Η αντίστροφη µέτρηση για την πρώτη φετινή έκδοση οµολόγου έχει ήδη ξεκινήσει και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι είναι θέµα ηµερών ένα 10ετές, µε στόχο την άντληση 2,5-3 δισ. ευρώ. Χάρη στη στρατηγική των swap rates, που έχει χτίσει µεθοδικά ο Ο∆∆ΗΧ, η τελική πραγµατική απόδοση του οµολόγου µπορεί να περιοριστεί ακόµα και κάτω από το 2,5%. Ωστόσο αυτό που πραγµατικά απασχολεί δεν είναι η «µάχη» της πρώτης έκδοσης, αλλά ο «πόλεµος» της επενδυτικής βαθµίδας, που θα επαναφέρει την Ελλάδα σε πλήρη κανονικότητα. Πρόκειται για κάποιο τεχνοκρατικό τερτίπι, το οποίο λίγο ενδιαφέρει τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, που παλεύουν µε µια νέα κρίση; Κάθε άλλο.
Η ανάκτηση της επενδυτικής βαθµίδας σηµαίνει ότι σε αυτήν την πολύ δύσκολη συγκυρία της έντονης αβεβαιότητας η Ελλάδα θα µπορεί να αντλεί χρήµα από τις αγορές τουλάχιστον 1% χαµηλότερα από τα σηµερινά επίπεδα, δηλαδή εκεί όπου βρίσκεται, για παράδειγµα, η Πορτογαλία.
Σε αυτήν την πολύ δύσκολη συγκυρία, η χώρα θα αντλεί χρήµα από τις αγορές τουλάχιστον 1% χαµηλότερα από τα σηµερινά επίπεδα
Το σηµαντικότερο είναι, όµως, πως όταν φύγει η «ρετσινιά» της χρεοκοπηµένης χώρας µε τη «βούλα» της επενδυτικής βαθµίδας, θα µεγαλώσει η λίστα των «πελατών» της Ελλάδας. Αυτήν τη στιγµή υπολογίζεται ότι µόλις το 10% των funds, που πρόκειται για πραγµατικά µεγάλους «παίκτες», έχουν εντάξει τους ελληνικούς τίτλους στο χαρτοφυλάκιό τους. Κι όσο µακραίνει το «πελατολόγιο» τόσο µικραίνουν και τα επιτόκια δανεισµού, µε τους συντηρητικούς υπολογισµούς να δείχνουν εξοικονόµηση τουλάχιστον 800 εκατ. ευρώ ετησίως από την άρση του... απαγορευτικού από «µικροµεσαίους» παίκτες.
Το ερώτηµα που µένει να απαντηθεί είναι αν η επενδυτική βαθµίδα θα έρθει µε τα φθινοπωρινά πρωτοβρόχια ή θα έχουµε την έκπληξη νωρίτερα...
