Στα ύψη τα ενοίκια της φοιτητικής στέγης - Αυξήσεις που αγγίζουν το 26% στην Αττική και το 31% σε πόλεις της Περιφέρειας
Σε πολλές περιπτώσεις, ιδίως στα νησιά, οι ιδιοκτήτες επιχειρούν να διαμορφώσουν μια ιδιαίτερη συνθήκη, κατά την οποία οι φοιτητές θα πρέπει να εγκαταλείπουν τα ακίνητα για τη θερινή τουριστική περίοδο
Κάθε πέρυσι και καλύτερα» φαίνεται πως είναι πλέον οι συνθήκες που διαμορφώνονται στην αγορά σε ό,τι αφορά την ενοικίαση φοιτητικής κατοικίας. Φέτος καταγράφονται αυξήσεις που αγγίζουν έως και το 26% στην Αττική και το 31% σε πόλεις της περιφέρειας, ενώ σε πολλές περιπτώσεις η μέση τιμή ανά τετραγωνικό μέτρο ξεπερνά τα 10 ευρώ. Η περιορισμένη προσφορά ποιοτικών διαμερισμάτων σε συνδυασμό με τις υψηλές τιμές δημιουργούν ένα, συχνά, ασφυκτικό πλαίσιο για όσους βρίσκονται σε αναζήτηση φοιτητικής στέγης, σε μια περίοδο που και τα οικονομικά των περισσότερων νοικοκυριών είναι περιορισμένα.
Σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση του δικτύου ηλεκτρονικών αγγελιών Spitogatos, φέτος οι τιμές ενοικίασης φοιτητικής στέγης στην Αττική είναι υψηλότερες κατά 10% κατά μέσο όρο σε σχέση με πέρυσι, με αποτέλεσμα να έχουν βρεθεί στο υψηλότερο επίπεδο από το 2009 και μετά. Μάλιστα, σε περιπτώσεις δημοφιλών περιοχών, όπως π.χ. τα Εξάρχεια, το κόστος έχει εκτοξευτεί κατά 26% μέσα σε διάστημα μόλις 12 μηνών, με αποτέλεσμα το μέσο ενοίκιο να αγγίζει πλέον τα 12 ευρώ/τ.μ. Αυτό σημαίνει ότι για την ενοικίαση μιας γκαρσονιέρας απαιτούνται περί τα 500 ευρώ, ενώ ένα δυάρι 65 τ.μ. νοικιάζεται αντί 600 ευρώ.
Μάλιστα, όπως φαίνεται πλέον, πολύ υψηλές αυξήσεις παρατηρούνται και σε άλλες πόλεις της χώρας, ιδίως όπου υπάρχει σημαντική τουριστική κίνηση. Για παράδειγμα, στην Κέρκυρα καταγράφεται φέτος αύξηση κατά 31%, σε 14,1 ευρώ/τ.μ., στη Ρόδο η αύξηση αγγίζει το 25%, σε 10 ευρώ/τ.μ., ενώ στην Πάτρα η αύξηση σε σχέση με πέρσι διαμορφώνεται σε 20% και 8,5 ευρώ/τ.μ. Επιπλέον, σε πολλές περιπτώσεις, ιδίως στα νησιά, οι ιδιοκτήτες επιχειρούν να διαμορφώσουν μια ιδιαίτερη συνθήκη, κατά την οποία οι φοιτητές θα πρέπει να εγκαταλείπουν τα ακίνητα για τη θερινή τουριστική περίοδο, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αδιέξοδα, καθώς τον Ιούνιο και τον Σεπτέμβριο υπάρχουν εξεταστικές περίοδοι. Στόχος των ιδιοκτητών είναι να εκμεταλλεύονται τα ακίνητά τους μέσω βραχυχρόνιων πλατφορμών το καλοκαίρι και να τα μισθώνουν σε φοιτητές τον χειμώνα.
Σύμφωνα με σχετική ανάλυση του Spitogatos Insights, ένα φοιτητικό σπίτι χρειάζεται να βρίσκεται σε μια περιοχή κοντά στη σχολή του ενδιαφερομένου, να διαθέτει αρκετές υπηρεσίες και καλή πρόσβαση σε μέσα μαζικής μεταφοράς. Στο πλαίσιο αυτό, αν η σχολή είναι το Πανεπιστήμιο Κρήτης, μια καλή επιλογή είναι τα ακίνητα στην Πανεπιστημιούπολη Βούτου (Ηράκλειο) ή φοιτητικά σπίτια κοντά στην Πανεπιστημιούπολη του Γάλλου (Ρέθυμνο). Οσον αφορά τις προδιαγραφές του ακινήτου, το σημαντικό είναι η άνεση και η λειτουργικότητα, κάτι που σημαίνει ότι, εκτός από τα τετραγωνικά μέτρα της επιφάνειας, σημαντικό ρόλο διαδραματίζει και η διαρρύθμιση των χώρων.
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ
Δεδομένου του υψηλού κόστους της ενοικίασης, πλέον έχει αρχίσει να επιστρέφει δυναμικά και η λύση της συγκατοίκησης, η οποία μάλιστα κρίνεται ακόμα πιο πρόσφορη σε φοιτητές δεύτερου έτους και άνω, όταν δηλαδή θα έχουν διαμορφωθεί οι απαιτούμενες φιλίες και θα γνωρίζει καλύτερα ο ένας τον άλλον. Η συγκατοίκηση προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα, πέραν ασφαλώς της κοινωνικής πτυχής. Το βασικότερο είναι ότι μέσω του επιμερισμού του κόστους διαμονής αλλά και των υπόλοιπων εξόδων του σπιτιού (π.χ. κοινόχρηστα, προμήθειες, λογαριασμοί ΔΕΚΟ κ.λπ.) μειώνονται κατά πολύ τα συνολικά έξοδα.
Μόνο στο ενοίκιο το όφελος μπορεί να είναι μεγάλο. Για παράδειγμα, ένα διαμέρισμα 75 τ.μ. με δύο υπνοδωμάτια μπορεί να μισθωθεί αντί 600-700 ευρώ στο κέντρο της Αθήνας, κάτι που μεταφράζεται σε περίπου 300-350 ευρώ για κάθε φοιτητή. Με τα ίδια χρήματα, εξασφαλίζει οριακά ένα στούντιο της τάξης των 15-20 τ.μ. Στην πράξη, μέσω της συγκατοίκησης είναι εφικτή η εύρεση διαμερισμάτων σαφώς καλύτερων προδιαγραφών, πιο άνετων και σε καλύτερη κατάσταση, ίσως και σε καλύτερη περιοχή. Αυτό γιατί η μέση τιμή/τ.μ. στα πιο μικρά ακίνητα είναι πολύ υψηλότερη (π.χ. από 10-15 ευρώ/τ.μ. ή και ακόμα παραπάνω), έναντι περίπου 8-12 ευρώ/τ.μ. για ακίνητα μεγαλύτερης επιφάνειας στην ίδια περιοχή. Ετσι, ουσιαστικά μπορεί κανείς να νοικιάσει μεγαλύτερη επιφάνεια σε χαμηλότερο κόστος ανά τετραγωνικό μέτρο.
Η συγκατοίκηση ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής κατά την περίοδο 1995-2005, προτού η ευκολία πρόσβασης σε τραπεζικό δανεισμό δώσει την ευκαιρία σε πολλούς γονείς να προτιμήσουν την αγορά διαμερίσματος στην πόλη φοίτησης του παιδιού τους. Η επιλογή αυτή είχε διττό στόχο, καθώς αφενός μεν προσέφερε ένα κατάλυμα για τα χρόνια των σπουδών, αφετέρου δε κάλυπτε και μεταγενέστερες ανάγκες, π.χ. σε περίπτωση μόνιμης εγκατάστασης και εργασίας του φοιτητή και μετέπειτα εργαζομένου. Εναλλακτικά, το ακίνητο μπορούσε να αξιοποιηθεί επενδυτικά ή ακόμα και να μεταπωληθεί σε υψηλότερη τιμή, καθώς η αγορά σημείωνε συνεχή αύξηση των τιμών.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» στις 2/9