Το μήνυμα πως στο περίπλοκο περιβάλλον η ΕΕ έχει μία επιλογή: να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για τη δική της ασφάλεια, την ασφάλεια των κρατών-μελών της και την ασφάλεια των Ευρωπαίων πολιτών, έστειλε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας μιλώντας σε συνέδριο για το Μέλλον της Ευρώπης στο Πανεπιστήμιο της Πούλα της Κροατίας. «Αυτό που χρειαζόμαστε για να κάνουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση ισχυρότερη γεωπολιτική δύναμη είναι πρώτα απ' όλα η βούληση και η φιλοδοξία να το κάνουμε. Αλλά επίσης και η ικανότητα να ορίσουμε τις δικές μας προτεραιότητες, να διαμορφώνουμε τις αποφάσεις μας στο πλαίσιο μιας κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας», κατέστησε σαφές.

Μιλώντας στο ίδιο πάνελ με τον Κροάτη υπουργό Εξωτερικών Γκόρνταν Γκρλιτς Ράντμαν (Gordan Grlić Radman), ο Νίκος Δένδιας παρατήρησε πως το περιβάλλον ασφαλείας μας είναι αυτό του στρατηγικού ανταγωνισμού μεταξύ πολλών δυνάμεων, μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, αλλά και περιφερειακών δυνάμεων με επιθετική στάση, ενώ σημείωσε πως πρέπει επίσης να λάβει κανείς υπόψη την κλιματική αλλαγή, την τρομοκρατία, τις υβριδικές απειλές και άλλα προβλήματα, όπως η πανδημία.

Αποκρυσταλλώνοντας περαιτέρω το μήνυμά του, ο υπουργός Εξωτερικών προέταξε πως η διασφάλιση της κοινής ευρωπαϊκής ασφάλειας είναι καθοριστική καθώς κινούμαστε σε αυτό που ελπίζουμε ότι θα είναι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και τόνισε ότι μπροστά στις τεράστιες γεωπολιτικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, είναι βέβαιο ότι χρειάζεται ευρωπαϊκή φωνή, που θα πρέπει όμως να ληφθεί σοβαρά υπόψη από όλους, παραδεχόμενος παράλληλα ότι λυπάται που «δεν είμαστε ακόμα εκεί».

Ειδικότερα, εξήγησε ότι μια πιο ολοκληρωμένη Ευρωπαϊκή Ένωση, θα έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και μια ΕΕ με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση θα είναι μια πιο ασφαλής Ευρωπαϊκή Ένωση, ικανή να παρέχει επίσης περισσότερη ασφάλεια στη συνολική περιοχή. Στην κατεύθυνση αυτή, υπογράμμισε την ανάγκη αφενός για περισσότερη ενότητα και αλληλεγγύη και αφετέρου ότι τα προβλήματα ασφάλειας θα ληφθούν πολύ σοβαρά υπόψη. «Αν θέλουμε να κάνουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση παγκόσμιο παίκτη, πρέπει να ξεκινήσουμε στο σπίτι μας και από τη γειτονιά μας».

Την ίδια στιγμή, ο Νίκος Δένδιας παρατήρησε πως ο ίδιος και ο Γκόρνταν Γκρλιτς Ράντμαν (Gordan Grlić Radman), οι οποίοι συμμετέχουν στο Συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, γνωρίζουν πολύ καλά περιπτώσεις στις οποίες αυτό δεν συνέβη καθόλου.

Εν συνεχεία, ο υπουργός Εξωτερικών αναφέρθηκε στην Παγκόσμια Στρατηγική της ΕΕ, σημειώνοντας ότι έθεσε ένα υψηλό επίπεδο φιλοδοξίας για τον ρόλο που θέλουμε να έχουμε σε αυτόν τον όλο και πιο περίπλοκο κόσμο. «Και έχουμε αναπτύξει νέα αναλυτικά εργαλεία για την αξιολόγηση απειλών και πιθανών κρίσεων» προσέθεσε. Συνεχίζοντας στο ίδιο μήκος κύματος, εστίασε στη Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία (PESCO), επισημαίνοντας πως μέσω αυτής «εργαζόμαστε σε ένα ευρύ φάσμα πρότζεκτ για την ανάπτυξη των ικανοτήτων μας και την προώθηση της στενής συνεργασίας μεταξύ των κρατών-μελών». Είναι τόσο κρίσιμης σημασίας, υπογράμμισε επιπροσθέτως.

Επίσης, ανέφερε πως υπάρχουν πρότζεκτ που φιλοδοξούν, για παράδειγμα, στην ανάπτυξη μιας ευρωπαϊκής κορβέτας, ενός ευρωπαϊκού άρματος μάχης, συστημάτων θαλάσσιας επιτήρησης, στοιχείων κυβερνοασφάλειας που θα αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις. Επιπλέον, αναφέρθηκε στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας, σημειώνοντας ότι διαθέτει σημαντικό προϋπολογισμό με στόχο την άμεση υποστήριξη της έρευνας και της βιομηχανίας στην Ευρώπη, που θα μπορούσε να δημιουργήσει μακροπρόθεσμα οφέλη για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.

Ξεχωριστή αναφορά έκανε ο Νίκος Δένδιας στη Στρατηγική Πυξίδα, χαρακτηρίζοντας την τεράστιο βήμα και πως θα μπορούσε να πάει αυτή την προσπάθεια στο επόμενο επίπεδο. «Έχουμε μέσω αυτής της Πυξίδας, την ευκαιρία να θέσουμε σαφείς στόχους και συγκεκριμένα έργα προς υλοποίηση, προκειμένου να είμαστε σε θέση να δράσουμε σε παγκόσμιο επίπεδο και να διασφαλίσουμε τη δική μας ασφάλεια» τόνισε.

Σε αυτό το πλαίσιο, διαπίστωσε πως υπάρχει ανάγκη για μια ξεκάθαρη στρατηγική προοπτική για τα επόμενα χρόνια και ξεκαθάρισε πως μια ισχυρότερη ευρωπαϊκή άμυνα κάνει και το ΝΑΤΟ ισχυρό. Εξέφρασε την πεποίθηση ότι οι ευρωπαϊκές αμυντικές πρωτοβουλίες ωφελούν επίσης το ΝΑΤΟ και ωφελούν την ευρωατλαντική συνεργασία, καθιστώντας σαφές ότι δεν μιλάμε για δύο ανταγωνιστικούς κόσμους.

Ειδική αναφορά έκανε στη σημασία της ήπιας ισχύος της ΕΕ, με έμφαση στην οικονομία, στις εταιρικές σχέσεις και στο ότι η Ευρώπη είναι ο μεγαλύτερος πάροχος ανθρωπιστικής και αναπτυξιακής βοήθειας στον κόσμο. Καταληκτικά, ανέφερε πως εάν όλα αυτά τα εργαλεία χρησιμοποιηθούν, θα μπορούσαν τελικά να καταστήσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση έναν ευέλικτο και αποτελεσματικό πάροχο ασφάλειας στον 21ο αιώνα.