Την αγορά της Ασίας προσεγγίζουν μέσα από τα κρασιά τους οι Χιλανδαρινοί μοναχοί, καθώς ήδη την τελευταία διετία στέλνουν στη Σιγκαπούρη, εξαιρετικά δείγματα της Αγιορείτικης παράδοσης στην αμπελουργία και την οινοποιία Το Σέρβικο καστρομονάστηρο εξάγει σχεδόν το 30% της παραγωγής του, κλείνοντας μέσα στις γυάλινες φιάλες μία παράδοση που χρονολογείται από το 1198, από την εποχή που ο Άγιος Σάββας των Σέρβων ίδρυσε την Ιερά Μονή Χιλανδαρίου.

Όπως είπε στο powergame.gr ο εμπορικός διευθυντής της «Monastic Products», Σάββας Χαρπαντίδης, οι μοναχοί, μετά τη μεγάλη πυρκαγιά του 2004 που κατέστρεψε σχεδόν τα μισά από τα κτίσματα της Μονής, αποφάσισαν να προχωρήσουν στην εμπορική διάθεση των κρασιών που παράγονται από τον αμπελώνα της Μονής, προκειμένου να εξασφαλίσουν πόρους για την αποκατάσταση του μοναστηριού.

Η Ιερά Μονή Χιλανδαρίου, πνευματικό κέντρο των Σέρβων, βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της Αθωνικής Πολιτείας και είναι το τέταρτο μοναστήρι στην ιεραρχία των Αγιορειτικών Μονών. Ιδρυτές της Μονής ήταν οι Σέρβοι ηγεμόνες Στέφανος και Ράστκο Νεμάνια, που είχαν καρεί μοναχοί, παίρνοντας τα ονόματα Συμεών και Σάββας. Η Ι.Μ. Χιλανδαρίου βρίσκεται στη λίστα της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO από το 1988, μαζί με άλλες 19 Μονές του Αγίου Όρους.

«Η ιστορία του κρασιού στο Χιλανδάρι ξεκινάει από την ίδρυσή του, πριν 800 και πλέον χρόνια. Μάλιστα, ο ιδρυτής του, ο Άγιος Σάββας των Σέρβων, είχε γράψει στο καταστατικό της Μονής ότι πρέπει να υπάρχει ένα ποτήρι κρασί για το γεύμα του κάθε μοναχού. Οι μοναχοί του Χιλανδαρίου έκαναν τις πρώτες φυτεύσεις το 1198 και έκτοτε δεν σταμάτησαν ποτέ να παράγουν κρασί, αλλά μέχρι σχετικά πρόσφατα δεν υπήρχε εμπορική δραστηριότητα στην Ελλάδα. Ορισμένες ποσότητες εξάγονταν στη Σερβία, μέρος της παραγωγής καταναλωνόταν από τους Χιλανδαρινούς μοναχούς, ενώ κρασί διατίθετο και σε άλλα μοναστήρια του Αγίου Όρους. Το 2004, με τα όσα καταστροφικά συνέβησαν, αποτέλεσε σημείο καμπής για την εμπορική αξιοποίηση των προϊόντων του αμπελώνα» εξήγησε ο κ. Χαρπαντίδης.