Τζορτζ Σόρος: Η συμφωνία των Πρεσπών είναι ευκαιρία για σταθερή Ευρώπη
«Τόσο η Ευρώπη όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να γίνουν ενθουσιώδεις υποστηρικτές αυτής της οικονομικής ένωσης στα Βαλκάνια», σημείωσε.
Η επίλυση της διένεξης της ΠΓΔΜ με την Ελλάδα «αποτελεί μια ιστορική ευκαιρία, τονίζουν οι Τζορτζ Σόρος και Αλεξάντερ Σόρος σε άρθρο τους στην εφημερίδα New York Times με τίτλο «Στα Βαλκάνια, μια ευκαιρία να σταθεροποιηθεί η Ευρώπη». Ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος των Ιδρυμάτων Ανοικτής Κοινωνίας (Open Society Foundations), ο δηλωμένος στόχος των οποίων είναι να προωθήσουν τη δικαιοσύνη, τη δημοκρατική πρακτική και τα ανθρώπινα δικαιώματα σ' όλον τον κόσμο, υπογραμμίζουν πως «τόσο η Ευρώπη όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να γίνουν ενθουσιώδεις υποστηρικτές αυτής της οικονομικής ένωσης στα Βαλκάνια (...) Θα είναι μια χαλαρή ένωση κρατών ενωμένων από το ελεύθερο εμπόριο και την κυκλοφορία ανθρώπων και αγαθών, όπως ήταν η Ευρωπαϊκή Ένωση τις πρώτες ημέρες της». Σύμφωνα με τους Τζορτζ και Αλεξάντερ Σόρος, η «αυξανόμενη ευημερία και συνοχή μεταξύ των κρατών αυτών (των Βαλκανίων) θα τα καταστήσει λιγότερο ευάλωτα στις οικονομικές, διπλωματικές ή στρατιωτικές επιρροές του Πεκίνου, της Άγκυρας ή της Μόσχας».
Για τους δύο κορυφαίους αξιωματούχους των Open Society Foundations, «ο ιστορικός συμβιβασμός για την αλλαγή της ονομασίας (της ΠΓΔΜ) σε Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, αμβλύνοντας μια αντιπαλότητα σχετικά με τις εθνικές ιστορίες, ανοίγει ένα παράθυρο ευκαιρίας για τους ηγέτες στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες να αψηφήσουν τις τρέχουσες τάσεις και να αρχίσουν να διαμορφώνουν ένα ασφαλές μέλλον για τα Βαλκάνια, ένα επίτευγμα που θα βοηθήσει στην εξασφάλιση της σταθερότητας για όλη την Ευρώπη».
Διότι, σύμφωνα με τους υπογράφοντες, «οι συνέπειες της αδράνειας θα ήταν σκληρές. Αν οι δυτικές δυνάμεις δεν διατηρήσουν τις χώρες των Βαλκανίων στην οδό της τοπικής συνεργασίας και της ενδεχόμενης ένταξης στην ΕΕ, τα κράτη αυτά θα σπρωχτούν και ενδεχομένως θα διαιρεθούν στις σφαίρες επιρροής της Ρωσίας, της Τουρκίας και της Κίνας, ουσιαστικά βαλκανοποιώντας για μια ακόμη φορά τα Βαλκάνια».