Μπορεί στο προσεχές μέλλον να υπάρξει συνεννόηση ανάμεσα σε τρία πρόσωπα, τα οποία στο παρελθόν έτρωγαν το ένα τις σάρκες του άλλου στην αρένα της πολιτικής και κομματικής αντιπαράθεσης;

Και, αν ναι, κάτω από ποιες συνθήκες και με ποιον κοινό σκοπό; Ή, αν θέλετε, στόχο; Για να μη σας μπερδεύουμε άλλο, θα σας μεταφέρουμε τι ψιθυρίζεται τις τελευταίες ημέρες σε διάφορα κέντρα εξουσίας, που έχουν υπαρκτούς διαύλους επικοινωνίας με σημαντικούς παράγοντες των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Και τι είναι αυτό;

Πως, εκτός από τον Αλ. Τσίπρα και τον Γ. Παπανδρέου, στο «αντιμητσοτακικό» μέτωπο μπορεί να ενταχθεί στο τέλος και ο Ευ. Βενιζέλος. Μέχρι πρότινος, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κουβαλούσε το «στίγμα» του «αβανταδόρου» της «γαλάζιας» διακυβέρνησης, με τους «εχθρούς» του, εντός και εκτός ΚΙΝ.ΑΛ., να προεξοφλούν ότι είναι θέμα χρόνου να γίνει υπουργός του Κ. Μητσοτάκη.

Κάτι βέβαια που δεν συνέβη ποτέ, γιατί εκείνος που δεν το επιθυμούσε ήταν πρώτιστα ο σημερινός πρωθυπουργός. Τον τελευταίο καιρό, ο Ευ. Βενιζέλος έχει φροντίσει με τη δημόσια στάση του να δώσει δείγματα επιθετικής κριτικής προς την κυβέρνηση της Ν.Δ., κάτι που δεν έκανε στο παρελθόν. Μπορεί αυτό να μην αρέσει στον Κ. Μητσοτάκη, σίγουρα όμως ικανοποιεί την «αντιδεξιά» στρατηγική του Αλ. Τσίπρα, του Γ. Παπανδρέου και άλλων, που δεν είναι της παρούσης να τους αναφέρουμε.