Με συμβάσεις μερικής απασχόλησης θα καλύπτονται οι επιπλέον νόμιμες ώρες απασχόλησης στον 2ο εργοδότη. Αυτή αποτελεί μία από τις κυριότερες από τις συνολικά 7 αλλαγές στο εργασιακό περιβάλλον που εισάγει το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας, το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή και αναμένεται να ψηφιστεί μέχρι το τέλος του μήνα.

Επτά μεγάλες μεταρυθμίσεις 

Αναλυτικά στο εργασιακό πεδίο εισάγονται εφτά μεγάλες μεταρρυθμίσεις, οι οποίες στην ανάλυσή τους αφορούν:

  • Εργασία σε δεύτερο εργοδότη. Το ΠΔ 27.6/4.7.1932 επιτρέπει την εργασία σε περισσότερους εργοδότες, εφόσον αυτή δεν υπερβαίνει συνολικά τις 8 ώρες ημερησίως. Με το άρθρο 9 του νομοσχεδίου νομιμοποιείται πλέον η απασχόληση και σε δεύτερο εργοδότη πέραν του οκταώρου. Αυτό σημαίνει ότι εντός ενός 24ώρου χωρά μια πλήρης απασχόληση (8ωρο) και μια μερική απασχόληση σε δεύτερο εργοδότη, η οποία ωστόσο έχει ως ανώτατο όριο τις 5 ώρες (συνολικά, δηλαδή, εργασία 13 ωρών). Αυτό συμβαίνει γιατί το ΠΔ 88/99 αξιώνει την εξασφάλιση ελάχιστης συνεχόμενης ανάπαυσης για τον εργαζόμενο διάρκειας 11 ωρών, η οποία και εξακολουθεί να είναι δεσμευτική. Δεύτερη εργασία μπορεί να κάνει κάποιος, με την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχει ρήτρα «Αποκλειστικής απασχόλησης» στη σύμβαση που έχει με την κύρια εργασία. Στην περίπτωση της 2ης εργασίας υπάρχει ο περιορισμός του άρθρου 16 παρ. 3 του ΠΔ 27/4.7.1932, σύμφωνα με το οποίο ο εργοδότης δεν επιτρέπεται να απασχολήσει μέσα στην ίδια ημέρα μισθωτούς, οι οποίοι ήδη έχουν εργαστεί σε άλλη επιχείρηση ολόκληρο το νόμιμο ωράριό τους, αλλά μόνο για τόσες ώρες όσες υπολείπονται για να συμπληρωθεί το νόμιμο ωράριο της ημερήσιας εργασίας.
  • Δοκιμαστική περίοδος. Ο εργοδότης δύναται κατά τη σύναψη σύμβασης αορίστου χρόνου να συμφωνήσει με τον εργαζόμενο δοκιμαστική περίοδο χρονικού διαστήματος έως έξι μηνών (αντί 12 που ισχύει), στη διάρκεια της οποίας η σύμβαση ή η σχέση εργασίας τελεί υπό δοκιμή. Εφόσον η δοκιμαστική υπηρεσία είναι επιτυχής, ως χρόνος έναρξης θα λογίζεται η αρχική ημερομηνία πρόσληψης.
  • Μηδενικές ή κατά παραγγελία συμβάσεις. Στις περιπτώσεις που το πρόγραμμα οργάνωσης του χρόνου εργασίας του εργαζομένου είναι εξ ολοκλήρου ή επί το πλείστον μη προβλέψιμο, ο εργαζόμενος είναι υποχρεωμένος να δεχτεί να απασχοληθεί από τον εργοδότη μόνο όταν πληρούνται οι εξής προϋποθέσεις:           - Όταν η εργασία παρέχεται εντός προκαθορισμένων ωρών και ημερών αναφοράς, τις οποίες ο εργοδότης υποχρεωτικά γνωστοποιεί στον εργαζόμενο.                                                                                                                      - Όταν ο εργαζόμενος έχει ειδοποιηθεί από τον εργοδότη για την ανάθεση της εργασίας σε εύλογο χρόνο, που δεν μπορεί να είναι μικρότερος των 24 ωρών από την ανάληψη της εργασίας (πλην περιπτώσεων που δικαιολογούν αντικειμενικά μικρότερο χρόνο προειδοποίησης). Αν οι προϋποθέσεις δεν συντρέχουν σωρευτικά, ο εργαζόμενος μπορεί να αρνηθεί την ανάληψη της εργασίας.
  • Οικειοθελής αποχώρηση. Η αδικαιολόγητη αποχή του εργαζομένου από την εργασία, για διάστημα μεγαλύτερο των πέντε εργάσιμων ημερών, μπορεί να θεωρηθεί ως καταγγελία συμβάσεως εκ μέρους αυτού, εφόσον προηγουμένως υπάρχει υποχρεωτική όχληση από τον εργοδότη του. Η όχληση, αφενός, αναρτάται στο Πληροφοριακό Σύστημα «Εργάνη ΙΙ» και, αφετέρου, αποδεικνύεται με κάθε πρόσφορο γραπτό τρόπο. Στην περίπτωση αυτή, ο εργοδότης υποχρεούται, την επόμενη εργάσιμη ημέρα της λήξης του διαστήματος των δέκα εργάσιμων ημερών που ο εργαζόμενος απουσιάζει αδικαιολόγητα, να αναγγείλει την οικειοθελή αποχώρησή του.
  • Ψηφιακή κάρτα εργασίας. Παρέχεται κίνητρο στους εργοδότες, που εφαρμόζουν το σύστημα της ψηφιακής κάρτας εργασίας, να μην προδηλώνουν στο σύστημα «Εργάνη ΙΙ» τις αλλαγές του ωραρίου εργασίας ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας και την υπερωριακή απασχόληση. Η ψηφιακή κάρτα συνιστά ένα κρίσιμο μέσο για την απόδειξη του πραγματικού χρόνου εργασίας, εξακριβώνοντας σε πραγματικό χρόνο την έναρξη και λήξη του. Παράλληλα θεσπίζεται πρόστιμο, 10.500 ευρώ ανά εργαζόμενο, σε κάθε περίπτωση αναντιστοιχίας της πραγματικής απασχόλησης με τη σχετική σήμανση της κάρτας.
  • Κατάρτιση εργαζομένου. Αν από την ισχύουσα εργατική νομοθεσία προκύπτει υποχρέωση του εργοδότη να παρέχει κατάρτιση στον εργαζόμενο για την εκτέλεση της συμφωνηθείσας εργασίας, η κατάρτιση αυτή παρέχεται δωρεάν στον εργαζόμενο, προσμετράται ως χρόνος εργασίας και λαμβάνει χώρα εντός του συμβατικού ωραρίου. Η κατάρτιση πλέον παρέχεται δωρεάν, όταν την απαιτεί ο νόμος. Παύει, δηλαδή, η καταχρηστική εργοδοτική πρακτική που χρέωνε την κατάρτιση στον εργαζόμενο.
  • Δικαίωμα στην εργασία. Ορίζεται ότι όποιος εμποδίζει την ελεύθερη προσέλευση ή αποχώρηση από την εργασία ή την παροχή της εργασίας από εργαζόμενους που επιθυμούν να εργαστούν ή για όποιον ασκεί σωματική ή ψυχολογική βία σε βάρος αυτών των εργαζομένων που επιθυμούν να εργαστούν ή για όποιον συμμετέχει σε κατάληψη χώρων εργασίας ή εισόδων τους κατά τη διάρκεια ή μη απεργίας, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών και χρηματική ποινή τουλάχιστον 5.000 ευρώ, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα από άλλη διάταξη. Η διάταξη αναφέρεται σε απεργούς, οι οποίοι επιδιώκουν την παρεμπόδιση των λοιπών εργαζομένων να προσέλθουν στην εργασία τους.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή