Το αυτογκόλ της κυβέρνησης για τις συντάξεις
Ανίκανη να εκμεταλλευτεί το θετικό momentum με τακτική «τα θέλουμε όλα
Ετοιμη να πετύχει ένα μεγαλοπρεπέστατο... αυτογκόλ εμφανίζεται η κυβέρνηση, καθώς, για ακόμα μία φορά, μοιάζει να μην μπορεί να διαβάσει τον «αγώνα», παρά το θετικό momentum που δείχνει να υπάρχει.
Αν και οι Ευρωπαίοι έχουν κλείσει προ πολλού το μάτι στο αίτημα για αποφυγή των περικοπών στις συντάξεις, αν και συστήνουν διά της διπλωματικής οδού στην Αθήνα να χαμηλώσει τους τόνους, αν και σχεδόν εκλιπαρούν την ελληνική πλευρά να μην τα βάζει όλα στο τραπέζι, οι κινήσεις της κυβέρνησης «σπρώχνουν» την Ελλάδα στο κάδρο, εκθέτοντάς την στους κινδύνους των εντεινόμενων αναταράξεων.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, το ΔΝΤ συνεχίζει να δημιουργεί αρνητικό κλίμα, διατρανώνοντας την άποψη ότι οι συντάξεις πρέπει να κοπούν, έτσι ώστε τα δημοσιονομικά οφέλη να μετουσιωθούν σε φοροελαφρύνσεις για όλους. Διαβάζοντας κανείς τα σήματα που εκπέμπει τα τελευταία 24ωρα το Μέγαρο Μαξίμου, καταλήγει στο ασφαλές συμπέρασμα ότι η κεντρική γραμμή είναι «και συντάξεις και παροχές». Συχνά-πυκνά, μάλιστα, ο ίδιος ο πρωθυπουργός προαναγγέλλει την κατάθεση του πολυνομοσχεδίου που θα τα έχει όλα, ακόμα και τη μείωση του ΦΠΑ του... 2021!
Είναι, άραγε, σύμφωνος ο Ευκλ. Τσακαλώτος με αυτήν τη γραμμή; Οι πληροφορίες που έρχονται από το ευρωπαϊκό στρατόπεδο επιμένουν ότι, παρά το θετικό κλίμα για το φλέγον θέμα των συντάξεων, εξακολουθεί να καταγράφεται μια διαφορά στις μετρήσεις του πλεονάσματος για το 2019, που καθιστά απαγορευτική την υλοποίηση όλων των εξαγγελιών της ΔΕΘ. Πώς θα μπορέσει, άραγε, ο Ευκλ. Τσακαλώτος να «χωρέσει» παροχές 765 εκατ. ευρώ σε μια «τρύπα» τουλάχιστον 400 εκατ. ευρώ;
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
Φιλικές φωνές προς την Ελλάδα προειδοποιούν, επίσης, ότι δεν είναι σώφρον να πιέζει η χώρα μας για άμεσο κλείσιμο της υπόθεσης των συντάξεων στο έκτακτο Eurogroup της 19ης Νοεμβρίου, αν δεν έχει κλείσει έως τότε αυτή η απόκλιση του 0,3% του ΑΕΠ.
Μπορεί να καλυφθεί αυτή η διαφορά; Μόνο αν γίνουν... θαύματα, καθώς τα δημοσιονομικά στοιχεία που πήραν μαζί τους τα τεχνικά κλιμάκια δεν ευνοούν μια τέτοια εξέλιξη.
Το καλό σενάριο είναι η ότι η τακτική «τα θέλουμε όλα» αποτελεί διαπραγματευτικό ελιγμό της κυβέρνησης, έτσι ώστε να περιορίσει τις απώλειες στο πεδίο της μάχης των συντάξεων. Σε ανύποπτο χρόνο, λίγο πριν από την κατάθεση του προσχεδίου του Προϋπολογισμού, κυβερνητικές πηγές φανέρωναν τη διάθεση της ελληνικής πλευράς να απλώσει σε βάθος τετραετίας τις παροχές της ΔΕΘ, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί, τελικά, ο αναγκαίος δημοσιονομικός χώρος για να γλυτώσουν οι συντάξεις. Αυτή είναι, επί της ουσίας, η μοναδική γραμμή άμυνας της κυβέρνησης για να αποκρούσει τις πιέσεις έστω περιορισμένων περικοπών στις συντάξεις.
Το κακό σενάριο είναι ότι το Μέγαρο Μαξίμου θα επιμείνει στις μαξιμαλιστικές του θέσεις, κρίνοντας ότι το πολιτικό κόστος από την αναδίπλωση, π.χ., στη μείωση του ΕΝΦΙΑ ή των ασφαλιστικών εισφορών, δεν είναι διαχειρίσιμο. Σε αυτήν την περίπτωση, ο Ευκλ. Τσακαλώτος θα κληθεί να πετύχει συμμαχίες στο Eurogroup, με το μειονέκτημα της έκθεσης της Κομισιόν, που θα αποτυπώνει τις αποκλίσεις στους υπολογισμούς του πλεονάσματος. Ποιος μπορεί να στοιχηματίσει σε αυτό; Μάλλον κανείς, αν λάβει υπ’ όψιν ότι την ίδια περίοδο η Ιταλία θα προκαλεί σεισμικές δονήσεις. Μπορεί να προσδοκά η Αθήνα την ανοχή της γερμανικής πλευράς, που έχει, πλέον, εσωτερικά θέματα; Πηγές κοντά στη διαδικασία σημειώνουν ότι, από τη στιγμή που το θέμα θα πρέπει να περάσει από το γερμανικό Κοινοβούλιο, που... μυρίζει μπαρούτι, η κατάσταση περιπλέκεται.
Ο ΦΟΒΟΣ
Αυτό που επίσης τρέμει η κυβέρνηση είναι το πώς ακριβώς θα αποτυπωθεί στο χαρτί η αποφυγή των περικοπών στις συντάξεις. Η κεντρική γραμμή της Αθήνας είναι «συζητάμε μόνο για κατάργηση της διάταξης», ωστόσο οι πληροφορίες από το μέτωπο επιμένουν ότι οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν να παροπλίσουν το «εργαλείο» των περικοπών, που μπορεί να φέρει έως και 2,1 δισ. ευρώ «καθαρά» στον κρατικό προϋπολογισμό. Γιατί θεωρούν επιβεβλημένη τη διατήρηση του μέτρου ως χρυσής εφεδρείας; Γιατί, πολύ απλά, εκτιμάται ότι η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστη από τη γενικότερη επιβράδυνση στην ευρωζώνη και όσο «ροκανίζεται» το ΑΕΠ τόσο θα δυσκολεύει η επίτευξη των τερατωδών πλεονασμάτων.
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά», 03/11/2018