«Τα νέα για το χρέος είναι τόσο καλά που ετοιμάζομαι να βάλω γραβάτα» δήλωσε χθες ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας με κοινοβουλευτικούς συντάκτες στο γραφείο του στη Βουλή, προσθέτοντας επίσης ότι στην Αθήνα φτάνουν πολύ καλά σημάδια αναφορικά με την διαπραγμάτευση για το χρέος. Ποια είναι όμως αυτά τα νέα και ποιες μπορούν να είναι οι ελπίδες της κυβέρνησης αναφορικά με την απομείωση του ελληνικού χρέους.

Η όλη συζήτηση για τα μέτρα που θα ληφθούν για το ελληνικό χρέος δεν είναι κάτι καινούργιο αλλά είναι γνωστή ήδη από τον Μάιο του 2016 και τη συνεδρίαση του Eurogroup.

Στο ανακοιινωθέν που είχε εκδοθεί μάλιστα περιγράφονταν οι τεχνικές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αναδιάρθρωση των δανείων και άλλες τεχνικές για τη μείωση του χρέους.

Σημαντικό είναι ότι στο ανακοινωθέν υπογραμμιζόταν ότι αποκλείεται το ονομαστικό «κούρεμα» του χρέους.


Οι διαπραγματεύσεις που γίνονται τώρα, πριν τη συνεδρίαση του Eurogroup της 22ας Μαΐου αφορούν το δεύτερο στάδιο των τεχνικών εργαλείων που είχαν αποφασιστεί το 2016, τα οποία ήταν ουσιαστικά μεσοπρόθεσμα –τότε- μέτρα και θα εφαρμοστούν μετά το τέλος του τρέχοντος προγράμματος, δηλαδή το 2018, καλύπτοντας και τη γερμανική πλευρά η οποία προβάλλει σθεναρή αντίσταση.

Το πρώτο μέτρο που συζητήθηκε αφορά την επιστροφή στην Ελλάδα των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα που αγόρασαν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι τράπεζες το 2010 και το 2012 αποφασίστηκε τα κέρδη τους να επιστρέφουν κάθε χρόνο στην Ελλάδα. Η Ελλάδα επωφελήθηκε μέχρι τα κέρδη του 2013, τα οποία κατατέθηκαν το 2014. Από το 2015 και μετά σταμάτησαν να πιστώνονται τα εν λόγω κέρδη στην Ελλάδα, καθώς δεν υπήρχε πρόγραμμα και διατηρούνται «παγωμένα» σε ειδικό λογαριασμό.

Τα παραπάνω κέρδη αποτελούν μέρος της λύσης για μία ακόμα πρόταση που έχει πέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Το πρώτο σκέλος της δεύτερης πρότασης είναι η 20ετής επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων από το EFSF (Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας), από το δεύτερο Μνημόνιο. Το δεύτερο σκέλος της συγκεκριμένης πρότασης είναι και το πιο σύνθετο αφού προβλέπει μετατροπή των επιτοκίων από κυμαινόμενα στα σταθερά. Μία τέτοια ενέργεια θα είχε επιπλέον κόστος για τις χώρες του βορρά. Το κενό αυτό θα μπορούσε να καλυφθεί από μέρος των κερδών από τα ομόλογα.

Μία από τις προτάσεις που έχουν πέσει επίσης στο τραπέζι, είναι να αποπληρωθούν τα δάνεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με χρήματα από τον ESM καθώς το επιτόκιο του Ταμείου είναι υψηλότερο από του ESM. Η επαναγορά των δανείων του ΔΝΤ μπορεί να γίνει με τα περίπου 21 δισ. ευρώ που έμειναν αχρησιμοποίητα κατά τη διάρκεια της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών στο τρίτο πρόγραμμα διάσωσης.

Με τα παραπάνω τεχνικά εργαλεία να έχουν πέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, το ενδιαφέρον της Αθήνας είναι στραμμένο στις συζητήσεις που είναι σε εξέλιξη ανάμεσα σε Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Βερολίνο έτσι ώστε να βρεθεί η χρυσή τομή και στο επερχόμενο Eurogroup να αποσαφηνιστούν οι ενέργειες για το χρέος.