Οικογενειακή υπόθεση το 85% των επιχειρήσεων: Το 69,4% απασχολεί από 2 έως 10 εργαζόμενους
Όλα τα στοιχεία
Οι περισσότερες επιχειρήσεις διευθύνονται από ένα ή δύο μέλη της οικογένειας (69,83% συνολικά), με την πλειονότητα των διοικητικών συμβουλίων να απαρτίζεται αποκλειστικά από μέλη της οικογένειας (82,76%)
Η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα είναι οικογενειακή υπόθεση, όπως αποκαλύπτεται από τη μελέτη που πραγματοποίησε το ΕΒΕΑ σε συνεργασία με το NED Club. Γεγονός είναι ότι το 85% των επιχειρήσεων της χώρας είναι οικογενειακές και αυτές συμβάλλουν στο 65% του ελληνικού ΑΕΠ. Από τα ευρήματα της έρευνας, στην οποία συμμετείχαν 232 οικογενειακές επιχειρήσεις, προκύπτει πως οι περισσότερες βρίσκονται στην πρώτη γενιά ιδιοκτησίας (46,55%), αν και σημαντικό ποσοστό (42,24%) ανήκει στη δεύτερη γενιά (έχουν αναλάβει οι κληρονόμοι που μεταξύ τους έχουν συγγενικό δεσμό ως ξαδέλφια).
Οι περισσότερες επιχειρήσεις διευθύνονται από ένα ή δύο μέλη της οικογένειας (69,83% συνολικά), με την πλειονότητα των διοικητικών συμβουλίων να απαρτίζεται αποκλειστικά από μέλη της οικογένειας (82,76%).
Ο αριθμός των εργαζομένων κατανέμεται ως εξής:
- 2-10 εργαζόμενοι: 161 απαντήσεις (69,4%),
- 11-25 εργαζόμενοι: 29 απαντήσεις (12,5%),
- 26-50 εργαζόμενοι: 23 απαντήσεις (9,91%),
- 51+ εργαζόμενοι: 19 απαντήσεις (8,19%).
Ο τύπος ιδιοκτησίας είναι κατά κύριο λόγο μοναδικός ιδιοκτήτης (57,33%) ή συνεταιρισμός αδελφών (33,62%), γεγονός που συνεισφέρει στη συγκέντρωση της εξουσίας εντός της οικογένειας και μπορεί να ενισχύει την ενότητα αλλά και να προκαλεί οικογενειακές συγκρούσεις. Το 6,9% των επιχειρήσεων αναφέρει ότι ανήκει σε άλλους τύπους ιδιοκτησίας, οι οποίοι μπορεί να περιλαμβάνουν μεικτούς ή καινοτόμους συνδυασμούς μελών της οικογένειας και εξωτερικών συνεργατών. Αυτή η πολυμορφία δείχνει ότι κάποιες οικογενειακές επιχειρήσεις επιλέγουν να προσαρμόσουν τη δομή τους για να ανταποκριθούν καλύτερα στις ιδιαίτερες ανάγκες και προκλήσεις τους.
Οι περιορισμένοι πόροι και η έλλειψη ευελιξίας θεωρούνται κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν τις οικογενειακές επιχειρήσεις, ενώ η έλλειψη εστίασης και στρατηγικής ανάπτυξης επιβαρύνει περαιτέρω τη βιωσιμότητα και ανταγωνιστικότητά τους, καθώς είναι κυρίως επικεντρωμένες στη βασική τους δραστηριότητα, ενώ η διαφοροποίηση είναι περιορισμένη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την έλλειψη στρατηγικής στη διεύρυνση της επιχειρηματικότητας, στην ανάπτυξη της καινοτομίας, στην επένδυση σε νέες τεχνολογίες και αυτοματισμούς και στη δημιουργία βιωσιμότητας μέσω επενδύσεων και επιχειρηματικότητας σε περισσότερους τομείς της οικονομίας. Οι κυριότερες προκλήσεις εντοπίζονται στην ανεπάρκεια πόρων (27,16%), τη διαδοχή (9,48%) και την τεχνολογική εξέλιξη (10,78%). Για το μέλλον τους δεν εκφράζεται ιδιαίτερη αισιοδοξία: μόλις το 33,62% των επιχειρηματιών εμφανίζεται αρκετά σίγουρο για τη βιωσιμότητα της επιχείρησής του.
Επιχειρήσεις: Το 69,4% απασχολεί από 2 έως 10 δύο μέλη της οικογένειας
Οι περισσότερες επιχειρήσεις διευθύνονται από ένα ή δύο μέλη της οικογένειας (69,83% συνολικά), με την πλειονότητα των διοικητικών συμβουλίων να απαρτίζεται αποκλειστικά από μέλη της οικογένειας (82,76%).Ο αριθμός των εργαζομένων κατανέμεται ως εξής:
- 2-10 εργαζόμενοι: 161 απαντήσεις (69,4%),
- 11-25 εργαζόμενοι: 29 απαντήσεις (12,5%),
- 26-50 εργαζόμενοι: 23 απαντήσεις (9,91%),
- 51+ εργαζόμενοι: 19 απαντήσεις (8,19%).
Ο τύπος ιδιοκτησίας είναι κατά κύριο λόγο μοναδικός ιδιοκτήτης (57,33%) ή συνεταιρισμός αδελφών (33,62%), γεγονός που συνεισφέρει στη συγκέντρωση της εξουσίας εντός της οικογένειας και μπορεί να ενισχύει την ενότητα αλλά και να προκαλεί οικογενειακές συγκρούσεις. Το 6,9% των επιχειρήσεων αναφέρει ότι ανήκει σε άλλους τύπους ιδιοκτησίας, οι οποίοι μπορεί να περιλαμβάνουν μεικτούς ή καινοτόμους συνδυασμούς μελών της οικογένειας και εξωτερικών συνεργατών. Αυτή η πολυμορφία δείχνει ότι κάποιες οικογενειακές επιχειρήσεις επιλέγουν να προσαρμόσουν τη δομή τους για να ανταποκριθούν καλύτερα στις ιδιαίτερες ανάγκες και προκλήσεις τους.
Οι περιορισμένοι πόροι και η έλλειψη ευελιξίας θεωρούνται κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν τις οικογενειακές επιχειρήσεις, ενώ η έλλειψη εστίασης και στρατηγικής ανάπτυξης επιβαρύνει περαιτέρω τη βιωσιμότητα και ανταγωνιστικότητά τους, καθώς είναι κυρίως επικεντρωμένες στη βασική τους δραστηριότητα, ενώ η διαφοροποίηση είναι περιορισμένη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την έλλειψη στρατηγικής στη διεύρυνση της επιχειρηματικότητας, στην ανάπτυξη της καινοτομίας, στην επένδυση σε νέες τεχνολογίες και αυτοματισμούς και στη δημιουργία βιωσιμότητας μέσω επενδύσεων και επιχειρηματικότητας σε περισσότερους τομείς της οικονομίας. Οι κυριότερες προκλήσεις εντοπίζονται στην ανεπάρκεια πόρων (27,16%), τη διαδοχή (9,48%) και την τεχνολογική εξέλιξη (10,78%). Για το μέλλον τους δεν εκφράζεται ιδιαίτερη αισιοδοξία: μόλις το 33,62% των επιχειρηματιών εμφανίζεται αρκετά σίγουρο για τη βιωσιμότητα της επιχείρησής του.
