To δυσβάσταχτο χρέος, το προβληματικό ασφαλιστικό σύστημα, το αναποτελεσματικό φορολογικό σύστημα, η καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης και το διπλό πρόβλημα της πολυνομίας/κακονομίας είναι «πέντε δράκοι» που κρατούν φυλακισμένη την ελληνική οικονομία.

Η νέα μελέτη της διαΝΕΟσις κάνει μια τριπλή, συνδυαστική πρόταση για την αντιμετώπιση των τριών από τους πέντε δράκους: χρέος, ασφαλιστικό σύστημα και φορολογία, τρεις τομείς που είναι εξαιρετικά κρίσιμοι και επηρεάζουν ο ένας τον άλλον. Οι συγγραφείς της μελέτης Νίκος Χριστοδουλάκης, Μιλτιάδης Νεκτάριος και Χάρης Θεοχάρης προτείνουν ένα νέο μείγμα δημοσιονομικών και αναπτυξιακών πολιτικών για την αντιμετώπισή τους.

Οι ερευνητές προτείνουν τρία μέτρα τα οποία λειτουργώντας συνδυαστικά μπορούν να συμβάλουν ώστε να βγει η ελληνική οικονομία από το αδιέξοδο. Τα μέτρα είναι:

1. Την επίτευξη ενός συμβιβασμού για τα πρωτογενή πλεονάσματα για τα οποία η χώρα μας έχει δεσμευτεί κατά την περίοδο 2019-2022. Σύμφωνα με την πρόταση, η χώρα θα πρέπει να διεκδικήσει τη δυνατότητα ένα 2% του ΑΕΠ να κατευθύνεται στη χρηματοδότηση παραγωγικών επενδύσεων και υποδομών κάθε χρόνο, τουλάχιστον μέχρι το 2029.
Συγκεκριμένα, η έρευνα επισημαίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να επιδιώξει ένα νέο συμβιβασμό, ο οποίος θα προβλέπει πλεονάσματα (ύψους 1,5% του ΑΕΠ) για τα επόμενα χρόνια, αλλά θα προβλέπει και ένα 2% του ΑΕΠ (μέχρι το 2029 -1,5% μετέπειτα), το οποίο θα κατευθύνεται υποχρεωτικά στη χρηματοδότηση παραγωγικών επενδύσεων και υποδομών, σε ενέργειες αναβάθμισης της ποιότητας και της επάρκειας του ανθρώπινου δυναμικού, στην καινοτομία και την αναβάθμιση της παραγωγικότητας των επιχειρήσεων και, προπάντων, στη στήριξη των εξαγωγικών δραστηριοτήτων.

Για να υλοποιηθεί ένα τέτοιο πρόγραμμα, και μάλιστα με ορίζοντα δεκαετιών, θα πρέπει να προηγηθεί νέα, γόνιμη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, και ισχυρή πολιτική βούληση στο πολιτικό σύστημα για δραστικές θεσμικές παρεμβάσεις. Η έρευνα συμπεραίνει πως η χώρα θα πρέπει να δεσμευτεί -ακόμα και με συνταγματικούς κανόνες- για την επίτευξη πλεονασμάτων στο μέλλον, που θα εξασφαλίσουν την αποφυγή δημιουργίας νέου χρέους. Για την επένδυση του 2% του ΑΕΠ ετησίως θα πρέπει επίσης να δημιουργηθεί ένας νέος αναπτυξιακός φορέας (με ευρωπαϊκή συγχρηματοδότηση και εποπτεία), ο οποίος θα λειτουργεί κατά μία έννοια ως "Ταμείο Εθνικού Πλούτου" και στο μέλλον θα μπορεί να απορροφήσει και το λεγόμενο Υπερταμείο.

2. Τη ριζική μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος με μείωση των συνολικών εισφορών (από 27% σε 19%) και με τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου Νέου Συστήματος Συντάξεων που θα περιλαμβάνει ένα ενιαίο ταμείο κύριων συντάξεων, ένα πλήρως κεφαλαιοποιημένο ενιαίο ταμείο επικουρικών συντάξεων και προαιρετικά επαγγελματικά ταμεία συντάξεων.

3. Την απλοποίηση της φορολογίας με ενοποίηση και μείωση συντελεστών. Μεταξύ άλλων, προβλέπεται ενιαίος συντελεστής 20% στα καθαρά κέρδη των επιχειρήσεων, φορολογία εισοδήματος από 20% έως 30% για τα φυσικά πρόσωπα και τους αυτοαπασχολούμενους και τις ατομικές επιχειρήσεις, ενιαίο ΦΠΑ 20% (και χαμηλό 10%) και μια σειρά από θεσμικές αλλαγές που θα αυξήσουν την εισπραξιμότητα και θα βοηθήσουν στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτά τα συνδυασμένα μέτρα θα επιτρέψουν στη χώρα να μειώσει το χρέος της κάτω από το 100% του ΑΕΠ μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2020, να ενθαρρύνει νέες επενδύσεις και νέες εξαγωγικές δραστηριότητες για τις επιχειρήσεις, να ενισχύει τη ρευστότητα της αγοράς, την αύξηση της απασχόλησης και την αύξηση των εισοδημάτων των πολιτών.


Η διαΝΕΟσις εκτιμά ότι η συνολική πρόταση για το Ασφαλιστικό, το Φορολογικό και το Χρέος, θα φέρει 10 αναμενόμενα αποτελέσματα:
1. Μείωση του χρέους κάτω από το 100% του ΑΕΠ μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2020.
2. Ένα δίκαιο, βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα, που εξασφαλίζει επαρκή κάλυψη στους ασφαλισμένους και αντιμετωπίζει τους πολίτες ισότιμα.
3. Δημιουργία αποθεματικών τουλάχιστον €50 δισ. στην πρώτη δεκαετία λειτουργίας του συστήματος.
4. Μειωμένη επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού από τις συντάξεις, και μηδαμινή από το 2045 και μετά.
5. Μείωση ασφαλιστικών εισφορών και τόνωση της απασχόλησης.
6. Μείωση του φορολογικού βάρους μισθωτών, επιχειρήσεων και επαγγελματιών.
7. Δημιουργία 350.000 νέων θέσεων εργασίας μέχρι το 2030.
8. Μείωση της ανεργίας στο 7,1% μέσα σε 10 χρόνια.
9. Πραγματική αύξηση των εισοδημάτων όλων των πολιτών και ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά.
10. Ενθάρρυνση νέων επενδύσεων και νέων εξαγωγικών δραστηριοτήτων για τις
επιχειρήσεις.