Ο καθηγητής Ηλίας Νικολακόπουλος έγινε γνωστός την εποχή που όλο το μιντιακό σύστημα της χώρας έσπρωχνε για πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη. Μεσουράνησε, δηλαδή, στα δημοσκοπικά πράγματα της χώρας ως αναλυτής την εποχή του «εκσυγχρονισμού».

Κατά πολλούς, ήταν ο άνθρωπος που προσέδωσε επιστημονικό κύρος και εγκυρότητα στην περίφημη ερώτηση περί του «καταλληλότερου πρωθυπουργού» που είχαν επινοήσει οι δημοσκόποι από το 1996 και μετά, με σκοπό η απάντηση να ταιριάζει στα προσόντα του Κ. Σημίτη, ακόμα και όταν άρχισε να τον παίρνει η κάτω βόλτα στις κρίσιμες εκλογές του 2000.

Για να μην αναφερθούμε και σε μια άλλη παράμετρο των ερευνών της κοινής γνώμης, την περίφημη παράσταση νίκης, που επί των ημερών της «μονοκρατορίας» του στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ως «γκουρού» των αναλύσεων, επίσης «προπαγάνδιζε» τη σπουδαιότητά της.

Ο λόγος που υπενθυμίζουμε το «επιστημονικό» παρελθόν του κ. Νικολακόπουλου είναι ότι μας προξένησε εντύπωση η ευκολία με την οποία βγήκε και αμφισβήτησε για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ κάποιες αρνητικές για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δημοσκοπήσεις, όπως αυτή της εταιρείας Opinion.

Μάλιστα, έφτασε στο σημείο να ισχυρίζεται πως η συγκεκριμένη εταιρεία δεν είναι και μέλος του συνδέσμου εταιρειών δημοσκοπήσεων, κάτι που είναι απολύτως αναληθές.

Το έκανε συνειδητά; Υπέπεσε σε γκάφα ή απλώς προσφέρθηκε να γίνει «βαποράκι» fake news στην προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ;