Είναι αλήθεια πως ο κ. Μητσοτάκης ξεπερνά σε κινητικότητα τους προκατόχους του και αιφνιδιάζει ολοένα και συχνότερα με τις επιλογές και τους λόγους του.

Αυτό όμως που δεν έχει σχολιαστεί - τουλάχιστον τόσο όσο πρέπει - είναι η παρουσία του κατά την πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για τα ΑΕΙ, υπερασπιζόμενος την αλλαγή που επιχειρεί η κυρία Κεραμέως. Εκεί ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «μπορούμε να κάνουμε τα πανεπιστήμιά μας καλύτερα, να τα συνδέσουμε με την αγορά εργασίας, να τα μετατρέψουμε σε βάσεις έρευνας και προόδου και όταν το πετύχουμε, ποιος ξέρει, ίσως και εγώ να συμμεριστώ το παλαιό σύνθημα της Αριστεράς, πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στον αγώνα».

Η συγκεκριμένη αναφορά όντως αιφνιδίασε τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ ακόμη περισσότερο.

Και αυτό γιατί το σύνθημα «Πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στον αγώνα» είχε αναδείξει το ιστορικό στέλεχος του ΚΚΕ Γρηγόρης Φαράκος σε μια μπροσούρα για τη νεολαία που είχε γράψει στα τέλη της δικτατορίας και είχε διακινηθεί από την ΚΝΕ στα πανεπιστήμια στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης.

Περιττό να πούμε ότι η ΚΝΕ και η Πανσπουδαστική, ο σπουδαστικός της βραχίονας, είχαν λοιδορηθεί από τις αντίπαλες παρατάξεις για εκείνο το σύνθημα, καθώς φάνταζε αναχρονιστικό και ξένο προς τα ήθη της αμφισβήτησης εκείνων των χρόνων.

Πού να φανταζόταν ο συγχωρεμένος Φαράκος ότι θα το χρησιμοποιούσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης τέσσερις δεκαετίες αργότερα.