Πολλά θα μπορούσε να πεί κανείς για το θέμα των μέτρων της Μυκόνου, που τη μία μέρα ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση και την άλλη ξορκίστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες. Ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει και η συνεννόηση μεταξύ της κεντρικής εξουσίας και του δημάρχου του νησιού, Κωνσταντίνου Κουκά, ο οποίος υποχρεώθηκε σε χρόνο-ρεκόρ (για να μην πούμε εν μία νυκτί) να βρεί επιπλέον κλίνες Covid στο πιο κοσμοπολίτικο τουριστικό θέρετρο της χώρας.

Αυτά όμως θα τα συζητήσουμε μια άλλη φορά, όταν οι καταστάσεις μας επιτρέψουν να κάνουν υψηλή πολιτική στο μέτωπο της πανδημίας. Το στοιχείο, ωστόσο, στο οποίο αξίζει να σταθεί κανείς είναι η στοχευμένη προσπάθεια συγκεκριμένων ΜΜΕ να κατευθύνουν την όποια κριτική, μετά τα πολυσυζητημένα πισωγυρίσματα του τελευταίου διαστήματος, σε συγκεκριμένους υπουργούς που εμπλέκονται στη μάχη κατά του κοροναϊού. Αν μάλιστα, ανήκουν και στην κατηγορία Άδωνι, που λόγω του γνωστού πάθους που τον διακατέχει αισθάνεται υποχρεωμένος να δώσει απαντήσει για κάθε πτυχή του κυβερνητικού έργου, τότε το σκηνικό καθίσταται ακόμη πιο βολικό.

Η εποχή του επιτελικού κράτους

Επειδή όμως βιώνουμε την εποχή του επιτελικού κράτους, που εμπνεύστηκαν κατά βάση ο Γιώργος Γεραπετρίτης (θεσμικά) και ο Άκης Σκέρτσος (που έχει και τη μερίδα του λέοντος στο εκτελεστικό κομμάτι και τον γενικότερο συντονισμό), με το οποίο μεταφέρθηκαν για πρώτη φορά τόσες αρμοδιότητες, άρα και ευθύνες, στην ομάδα του Μαξίμου, καλό θα είναι να ιχνηλατήσει κανείς και τα τεκταινόμενα και τις ισορροπίες στους κόλπους των... πάσης φύσεως συντονιστών του κυβερνητικού έργου.

Για παράδειγμα, ο καθ’ ύλην υπεύθυνος γι’ αυτό το κομβικής σημασίας μέτωπο, υφυπουργός παρά των πρωθυπουργώ Άκης Σκέρτσος, επιτηρεί μικρότερης εμβέλειας συντονιστές, τύπου Θανάση Κοντογεώργη και Μάριο Θεμιστοκλέους, για τον εμβολιασμό και σία, και αφού συγκεντρώνει τα δεδομένα από τα εμπλεκόμενα χαρτοφυλάκια, γίνονται οι εισηγήσεις και ακολούθως λαμβάνονται οι αποφάσεις...