-Εντάξει, όχι ότι αυτά έχουν ιδιαίτερη σημασία όταν μιλάμε για έργα που αλλάζουν την φυσιογνωμία και την καθημερινότητα μιας τόσο σημαντικής πόλης όπως ο Πειραιάς, ωστόσο, δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ μεταξύ σοβαρού και αστείου ποιος είχε τη φαεινή ιδέα να βάψει με κίτρινο χρώμα τον σταθμό του μετρό στα Μανιάτικα (ένας από τους τρεις που εγκαινιάζονται στο μεγάλο λιμάνι). Βλέπετε η σημειολογία έχει την αξία της, ειδικά μάλιστα όταν το Νο2 της κοινοπραξίας, ονόματι είναι γέννημα θρέμμα λιμανίσιος και γνωρίζει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της εν λόγω συνοικίας. Εκτός κι αν επειδή ο υφυπουργός Υποδομών Γιώργος Καραγιάννης είναι Αρειανός, είπε να κάνει… σιωπηλά το κομμάτι του εκτός έδρας. Μετά φταίω εγώ να αναβιώσω τον χαρακτηρισμό Καρ-Καρ που είχε αποδώσει ο Κουρτάκης για τον ίδιο και τον πολιτικό του προϊστάμενο;

-Πάγο στους βουλευτές που τα… χώνουν σε υπουργούς για προσωπικό όφελος (ανταγωνισμός σε εκλογικές περιφέρειες και άλλες αντίστοιχες ομορφιές) ετοιμάζεται να βάλει το Μέγαρο Μαξίμου. Λογικό, αφού οι αγωνίες και οι πίκρες ορισμένων είναι απολύτως κατανοητές, αλλά μην το φτάνουμε και στα άκρα. Πάρτε για παράδειγμα τι συμβαίνει με τη Συρεγγέλα ή τη Ζαχαράκη σε Δυτική Αθήνα και Ανατολική Αττική αντίστοιχα, που οι εσωκομματικοί ανταγωνιστές τους τις αντιμετωπίζουν σαν τη Θεανώ Φωτίου και τη Ραλλία Χρηστίδου. Τυχαία τα συριζαϊκά παραδείγματα…

-Ο θαρραλέος Μπάρκας του ΣΥΡΙΖΑ αναρωτήθηκε γιατί δεν συνεδριάζουν τόσο τακτικά τα κομματικά όργανα της Κουμουνδούρου και αμέσως μετά από λίγο κατέβασε την ανάρτηση. Αυτό θα πει εσωκομματική δημοκρατία. Πάντως αν θέλει να πάρει παράδειγμα για σωστό «αντάρτικο» ας ρωτήσει τον Σκουρλέτη που διαφώνησε με την κεντρική γραμμή ακόμη και σε ό,τι αφορά στήριξη στην προοπτική εισόδου Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.

-Μηχανισμό για την απόκρουση των συριζαϊκών επιχειρημάτων στα διεθνή fora περί δήθεν βίαιης απώθησης προσφύγων και μεταναστών από τις ελληνικές Αρχές επεξεργάζεται το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου. Βλέπετε είναι κρίμα υπερπροσπάθειες των λιμενικών όπως αυτή στα Κύθηρα να αδικούνται εκ των έσω χάρη ιδεοληψιών τύπου Αρβανίτη και μικροκομματικών συμφερόντων.

-Πολύ σοβαρά έχει πάρει τον ρόλο της οργάνωσης των «γαλάζιων» αυτοδιοικητικών για τις εθνικές εκλογές ο Διονύσης Χατζηδάκης. Αν εξαιρέσεις αυτά που τραβάει με τα αιτήματα ορισμένων εξ αυτών για συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια της ΝΔ, όλα τα άλλα πάνε πρίμα.

-Άπατοι μαθαίνω ότι πηγαίνουν στις μυστικές μετρήσεις της Χαριλάου Τρικούπη ορισμένοι κοντινοί του Ανδρουλάκη που επιθυμούν να είναι υποψήφιοι σε μεγάλες εκλογικές περιφέρειες. Ενδεικτικό παράδειγμα, ο Βλάχος στα βόρεια...

-Στο δίδυμο που συνθέτουν οι δύο νεαροί «γαλάζιοι» παράγοντες, Παπουτσής και Παπαγεωργίου μοίρασε ο Γιάννης Μπρατάκος τις αρμοδιότητές του στην Πειραιώς μετά την μετακόμισή του στο Μαξίμου. Ο ίδιος φυσικά εξακολουθεί να έχει τη συνολική εποπτεία της λειτουργίας της Πειραιώς σε διοικητικό επίπεδο.