Σε λίγες μέρες, το Ίδρυμα Ωνάση καλεί να αφουγκραστούμε όσα βιώνουμε υπό το πρίσμα νέων καλλιτεχνικών έργων.

Από την Isabella Rossellini και τον Paul Magid έως τη Λένα Κιτσοπούλου, από τους 600 Highwaymen έως τον Σίμο Κακάλα, από τον Akira Takayama έως τον Βασίλη Κεκάτο, από την Kimberly Bartosik έως τη Μαρία Παπαδημητρίου, από τον Ευθύμη Φιλίππου έως τον Αντώνη Φωνιαδάκη, καλλιτέχνες ανά τον κόσμο δίνουν φωνή στο σήμερα.

Μένουμε μέσα. Αλλά «μένουμε» όλοι μαζί είναι το σύνθημα των ημερών και το Ίδρυμα Ωνάση ανακοινώνει την ανάθεση νέων έργων σε καλλιτέχνες από όλο το φάσμα των γενεών και των τεχνών, με την πεποίθηση ότι ο πολιτισμός μπορεί να αποτελέσει «αντισηπτική» ουσία στην περίοδο καραντίνας που διανύουμε.

Πολλοί από τους καλλιτέχνες είναι ήδη έτοιμοι να πατήσουν ENTER στον υπολογιστή τους και, μαζί να πατήσουν και ENTER στο μέλλον, παρουσιάζοντας σε λίγες μέρες το έργο που έχουν ετοιμάσει.

Για το πρότζεκτ ENTER, η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Onassis USA ανέθεσαν σε καλλιτέχνες ανά τον κόσμο να ετοιμάσουν νέα έργα σε 120 ώρες, με τη σκέψη πως πρέπει να συμπεριλάβουμε και να κατανοήσουμε το παρόν.

Θα πρέπει επίσης να διδαχτούμε από αυτό, να το αφηγηθούμε και να το ξορκίσουμε, δημιουργώντας παράλληλα μια ψηφιακή χρονοκάψουλα που θα διατηρήσει τη μνήμη αυτής της εποχής για τις μελλοντικές γενιές.

Στον πανδημικό χωροχρόνο, τα σπίτια, τα διαμερίσματα, οι κήποι, οι ταράτσες και τα μπαλκόνια γίνονται οι νέες site-specific σκηνές μας. Παιδιά, σύζυγοι, παππούδες, συγκάτοικοι, ακόμα και κατοικίδια επιστρατεύονται, μαζί με την οικοσκευή, ως χαρακτήρες και σκηνικά αντικείμενα, με το laptop του καλλιτέχνη να ανάγεται σε δημιουργική υπερδύναμη.

Οι πρώτοι καλλιτέχνες που μας υποδέχονται στο σπίτι τους στο Μανχάταν, στο Μπρούκλιν, στο Μονκλέρ και σε άλλα σημεία του αμερικανικού χάρτη είναι οι 600 Highwaymen, Maria Antelman, Kimberly Bartosik, Annie Dorsen, Kathryn Hamilton (SisterSylvester), Emily Johnson, Risa Puno, Radiohole, Isabella Rossellini & Paul Magid, Akira Takayama, Στέφανος Τσιβόπουλος. Από την Αθήνα μέχρι το Βερολίνο, από τα Βαρδούσια Όρη έως τη Βηρυτό, από τα Καραντινάτα της Κεφαλονιάς έως το Λονδίνο πατούν ENTER τις επόμενες μέρες οι Ηλίας Αδάμ, Ziad Antar, Σίμος Κακάλας, Εύη Καλογηροπούλου, Kareem Kalokoh – ATH Kids, RootlessRoot, Βασίλης Κεκάτος, Λένα Κιτσοπούλου, Μαρία Παπαδημητρίου, Κωστής Σταφυλάκης & Theo Triantafyllidis & Αλέξης Φιδετζής, Ευθύμης Φιλίππου, Αντώνης Φωνιαδάκης, Daniel Wetzel. Ο καθένας μόνος του, αλλά τελικά όλοι μαζί, δημιουργούν μια σειρά έργων που διακτινίζονται από το δικό τους στο δικό μας σαλόνι, διαμηνύοντας έτσι πως η τέχνη ακυρώνει την απόσταση.



Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η Διευθύντρια Πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση, Αφροδίτη Παναγιωτάκου επισημαίνει ότι:

«Χρειαζόμασταν κάτι για να αναπνεύσουμε αλλιώς. Να δούμε και να ζήσουμε κάτι που αποδεικνύει ότι το μυαλό δεν σταματά να γεννά ιδέες όταν το κλείνεις αναγκαστικά στα όρια ενός σπιτιού, ότι η φαντασία δεν φρενάρει όταν μας περικυκλώνει ο φόβος για ό,τι συμβαίνει, η αγωνία για το τι μπορεί να συμβεί.

Στραφήκαμε στους ανθρώπους που μας βάζουν στον κόσμο τους και σε πολλούς άλλους, σε εκείνους που με τα εφόδια της τέχνης τους πολλαπλασιάζουν τις ζωές μας.

Στους καλλιτέχνες. Αυτή την ομάδα που φροντίζει την ψυχή μας και μετακινεί τη σκέψη μας. Πώς χορεύει ένας χορευτής στην κουζίνα του;

Πόσες εικόνες αιχμαλωτίζουν τα μάτια ενός σκηνοθέτη, όταν περνά τις περισσότερες ώρες του ξαπλωμένος στον καναπέ του; Είναι όλο το σπίτι μια σκηνή; Μπαίνουμε για να δούμε. Φιλοξενούμενοι. Κι εσείς. ENTER.»

Ο Vallejo Gantner, Καλλιτεχνικός και Εκτελεστικός Διευθυντής του Onassis USA, αναφέρει:

«Ο χώρος που δημιούργησε, κατέκλυσε και, ενίοτε με τραγικό τρόπο, υφάρπαξε ο COVID έχει θέσει μια πρόκληση στο πώς βιώνουμε και δημιουργούμε νέα τέχνη.

Αυτός ο αλλόκοτος συνδυασμός απομόνωσης και συνεχούς προσέγγισης, νέων τρόπων ακρόασης και ομιλίας, αλλά και νέων τρόπων να αγγίζουμε και να μας αγγίζουν – όλα αυτά μας έδωσαν το έναυσμα για να δημιουργήσουμε ένα νέο πρόγραμμα αναθέσεων με τίτλο ENTER, το οποίο ελπίζουμε ότι θα αποτελέσει εν μέρει ένα είδος καλλιτεχνικής χρονοκάψουλας, διαθλώντας τη ματαίωση, τη θλίψη, την κωμωδία και τον φόβο αυτής της χρονικής στιγμής της πανδημίας.

Ευελπιστούμε ότι πρόκειται για τον πρώτο γύρο πολλών μικρο-αναθέσεων – όλες εγγενείς της καραντίνας, της ψηφιακής παράδοσης και της κοινωνικής απόστασης. Με αυτά τα έργα προασπίζουμε και υποστηρίζουμε τους καλλιτέχνες που πιστεύουμε ότι θα αρθρώσουν το μέλλον μας και τους δίνουμε την ευκαιρία να κάνουν ένα βήμα μπροστά προς νέες φόρμες.

Αυτοί οι καλλιτέχνες (μαζί με τις οικογένειες, τα κατοικίδια και τα σπίτια τους!) αντιπροσωπεύουν ένα ευρύ φάσμα ιδεών, ιδιωμάτων, κλάδων και ιστοριών – τόσο οικείων όσο και νέων για το Ίδρυμα Ωνάση.

Το καθένα έχει δημιουργηθεί κάτω από αυστηρούς χρονικούς περιορισμούς και μόνο με τα υλικά που υπήρχαν διαθέσιμα. Κάτι που πάει να πει πως αγαπάμε εξίσου τη φιλοδοξία και τα ψεγάδια τους.»

To πρότζεκτ ΕΝΤΕR δεν είναι ένα ακόμη ημερολόγιο καραντίνας, αλλά μια σειρά από πρωτότυπα έργα που δημιουργούνται μέσα στις συνθήκες του «εδώ και τώρα», για να το υπερβούν και να μας ενώσουν στο σύμπαν του onassis.org και του ψηφιακού καναλιού του Ιδρύματος Ωνάση στο YouTube.

Η τέχνη είναι ένα καταφύγιο φτιαγμένο για να το μοιραζόμαστε όλοι, καλλιτέχνες και κοινό. Κανείς δεν μπορεί να την σταματήσει.

Πάντα θα βρίσκουμε μια «σκηνή» να μας φιλοξενεί και να μας μαγεύει. Με νέο περιεχόμενο σε ασταμάτητη ροή, με νέες αναθέσεις στο προσεχές μέλλον, με νέες ψηφιακές δράσεις και πολλές εκπλήξεις.

Πατήστε ΕΝΤΕR από την επόμενη εβδομάδα, χωρίς αντίτιμο ή χρονικό περιορισμό και δείτε πως τελικά δεν είμαστε μόνοι σε όλο αυτό που συμβαίνει και μοιάζει συχνά να μας ξεπερνά.

Περισσότερες πληροφορίες στο onassis.org