Η μεταφορά διοξειδίου του άνθρακα σε υγρή μορφή αποτελεί το νέο «Ελ Ντοράντο» για τη ναυτιλία, καθώς μπορεί δυνητικά να εξελιχθεί σε μια επικερδή αγορά, ιδίως για όσους «τολμηρούς» πλοιοκτήτες σπεύσουν να επενδύσουν στο ξεκίνημα της εν λόγω δραστηριότητας. Σύμφωνα με μια πρόσφατη ανάλυση της Rystad Energy, η μεταφορά διοξειδίου του άνθρακα θα αποτελέσει μια βασική αναγκαιότητα για το σύνολο της βαριάς βιομηχανίας.

Οπως τονίζεται, σε τροχιά απανθρακοποίησης βρίσκονται μια σειρά από παγκόσμιες βιομηχανίες, πέραν της ναυτιλίας, όπως η χαλυβουργία και η τσιμεντοβιομηχανία. Αυτήν τη στιγμή έχουν ξεκινήσει μια διαδικασία δέσμευσης άνθρακα και μεταφοράς του σε απομακρυσμένα σημεία της υφηλίου, όπως, π.χ., σε πετρελαιοπηγές που έχουν στερέψει, για αποθήκευση είτε κάτω από το έδαφος είτε κάτω από τον βυθό της θάλασσας.

Η διαδικασία αυτή θα γεννήσει σημαντικές επενδυτικές ευκαιρίες, καθώς η μεταφορά του άνθρακα με πλοία θα αποτελέσει βασικό κρίκο της νέας αυτής αλυσίδας που δημιουργείται, μιας και οι περισσότερες βιομηχανίες επιχειρούν να μεταφέρουν τον δεσμευμένο άνθρακα σε ειδικούς χώρους στον πυθμένα της θάλασσας. Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με τη Rystad, έως το 2030 θα απαιτηθούν 55 πλοία μεταφοράς διοξειδίου του άνθρακα, για να με ταφέρουν πάνω από 90 εκατ. τόνους CO2 , όπως και 48 τερματικοί σταθμοί για την εισαγωγή και εξαγωγή του αερίου.

«Πρόκειται για μια αγορά που ακόμη βρίσκεται σε εμβρυακό στάδιο, αλλά θα διαδραματίσει μεγάλο ρόλο στην επίλυση της κλιματικής αλλαγής τα επόμενα χρόνια. Σε έναν ιδανικό κόσμο, τα πλοία μεταφοράς CO2 θα χρησιμοποιούν και τα ίδια εναλλακτικά καύσιμα για την περαιτέρω μείωση των ρύπων της εφοδιαστικής αλυσίδας», τονίζουν χαρακτηριστικά οι αναλυτές. Πάντως, οι προοπτικές είναι τεράστιες. Οπως αναφέρει σε άλλη μελέτη για το ζήτημα η McΚinsey, έως το 2050 η δραστηριότητα της δέσμευσης και μεταφοράς άνθρακα θα πρέπει να έχει αυξηθεί κατά 120 φορές σε σχέση με σήμερα, φτάνοντας τουλάχιστον τους 4,2 γιγατόνους τον χρόνο.

Αυτό απαιτείται για να μπορέσουν οι χώρες να πετύχουν τις δεσμεύσεις τους για μηδενικό ισοζύγιο άνθρακα (net zero) έως τότε. Αντίστοιχα, σύμφωνα με την BCC Research, η παγκόσμια αγορά δέσμευσης, αξιοποίησης και αποθήκευσης CO2 αναμένεται να αυξηθεί σε 5,2 δισ. δολάρια έως το 2026 από 2,6 δισ. το 2021, ενώ προβλέπει μέσο ετήσιο ρυθμό μεγέθυνσης κατά 15% τα επόμενα χρόνια.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι στην E.E. η αποθήκευση άνθρακα αναμένεται να αυξηθεί σε 80 εκατ. μετρικούς τόνους CO2 το 2030 και να φθάσει σε τουλάχιστον 300 εκατ. το 2040.

ΕΠΕΝΔΥΣΗ-ΜΑΜΟΥΘ

Σήμερα, ο άνθρακας που δεσμεύεται μεταφέρεται κυρίως με αγωγούς, αλλά στο μέλλον θεωρείται ότι αυτή η μεταφορά θα γίνεται στη θάλασσα, µε δεδοµένο ότι η αποθήκευση εκεί µπορεί να γίνει σε πολύ µεγαλύτερη κλίµακα και µε µεγαλύτερη ασφάλεια. Η µεταφορά µε πλοία προσφέρει, επίσης, το πλεονέκτηµα της µεγάλης ευελιξίας και του χαµηλότερου κόστους, συγκριτικά, π.χ., µε την κατασκευή υποθαλάσσιων αγωγών. Με βάση τα τρέχοντα δεδοµένα, υπολογίζεται ότι έχουν υποβληθεί παραγγελίες για τη ναυπήγηση µόλις εννιά τέτοιων πλοίων. Οι τέσσερις εξ αυτών (σχεδόν το 50%) προέρχονται από τον όµιλο Capital (Capital Maritime & Trading) του Ευάγγελου Μαρινάκη. Πρόκειται για µια επένδυση άνω των 300 εκατ. ευρώ και µάλιστα αφορά µεγάλα πλοία της εν λόγω κλάσης, µεταφορικής ικανότητας 22.000 κυβικών µέτρων. Τα συγκεκριµένα πλοία θα µπορούν να µεταφέρουν όχι µόνο διοξείδιο του άνθρακα σε υγρή µορφή, αλλά και υγραέριο και αµµωνία, προσφέροντας ακόµα µεγαλύτερη ευελιξία.

ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ

Μιλώντας στο συνέδριο του «Marine Money» πρόσφατα, ο κ. Μαρινάκης τόνισε ότι «πρώτα από όλα, ξεκινήσαµε µε µια παραγγελία για τα πρώτα πλοία µεταφοράς υγροποιηµένου CO 2 (LCO 2 ) χωρητικότητας 22.000 κυβικών µέτρων. Αυτό που θέλαµε να διασφαλίσουµε είναι µέχρι να υπάρξει φορτίο LCO 2 τα πλοία να µπορούν να ναυλώνονται για µεταφορά LPG ή αµµωνίας.

Εποµένως, σχεδιάσαµε το πλοίο ώστε να µπορεί να µεταφέρει και τα δύο. Εν τω µεταξύ, είδαµε ότι στα µεγέθη των 40.000 κ.µ. και των 45.000 κ.µ. υπάρχει ανεπάρκεια πλοίων και, φυσικά, χωρίς τη νέα τεχνολογία διπλού καυσίµου. Εποµένως, θεωρήσαµε ότι ήταν η κατάλληλη στιγµή να επεκταθούµε σε αυτόν τον τοµέα.

Επίσης, πιστεύουµε και στην αµµωνία, που κερδίζει έδαφος. Τα πρώτα πλοία µεταφοράς αµµωνίας είναι κυρίως µικρότερου µεγέθους. Εποµένως, επενδύσαµε στα µεγαλύτερου µεγέθους πλοία µεταφοράς αµµωνίας».

Οπως είπε χαρακτηριστικά, «ο (χαµηλός) αριθµός νέων παραγγελιών µάς αρέσει, όπως επίσης ότι είµαστε από τους πρώτους που παρήγγειλαν πλοία µε τη νέα τεχνολογία του διπλού καυσίµου. Για εµάς αυτό έχει πολύ νόηµα».

Σύµφωνα µε την Capital, ένα συνηθισµένο ταξίδι ενός πλοίου µεταφοράς CO 2 , που θα διαθέτει ενισχυµένο κύτος και ειδικές δεξαµενές, θα ξεκινά από έναν τερµατικό σταθµό µε εγκαταστάσεις υγροποίησης φυσικού αερίου.

Ψυχόµενο στους -50 βαθµούς Kελσίου (-58 Φαρενάιτ), το CO2 µετατρέπεται σε υγρό , µε πυκνότητα πάνω από 600 φορές µεγαλύτερη από το αέριο, επιτρέποντας µεταφορά µεγάλων ποσοτήτων. Tα πλοία θα µπορούσαν να µεταφέρουν το φορτίο του υγροποιηµένου CO 2 σε τερµατικούς σταθµούς στη Bόρεια Eυρώπη, όπου µε τη σειρά του θα διοχετεύεται σε δεξαµενές πετρελαίου στην ενδοχώρα µέσω µιας σειράς σωλήνων. Εναλλακτικά, θα κατευθύνεται προς τη θάλασσα, όπου θα χρησιµοποιούνται αντλίες σε υπεράκτιες εξέδρες για να µεταφέρουν το CO 2 σε ανεκµετάλλευτα υπεράκτια πηγάδια πετρελαίου και φυσικού αερίου και σε σπήλαια κάτω από τον πυθµένα της θάλασσας.