"Είναι αστειότητες τα περί διαγραφής δημόσιου χρέους"
H Βίκυ Χατζηβασιλείου στο τραπέζι με το Χρήστο Ζαμπούνη
Ζει μονίμως στη Θεσσαλονίκη, παρότι η εκπομπή της, «Πάμε Πακέτο», εγγράφεται σε αθηναϊκό στούντιο.
«Συμπληρώσαμε εφέτος δέκα χρόνια. Πάμε καλύτερα από ποτέ σε τηλεθέαση, σε ένα κανάλι, τον Alpha, που ηγείται, όσο κι αν δεν το πίστευε κανείς στην αρχή της τηλεοπτικής σεζόν», είναι η ευκρινής απάντησή της στο ερώτημα πώς πάει η εκπομπή της.
Καθόμαστε στην ευρύχωρη αίθουσα του εστιατορίου «Thymare», που στεγάζεται στο ισόγειο του «Makedonia Palace».
Ο σεφ Γιώργος Παπαδόπουλος μάς προτείνει να ξεκινήσουμε με μύδια αχνιστά με κρόκο Κοζάνης, χταπόδι με μανιτάρια, φάβα και αρωματικό λαδολέμονο και, για κυρίως, ψητό σολομό και δύο αλοιφές από μπιζέλια και πιπερόριζα και μυλοκόπι με ρατατούιγ λαχανικών και λεμόνι yuzu. Συναινούμε. Διαλέγουμε έναν λευκό οίκο του Νίκου Λαζαρίδη «Ντάμα Κούπα» για να συνοδεύσουμε το γεύμα μας. Συγγραφέας δύο μπεστ-σέλερ, «Νιάτα διαρκείας» και «Ομορφα μυστικά», και σε αρίστη φυσική κατάσταση η ίδια, παραδέχεται ότι «όταν βγαίνω έξω, τρώω τα πάντα, ακολουθώντας ορισμένες βασικές αρχές. Την επομένη θα προσέξω, περιορίζοντας τους υδατάνθρακες και αυξάνοντας τις πρωτεΐνες και σίγουρα αποφεύγοντας το βραδινό».
Η συζήτησή μας μεταφέρεται στην πολιτική κατάσταση της χώρας. «Μοιάζει με σκοτσέζικο ντους. Εκεί που πάνε να στρώσουν λίγο τα πράγματα, εκεί ανατρέπονται όλα. Είναι όπως τώρα: ενώ μας έχουν σερβίρει ένα ωραίο πιάτο, έρχεται κάποιος και το τραβάει ξαφνικά». Τη ρωτώ πώς βλέπει τη συγκυβέρνηση. «Δυστυχώς, ενώ κάνει προσπάθειες, δίνει πολλές αφορμές για να απολέσει την αξιοπιστία της. Και, εν πάση περιπτώσει, πόσο καιρό θα είμαστε σε ύφεση;». Η Βίκυ Χατζηβασιλείου θεωρεί ότι η Ελλάδα διαθέτει σ αυτό τον τομέα μια παγκόσμια πρωτοτυπία. «Είμαστε η μοναδική χώρα παγκοσμίως που παραμένει τόσα χρόνια σε ύφεση. Εχω την εντύπωση ότι ούτε ο Χουντίνι δεν μπορεί να βοηθήσει. Πάντως, ούτε αυτοί που κλήθηκαν να δώσουν λύσεις ξέρουν τι να κάνουν».
Η επόμενη ερώτηση έχει σχέση με το αίτημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης περί διαγραφής του χρέους. «Αυτά είναι αστειότητες. Γιατί να διαγράψουν το χρέος με τον Τσίπρα και όχι με τον Σαμαρά; Εάν υπήρχε δυνατότητα διαγραφής του χρέους, θα είχε γίνει ήδη. Το χρέος δεν διαγράφεται επειδή το προτείνει μια παράταξη, αλλά επειδή είναι διαγράψιμο. Και μάλλον δεν είναι». Στο θέμα των πρόωρων εκλογών, η συνομιλητής μου είναι κατηγορηματική: «Δεν αντέχει άλλη ταλαιπωρία η χώρα. Είμαι κατά των εκλογών ενόψει της Προεδρικής εκλογής. Νομίζω ότι θα βρεθεί τελικώς μια φόρμουλα για να έχουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δεν γνωρίζω εάν θα είναι φόρμουλα ή απλώς ένα μαγείρεμα, πάντως το αποτέλεσμα έχει σημασία».
Εχει φθάσει η στιγμή για να τη ρωτήσω πώς δεν συνέχισε την πολιτική διαδρομή που είχε ξεκινήσει στις δημοτικές εκλογές του 1998, όταν είχε εκλεγεί πρώτη σε σταυρούς δημοτική σύμβουλος με το ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο του Σπύρου Βούγια. «Με προτείνουν ακόμη σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, αλλά αρνούμαι. Υπάρχουν κομμάτια του εαυτού μου που αντιδρούν». Για την ίδια, οι πολιτικοί συνεχίζουν να επιλέγουν να λένε τα ευχάριστα και όχι την αλήθεια. «Οι βασικές δομές πάνω στις οποίες λειτουργεί η πολιτική ζωή στην Ελλάδα παραμένουν ακόμη οι ίδιες. Γι αυτό, ενώ βλέπω, και βλέπουμε όλοι, την ανάγκη για κάτι καινούργιο, δεν βλέπω και δεν βλέπουμε να έρχεται το καινούργιο». Ζητώ τη γνώμη της για το εγχείρημα του Σταύρου Θεοδωράκη με το «Ποτάμι». «Το Ποτάμι δεν έχει δώσει ακόμη δείγματα γραφής. Είναι ακόμη στη διαδικασία να βρει το ίδιο την κοίτη του και τη ροή του».
Για τη Χρυσή Αυγή προτιμά να μην τοποθετηθεί ειδικώς, αν και γενικώς φρονεί ότι «πολλές φορές, από αντίδραση και από οργή, οι άνθρωποι φθάνουν σε ακραίες επιλογές, που στη συγκεκριμένη περίπτωση νομίζω ότι είναι παροδικές. Πάντως, προσωπικά, διατηρώ την αισιοδοξία μου, διότι εντέλει πρέπει να σκεφτόμαστε θετικά. Εάν παραιτηθούμε από αυτό, έχουμε τελειώσει». Την ώρα του επιδορπίου, μιας πικρής σοκολάτας με γλυκιά κι αλμυρή καραμέλα κι ενός ρυζόγαλου φούρνου με καστανή ζάχαρη, παγωτό κανέλας και φρέσκια βανίλια, η κουβέντα έρχεται στην Αμφίπολη. «Δεν περίμενα ότι ένας νεκρός θα μπορούσε να τονώσει τόσο πολύ το εθνικό φρόνημα. Οποιος κι αν είναι, η Ιστορία θα γράψει ότι ανακαλύφθηκε το δεύτερο μεγαλύτερο ταφικό μνημείο του κόσμου μετά τις Πυραμίδες».