Το συγκινητικό μήνυμα του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη θεία του στο Μνημείο των Δικαίων των Εθνών
Ο κήπος για τους «Δίκαιους των Εθνών», που διέσωσαν Εβραίους και τα παιδιά τους την περίοδο του Β Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν ο τελευταίος σταθμός του Κυριάκου Μητσοτάκη στη διήμερη επίσκεψή του στο Ισραήλ.
Τότε, τα χρόνια της Κατοχής, η Μπιάνκα Βεντούρα ζήτησε από τη φίλη της Ευαγγελία Γεωργιάδου, αδερφή της γιαγιάς του Κυριάκου Μητσοτάκη μια μεγάλη χάρη: να σώσει το παιδί της. Η Σάκη Κυπραίου, μικρό παιδάκι στην Κατοχή, έχει διηγηθεί στο παρελθόν ότι έζησαν σαν αδέλφια με την Υβέτ, η οποία κρυβόταν στο σπίτι τους.
Ο πρωθυπουργός άκουσε από τον υπεύθυνο του μνημείου για την ιστορία της θείας του και όλων των Ελλήνων που έσωσαν παιδιά την περίοδο της Κατοχής κι έγραψε ένα συγκινητικό μήνυμα στο βιβλίο των ευχών για την Ευαγγελία Γεωργιάδου.
«Η Ευαγγελία Γεωργιάδου ήταν η μικρότερη αδερφή της γιαγιάς μου. Τη θυμάμαι πολύ ζωηρά. Έκανε μια πράξη γενναιότητας», τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αναλυτικά η δήλωση του πρωθυπουργού:
«Είναι μια ιδιαίτερη στιγμή για μένα. Η Ευαγγελία Γεωργιάδου ήταν η νεότερη αδερφή της γιαγιάς μου. Ήταν θεία μου. Τη θυμάμαι ζωηρά. Έκανε μια πράξη γενναιότητας κατά τη διάρκεια του πολέμου όπως πολλοί άλλοι μη Εβραίοι που τιμώνται ως οι Δίκαιοι ανάμεσα στα Έθνη.
Και αυτή η προσωπική ιστορία μας υπενθυμίζει ότι αυτό που βλέπουμε εδώ δεν είναι κάτι που μαθαίνουμε από τα βιβλία της ιστορίας. Κάθε όνομα που αναγράφεται σε αυτό το μνημείο, μας αφηγείται και μια προσωπική ιστορία γενναιότητας. Και για μένα είναι πολύ σημαντικό να είμαι εδώ και να τιμώ την μνήμη της Ευαγγελίας Γεωργιαδου και το όνομα της τιμά όλους τους Έλληνες. Αλλά και τον καθένα ξεχωριστά που κατά τη διάρκεια του ολοκαυτώματος, αυτής της φρικτής και ανείπωτης τραγωδίας που θα στοιχειώνει την ανθρωπότητα για πάντα, προέβη σε μια πράξη μεγάλης γενναιότητας για να σώσει συνανθρώπους του. Και σήμερα η θεία μου «επιβιώνει» μέσω της κόρης της Σάκης Κυπραίου, η οποία σε κάποια φάση ενώ ήταν πολύ νέα καλωσόρισε στο σπίτι της ένα μικρό κορίτσι χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις, απλά εμφανίστηκε, και της είπαν ότι η οικογένειά της είχε ακόμα ένα μέλος και ότι έπρεπε να περνάει χρόνο μαζί της. Καθώς ο χρόνος περνάει και απομακρυνόμαστε από αυτά τα φρικτά γεγονότα η μνήμη όσων συνέβησαν πρέπει να μείνει ζωντανή. Ως εκ τούτου για μένα είναι μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή να είμαι εδώ μαζί σας. Ευχαριστώ και πάλι για όλα όσα κάνετε και διατηρείτε ζωντανή τη μνήμη πολύ γενναίων ανθρώπων κατά τη διάρκεια της πιο δύσκολης φάσης της ιστορίας της ανθρωπότητας και που τους έχετε καθιερώσει ως Δικαίους ανάμεσα στα Έθνη»
«Στη μνήμη της Ευαγγελίας Γεωργιάδου. Εκ μέρους της Ελληνικής Δημοκρατίας» έγραψε ο πρωθυπουργός.
Ιδού πως είχε διηγηθεί την ιστορία η Σάκη Κυπραίου:
«Ηταν μια παιδική φίλη της μητέρας από τα Χανιά, η Μπιάνκα, η οποία της ζήτησε να σώσει το παιδί της. Ετσι ήρθε κοντά μας η Υβέτ. Η μητέρα είπε σε εμένα και την αδελφή μου ότι ''θα είναι η τρίτη σας αδελφή'' και έβαλε ένα ακόμα κρεβάτι στο δωμάτιο. Ηταν αποφασισμένη να τη μεγαλώσει εάν χρειαζόταν. Θυμάμαι είχαμε κινδυνεύσει, όταν οι Γερμανοί έψαχναν τον πατέρα μου που συνεργαζόταν με την αντίσταση. Τρομάξαμε όταν είδαμε δύο Γερμανούς με φακούς και ξιφολόγχες να μας ξυπνούν, να ψάχνουν κάτω από το κρεβάτι, να φωνάζουν και η μητέρα να λέει ότι είμαστε όλες παιδιά της. Υστερα κλαίγαμε και οι τρεις. Η Υβέτ ήταν ένα κρυμμένο παιδί και δεν είχε δει την οικογένειά της ενάμιση χρόνο. Η μητέρα το έκανε με όλη την ψυχή της, για τη φίλη της αλλά και για όλο τον κόσμο».
Ο πρωθυπουργός άκουσε από τον υπεύθυνο του μνημείου για την ιστορία της θείας του και όλων των Ελλήνων που έσωσαν παιδιά την περίοδο της Κατοχής κι έγραψε ένα συγκινητικό μήνυμα στο βιβλίο των ευχών για την Ευαγγελία Γεωργιάδου.
«Η Ευαγγελία Γεωργιάδου ήταν η μικρότερη αδερφή της γιαγιάς μου. Τη θυμάμαι πολύ ζωηρά. Έκανε μια πράξη γενναιότητας», τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αναλυτικά η δήλωση του πρωθυπουργού:
«Είναι μια ιδιαίτερη στιγμή για μένα. Η Ευαγγελία Γεωργιάδου ήταν η νεότερη αδερφή της γιαγιάς μου. Ήταν θεία μου. Τη θυμάμαι ζωηρά. Έκανε μια πράξη γενναιότητας κατά τη διάρκεια του πολέμου όπως πολλοί άλλοι μη Εβραίοι που τιμώνται ως οι Δίκαιοι ανάμεσα στα Έθνη.
Και αυτή η προσωπική ιστορία μας υπενθυμίζει ότι αυτό που βλέπουμε εδώ δεν είναι κάτι που μαθαίνουμε από τα βιβλία της ιστορίας. Κάθε όνομα που αναγράφεται σε αυτό το μνημείο, μας αφηγείται και μια προσωπική ιστορία γενναιότητας. Και για μένα είναι πολύ σημαντικό να είμαι εδώ και να τιμώ την μνήμη της Ευαγγελίας Γεωργιαδου και το όνομα της τιμά όλους τους Έλληνες. Αλλά και τον καθένα ξεχωριστά που κατά τη διάρκεια του ολοκαυτώματος, αυτής της φρικτής και ανείπωτης τραγωδίας που θα στοιχειώνει την ανθρωπότητα για πάντα, προέβη σε μια πράξη μεγάλης γενναιότητας για να σώσει συνανθρώπους του. Και σήμερα η θεία μου «επιβιώνει» μέσω της κόρης της Σάκης Κυπραίου, η οποία σε κάποια φάση ενώ ήταν πολύ νέα καλωσόρισε στο σπίτι της ένα μικρό κορίτσι χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις, απλά εμφανίστηκε, και της είπαν ότι η οικογένειά της είχε ακόμα ένα μέλος και ότι έπρεπε να περνάει χρόνο μαζί της. Καθώς ο χρόνος περνάει και απομακρυνόμαστε από αυτά τα φρικτά γεγονότα η μνήμη όσων συνέβησαν πρέπει να μείνει ζωντανή. Ως εκ τούτου για μένα είναι μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή να είμαι εδώ μαζί σας. Ευχαριστώ και πάλι για όλα όσα κάνετε και διατηρείτε ζωντανή τη μνήμη πολύ γενναίων ανθρώπων κατά τη διάρκεια της πιο δύσκολης φάσης της ιστορίας της ανθρωπότητας και που τους έχετε καθιερώσει ως Δικαίους ανάμεσα στα Έθνη»
«Στη μνήμη της Ευαγγελίας Γεωργιάδου. Εκ μέρους της Ελληνικής Δημοκρατίας» έγραψε ο πρωθυπουργός.
Ιδού πως είχε διηγηθεί την ιστορία η Σάκη Κυπραίου:
«Ηταν μια παιδική φίλη της μητέρας από τα Χανιά, η Μπιάνκα, η οποία της ζήτησε να σώσει το παιδί της. Ετσι ήρθε κοντά μας η Υβέτ. Η μητέρα είπε σε εμένα και την αδελφή μου ότι ''θα είναι η τρίτη σας αδελφή'' και έβαλε ένα ακόμα κρεβάτι στο δωμάτιο. Ηταν αποφασισμένη να τη μεγαλώσει εάν χρειαζόταν. Θυμάμαι είχαμε κινδυνεύσει, όταν οι Γερμανοί έψαχναν τον πατέρα μου που συνεργαζόταν με την αντίσταση. Τρομάξαμε όταν είδαμε δύο Γερμανούς με φακούς και ξιφολόγχες να μας ξυπνούν, να ψάχνουν κάτω από το κρεβάτι, να φωνάζουν και η μητέρα να λέει ότι είμαστε όλες παιδιά της. Υστερα κλαίγαμε και οι τρεις. Η Υβέτ ήταν ένα κρυμμένο παιδί και δεν είχε δει την οικογένειά της ενάμιση χρόνο. Η μητέρα το έκανε με όλη την ψυχή της, για τη φίλη της αλλά και για όλο τον κόσμο».