Με νοµοθετική παρέµβαση σχεδιάζει η κυβέρνηση να απαντήσει στην «ερµηνεία» του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που µπλοκάρει την καταβολή αποζηµίωσης λόγω συνταξιοδότησης σε περίπου 100.000 υπαλλήλους του ∆ηµοσίου µε σχέση εργασίας αορίστου χρόνου (όχι µόνιµους), µε το αιτιολογικό ότι εισπράττουν «εφάπαξ βοήθηµα από συναφές τοµέα ή κλάδο πρόνοιας και δεν δικαιούνται το ποσό της αποζηµίωσης απόλυσης», που αντιστοιχεί σε 15.000 ευρώ.

Ήδη έχουν υπάρξει δεκάδες δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν όσους προσέφυγαν στα δικαστήρια, γεγονός που έχει προβληµατίσει τα συναρµόδια υπουργεία Οικονοµικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Το πρόβληµα αφορά χιλιάδες υπαλλήλους, καθώς και τους επιστηµονικούς φορείς (µηχανικούς, γιατρούς κ.ά.) που έχουν προσληφθεί, διατηρώντας την ιδιότητα και σε άλλες ιδιωτικής φύσεως εργασίες, αλλά και εργαζόµενους που κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου µετατάχτηκαν από άλλους φορείς και µονιµοποιήθηκαν σε φορείς του ∆ηµοσίου.

Οι εργαζόµενοι αυτοί µε τις ισχύουσες ρυθµίσεις δεν δικαιούνται αποζηµίωση, όταν συνταξιοδοτούνται για τα χρόνια πριν από τη µονιµοποίησή τους, δεδοµένου ότι λαµβάνουν εφάπαξ µόνο για τα µετέπειτα χρόνια, για τα οποία πληρώνουν συγκεκριµένες εισφορές. Έτσι, ένας εργαζόµενος Ι∆ΑΧ, που υπηρετεί π.χ. 40 χρόνια σε φορέα του ∆ηµοσίου θα λάβει µε την αποχώρηση / συνταξιοδότησή του την προβλεπόµενη από τον Ν. 4093/2012 αποζηµίωση, ενώ ένας εργαζόµενος που ήταν Ι∆ΑΧ σε έναν φορέα, π.χ., για 15 χρόνια που στη συνέχεια µετατάχτηκε σε φορέα του ∆ηµοσίου και µονιµοποιήθηκε, δεν δικαιούται καµία αποζηµίωση κατά την αποχώρηση / συνταξιοδότησή του για αυτά τα χρόνια εργασίας.

Ο νόµος 4093/12 προβλέπει ότι «στα πρόσωπα που δεν έχουν καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές για τη χορήγηση εφάπαξ παροχής ή οποιασδήποτε άλλης αποζηµίωσης καταβάλλεται η αποζηµίωση λόγω αποχώρησης (Ν. 3198/1955). Το ποσό της καταβαλλόµενης αποζηµίωσης είναι ανάλογο µε τον χρόνο υπηρεσίας που έχει πραγµατοποιηθεί εκτός της ασφάλισης σε φορέα-τοµέα πρόνοιας προς τον συνολικό χρόνο υπηρεσίας τους. Σε καµία περίπτωση η εν λόγω αποζηµίωση δεν µπορεί να υπερβεί το ποσό των 15.000 ευρώ». ∆ηλαδή, όλοι οι εργαζόµενοι ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, είτε απασχολούνται σε ∆ΕΚΟ είτε στο ∆ηµόσιο, δικαιούνται αποζηµίωση κατά την αποχώρησή τους για συνταξιοδότηση µε πλαφόν τα 15.000 ευρώ.

Και όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι το Β΄ Τµήµα του Νοµικού Συµβουλίου του Κράτους έχει γνωµατεύσει διαφορετικά (αριθ. γνωµοδ. 187/2020) για περίπτωση που αφορά το προσωπικό του υπουργείου Τουρισµού µε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και ειδικότητα Μηχανικών, που υπάγεται στην ασφάλιση του ΤΣΜΕ∆Ε για τη χορήγηση σύνταξης γήρατος, επικουρικής σύνταξης και εφάπαξ παροχής. Το ΝΣΚ εισηγήθηκε θετικά, δηλαδή ότι ο υπάλληλος αυτός (πολιτικός µηχανικός) δικαιούται την προβλεπόµενη αποζηµίωση. Να σηµειωθεί ότι το ΝΣΚ αποφάσισε ότι οι υπάλληλοι του υπουργείου Τουρισµού µε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, κατηγορίας ΠΕ, εφόσον δεν υπάγονται στην ασφάλιση του ∆ηµοσίου για τη χορήγηση σύνταξης, έχουν συµπληρώσει τις προϋποθέσεις για τη λήψη σύνταξης γήρατος από τον ασφαλιστικό φορέα, στον οποίο υπάγονται, και δικαιούνται αποζηµίωσης.

«Ο καθορισµός του ποσού της αποζηµίωσης του άρθρου 55 του π.δ. 410/1988, στην περίπτωση των υπαλλήλων αυτών, συναρτάται αποκλειστικά προς τον χρόνο συνεχούς υπηρεσίας των υπαλλήλων / µηχανικών µε σύµβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου σε ΝΠ∆∆ ή / και στο ∆ηµόσιο, χωρίς να ασκεί επιρροή ο χρόνος ασφάλισής τους στον κλάδο πρόνοιας του ΤΣΜΕ∆Ε για την καταβολή εφάπαξ χρηµατικής παροχής». Ο συνδικαλιστικός φορέας των Μηχανικών απευθύνθηκε στα υπουργεία Οικονοµικών και Εργασίας, µετά την απόφαση του ΝΣΚ και έτσι άνοιξε ξανά ο δρόµος µόνο για τους εργαζόµενους του ΕΟΤ, ώστε να λάβουν την αποζηµίωση απόλυσης.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή