Νέο μέτωπο στον ΣΥΡΙΖΑ: Ο Τζανακόπουλος διαφωνεί με τις εισηγήσεις Λούλη και Καρτερού
Ο γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Τζανακόπουλος, μάλλον δεν ενθουσιάζεται από τις αναλύσεις των «φθαρμένων» δημοσκόπων που έχει μαζέψει ο Αλέξη Τσίπρας στην Κουμουνδούρου για να του βρουν λύσεις στην προβληματική σχέση του με την κοινωνία. Κυρίως δεν πιστεύει πως ο λαϊκός παράγοντας είναι ένας «κοιμώμενος γίγαντας», που είναι θέμα χρόνου να ξυπνήσει και να ρίξει την κυβέρνηση της Ν.Δ.
Κάτι τέτοια προφανώς ο Αλέξης Τσίπρας θα τα ακούει από τον Γιάννη Λούλη ή τον φίλο του Θανάση Καρτερό, που ομνύουν στη λογική του ώριμου φρούτου. Ο Δημήτρης Τζανακόπουλος τονίζει στον κ. Τσίπρα πως η θεωρία του «κοιμώμενου γίγαντα» είναι μια φαντασίωση της Αριστεράς και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Αναγνωρίζει δε πως η Ν.Δ. έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα στην παρούσα συγκυρία και η Αριστερά αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα. Μάλιστα, στις αναλύσεις του χρησιμοποιεί δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Το γεγονός πως η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών είναι υπέρ των απαγορευτικών μέτρων για πορείες τύπου Πολυτεχνείου ή θετική στην αστυνόμευση των πανεπιστημίων κατά τον ίδιο δεν συνιστά μια ενέργεια προετοιμασίας σκληρής καταστολής, αλλά μια επένδυση στην κρατική βία, που ως ιδεολογικό εργαλείο αποκτά πρόσβαση στις λαϊκές τάξεις. «Στηρίζεται πάνω σε προϊδεολογικές, ψυχαναλυτικού τύπου ανάγκες του κόσμου για ασφάλεια και πλάθει μια νέα κοινωνική πραγματικότητα. Ετσι μετατοπίζει τον δείκτη των συσχετισμών προς τα δεξιά διαρκώς», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Κάτι τέτοια προφανώς ο Αλέξης Τσίπρας θα τα ακούει από τον Γιάννη Λούλη ή τον φίλο του Θανάση Καρτερό, που ομνύουν στη λογική του ώριμου φρούτου. Ο Δημήτρης Τζανακόπουλος τονίζει στον κ. Τσίπρα πως η θεωρία του «κοιμώμενου γίγαντα» είναι μια φαντασίωση της Αριστεράς και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Αναγνωρίζει δε πως η Ν.Δ. έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα στην παρούσα συγκυρία και η Αριστερά αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα. Μάλιστα, στις αναλύσεις του χρησιμοποιεί δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Το γεγονός πως η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών είναι υπέρ των απαγορευτικών μέτρων για πορείες τύπου Πολυτεχνείου ή θετική στην αστυνόμευση των πανεπιστημίων κατά τον ίδιο δεν συνιστά μια ενέργεια προετοιμασίας σκληρής καταστολής, αλλά μια επένδυση στην κρατική βία, που ως ιδεολογικό εργαλείο αποκτά πρόσβαση στις λαϊκές τάξεις. «Στηρίζεται πάνω σε προϊδεολογικές, ψυχαναλυτικού τύπου ανάγκες του κόσμου για ασφάλεια και πλάθει μια νέα κοινωνική πραγματικότητα. Ετσι μετατοπίζει τον δείκτη των συσχετισμών προς τα δεξιά διαρκώς», σημειώνει χαρακτηριστικά.