Την άλλη πλευρά, την πιο αφώτιστη, έδειξαν η Ντόρα Μπακογιάννη και τα παιδιά της στη χθεσινή εκδήλωση για τα θύματα της τρομοκρατίας.

Η ίδια με την Αλεξία μπήκαν στην κεντρική αίθουσα του Πολεμικού Μουσείου, χαιρετήθηκαν κυρίως με τους συγγενείς των θυμάτων και κάθισαν στις θέσεις τους διακριτικά και σε μεγάλη συναισθηματική απόσταση από τους υπόλοιπους προσκεκλημένους.

Ο Κώστας ήταν περισσότερο ομιλητικός. Επί 5 λεπτά κουβέντιαζε με τους παλιούς φίλους από τα δικαστήρια, τα εισαγγελικά γραφεία, τις Αστυνομίες, τα νοσοκομεία, τα Μνημόσυνα και τις επετειακές εκδηλώσεις.

Στο διάβα των ετών σχεδόν όλοι οι συγγενείς των δολοφονηθέντων από τρομοκράτες, έμαθαν πολλά για τις συνθήκες τέλεσης των εγκλημάτων σε βάρος των ανθρώπων τους. Κι όσο περνούν τα χρόνια, τόσο το βίωμα παγιώνεται μέσα τους και διαμορφώνει τη ζωή και την εξέλιξη τους.

Αρκετοί προχώρησαν, άλλοι έμειναν πίσω αδυνατώντας να το ξεπεράσουν και κάποιοι το παλεύουν ακόμη. Κοινή τους αναφορά είναι ότι όλοι - μα όλοι- τα θυμούνται μ΄ εκείνη την πίκρα, τη θλίψη που τους ενώνει και ταυτόχρονα τους απομονώνει από τους υπόλοιπους.