η πιθανώς προσοδοφόρα, αλλά και μη προβλέψιμη έκθεση σε μετοχές. Μολονότι οι ξένοι οίκοι ενθαρρύνουν την έκθεση σε συγκεκριμένους τίτλους (μεταξύ των οποίων και επίλεκτων ελληνικών blue chips), η αγορά μετοχών δεν θα προσελκύσει ποτέ τα συντηρητικά χαρτοφυλάκια.
Δεδομένης της συγκυρίας, οι πιο συντηρητικοί αναγκαστικά στρέφονται σε επενδυτικές λύσεις που περιλαμβάνουν καλάθια από Αμοιβαία Κεφάλαια. Όσο περισσότερα σε είδος, κατανομή και προέλευση, τόσο καλύτερα διασπειρόμενος ο κίνδυνος.
Ο προβληματισμός πολλών ιδιωτών και αρκετών νοικοκυριών που άλλοτε εμπιστεύονταν τα χρήματά τους σε προθεσμιακές καταθέσεις (σήμερα προσφέρουν μηδενικά περίπου επιτόκια) ή σε κρατικά ομόλογα, είναι έντονος. Τραπεζικοί παράγοντες επισημαίνουν ότι καθημερινά γίνονται δέκτες ερωτημάτων για το πού μπορεί κανείς να επενδύσει τις αποταμιεύσεις του, διεκδικώντας κάποια απόδοση, χωρίς τεράστιο ρίσκο.
Μαγική συνταγή δεν υπάρχει και κάθε τράπεζα κινείται στην ίδια γραμμή πλεύσης: η λύση είναι μία συντηρητική ή μετριοπαθής ή και επιθετική έκθεση σε προϊόντα πέριξ των αμοιβαίων κεφαλαίων.
Η αγορά διαθέτει μία τεράστια γκάμα προϊόντων για κάθε προφίλ και για κάθε βαλάντιο, καθώς δεν μιλάμε για διαχείριση περιουσίας και private banking. Υπάρχουν εναλλακτικές ακόμη και με μίνιμουμ αρχικό κεφάλαιο, το ποσό των 1.000 ευρώ, πολλές εναλλακτικές για 5.000 ευρώ και ακόμη περισσότερες για 10.000 ευρώ.
Για όλους αυτούς τους καταθέτες που πλέον δεν μπορούν να απολαύσουν τους πάλαι ποτέ «εξωτικούς καρπούς» των προθεσμιακών, υπάρχει η συνδυασμένη λύση πολλών παραμέτρων. Για παράδειγμα, επενδυτικά προϊόντα που επενδύουν σε αμοιβαία κεφάλαια για απόδοση, που εξασφαλίζουν ή και μπορεί να μην εξασφαλίζουν (εξαρτάται από το είδος του προϊόντος που θα επιλεγεί) το αρχικό κεφάλαιο, άλλα που ως εγγύηση έχουν την ασφάλεια ζωής και άλλα πιο «ήσυχα» στη λογική της δημιουργίας πρόσθετους εισοδήματος ή ενός «μαξιλαριού καταθέσεων» για την ενηλικίωση των παιδιών.
Σε όλες αυτές τις κατηγορίες, ο πελάτης είναι αυτός που θα επιλέξει. Ίσως ο πιο συντηρητικός, να θελήσει να χτίσει πάνω στη λογική των bancassurance που προαναφέρθηκε, στην ουσία δηλαδή, στη λογική μιας αποταμίευσης, χωρίς ιδιαίτερη απόδοση, αλλά που μπορεί να παρέχει ένα κίνητρο συγκέντρωσης κεφαλαίου προκαθορισμένου χρονικά, για 10 ή 15 χρόνια μετά και μάλιστα, με ασφάλεια.
Ένα μετρίου ρίσκου προφίλ επενδυτή, θα προτιμήσει τα προϊόντα εφάπαξ ετήσιας καταβολής, βάζοντας κάθε χρόνο 1.000 ή 2.000 ή 3.000 ευρώ (ό,τι επιλέξει αλλά με μίνιμουμ τα 1.000 ευρώ), σε ένα σύνθετο αποταμιευτικό-επενδυτικό προϊόν που βασίζεται σε Α/Κ. Υπάρχουν πολλές αντίστοιχες επιλογές στις τράπεζες.
Για την εξασφάλιση υψηλής απόδοσης, ο πελάτης θα δεχθεί και την ενεργό διαχείριση εκ μέρους του τραπεζικού του συμβούλου (κάτι που διευκολύνει και όσους δεν έχουν τον χρόνο και όσους δεν έχουν την γνώση, αλλά και όσους δεν θέλουν να ασχοληθούν) και θα ενημερώνεται ανά τακτά διαστήματα για την πορεία της επένδυσής του.
Εδώ μιλάμε προφανώς για μη εγγυημένες αποδόσεις και για πιθανότητα να χαθεί και μέρος του κεφαλαίου. Η προοπτική αυτή είναι από την αρχή σε γνώση των επενδυτών οι οποίοι ενημερώνονται σχετικά και υπογράφουν ότι γνωρίζουν που πάνε να επενδύσουν.
Παρόλα αυτά, η επένδυση σε αντίστοιχα προϊόντα έχει αποσπάσει μεγάλο ενδιαφέρον καταναλωτών, σε χαρτοφυλάκια αρκετά μετριοπαθή και με χαμηλό μέσο ποσοστό αποταμίευσης (π.χ. 2.000 ευρώ).
Οι αποδόσεις που έγραψαν τη διετία της πανδημίας ήταν διψήφιες και πέραν κάθε πρόβλεψης. Βασίστηκαν όμως και στο ρίσκο της επένδυσης, σε μετοχές που εκ των πραγμάτων έχουν μεγάλη μεταβλητότητα.
Είναι σαν να λέμε…. δεν θέλει κάποιος να παίξει στο Χρηματιστήριο γιατί φοβάται την πιθανή απώλεια των χρημάτων του, αλλά… αναθέτει στους ειδικούς να το κάνουν για λογαριασμό του, περιορίζοντας το ρίσκο, μέσα από πολλά και διαφορετικά Αμοιβαία Κεφάλαια, της επιλογής των διαχειριστών της επένδυσης.
Και η αγορά αυτή ανθεί ήδη και σε ελληνικό έδαφος….
Η ζυγαριά γέρνει προς την πλευρά των αμοιβαίων, για όσους επενδυτές θέλουν να αποφύγουν το άμεσο και μη ελεγχόμενο ρίσκο που έχει η πιθανώς προσοδοφόρα, αλλά και μη προβλέψιμη έκθεση σε μετοχές. Μολονότι οι ξένοι οίκοι ενθαρρύνουν την έκθεση σε συγκεκριμένους τίτλους (μεταξύ των οποίων και επίλεκτων ελληνικών blue chips), η αγορά μετοχών δεν θα προσελκύσει ποτέ τα συντηρητικά χαρτοφυλάκια.
Δεδομένης της συγκυρίας, οι πιο συντηρητικοί αναγκαστικά στρέφονται σε επενδυτικές λύσεις που περιλαμβάνουν καλάθια από Αμοιβαία Κεφάλαια. Όσο περισσότερα σε είδος, κατανομή και προέλευση, τόσο καλύτερα διασπειρόμενος ο κίνδυνος.
Ο προβληματισμός πολλών ιδιωτών και αρκετών νοικοκυριών που άλλοτε εμπιστεύονταν τα χρήματά τους σε προθεσμιακές καταθέσεις (σήμερα προσφέρουν μηδενικά περίπου επιτόκια) ή σε κρατικά ομόλογα, είναι έντονος. Τραπεζικοί παράγοντες επισημαίνουν ότι καθημερινά γίνονται δέκτες ερωτημάτων για το πού μπορεί κανείς να επενδύσει τις αποταμιεύσεις του, διεκδικώντας κάποια απόδοση, χωρίς τεράστιο ρίσκο.
Μαγική συνταγή δεν υπάρχει και κάθε τράπεζα κινείται στην ίδια γραμμή πλεύσης: η λύση είναι μία συντηρητική ή μετριοπαθής ή και επιθετική έκθεση σε προϊόντα πέριξ των αμοιβαίων κεφαλαίων.
Η αγορά διαθέτει μία τεράστια γκάμα προϊόντων για κάθε προφίλ και για κάθε βαλάντιο, καθώς δεν μιλάμε για διαχείριση περιουσίας και private banking. Υπάρχουν εναλλακτικές ακόμη και με μίνιμουμ αρχικό κεφάλαιο, το ποσό των 1.000 ευρώ, πολλές εναλλακτικές για 5.000 ευρώ και ακόμη περισσότερες για 10.000 ευρώ.
Για όλους αυτούς τους καταθέτες που πλέον δεν μπορούν να απολαύσουν τους πάλαι ποτέ «εξωτικούς καρπούς» των προθεσμιακών, υπάρχει η συνδυασμένη λύση πολλών παραμέτρων. Για παράδειγμα, επενδυτικά προϊόντα που επενδύουν σε αμοιβαία κεφάλαια για απόδοση, που εξασφαλίζουν ή και μπορεί να μην εξασφαλίζουν (εξαρτάται από το είδος του προϊόντος που θα επιλεγεί) το αρχικό κεφάλαιο, άλλα που ως εγγύηση έχουν την ασφάλεια ζωής και άλλα πιο «ήσυχα» στη λογική της δημιουργίας πρόσθετους εισοδήματος ή ενός «μαξιλαριού καταθέσεων» για την ενηλικίωση των παιδιών.
Σε όλες αυτές τις κατηγορίες, ο πελάτης είναι αυτός που θα επιλέξει. Ίσως ο πιο συντηρητικός, να θελήσει να χτίσει πάνω στη λογική των bancassurance που προαναφέρθηκε, στην ουσία δηλαδή, στη λογική μιας αποταμίευσης, χωρίς ιδιαίτερη απόδοση, αλλά που μπορεί να παρέχει ένα κίνητρο συγκέντρωσης κεφαλαίου προκαθορισμένου χρονικά, για 10 ή 15 χρόνια μετά και μάλιστα, με ασφάλεια.
Ένα μετρίου ρίσκου προφίλ επενδυτή, θα προτιμήσει τα προϊόντα εφάπαξ ετήσιας καταβολής, βάζοντας κάθε χρόνο 1.000 ή 2.000 ή 3.000 ευρώ (ό,τι επιλέξει αλλά με μίνιμουμ τα 1.000 ευρώ), σε ένα σύνθετο αποταμιευτικό-επενδυτικό προϊόν που βασίζεται σε Α/Κ. Υπάρχουν πολλές αντίστοιχες επιλογές στις τράπεζες.
Για την εξασφάλιση υψηλής απόδοσης, ο πελάτης θα δεχθεί και την ενεργό διαχείριση εκ μέρους του τραπεζικού του συμβούλου (κάτι που διευκολύνει και όσους δεν έχουν τον χρόνο και όσους δεν έχουν την γνώση, αλλά και όσους δεν θέλουν να ασχοληθούν) και θα ενημερώνεται ανά τακτά διαστήματα για την πορεία της επένδυσής του.
Εδώ μιλάμε προφανώς για μη εγγυημένες αποδόσεις και για πιθανότητα να χαθεί και μέρος του κεφαλαίου. Η προοπτική αυτή είναι από την αρχή σε γνώση των επενδυτών οι οποίοι ενημερώνονται σχετικά και υπογράφουν ότι γνωρίζουν που πάνε να επενδύσουν.
Παρόλα αυτά, η επένδυση σε αντίστοιχα προϊόντα έχει αποσπάσει μεγάλο ενδιαφέρον καταναλωτών, σε χαρτοφυλάκια αρκετά μετριοπαθή και με χαμηλό μέσο ποσοστό αποταμίευσης (π.χ. 2.000 ευρώ).
Οι αποδόσεις που έγραψαν τη διετία της πανδημίας ήταν διψήφιες και πέραν κάθε πρόβλεψης. Βασίστηκαν όμως και στο ρίσκο της επένδυσης, σε μετοχές που εκ των πραγμάτων έχουν μεγάλη μεταβλητότητα.
Είναι σαν να λέμε…. δεν θέλει κάποιος να παίξει στο Χρηματιστήριο γιατί φοβάται την πιθανή απώλεια των χρημάτων του, αλλά… αναθέτει στους ειδικούς να το κάνουν για λογαριασμό του, περιορίζοντας το ρίσκο, μέσα από πολλά και διαφορετικά Αμοιβαία Κεφάλαια, της επιλογής των διαχειριστών της επένδυσης.
Και η αγορά αυτή ανθεί ήδη και σε ελληνικό έδαφος….
