Του χρόνου συμπληρώνονται 50 χρόνια από την ιστορική εξέγερση του Πολυτεχνείου. Μισό αιώνα μετά, είναι μια καλή ευκαιρία όχι μόνο για αναστοχασμό, αλλά και για επανεξέταση του τρόπου με τον οποίο γιορτάζεται το Πολυτεχνείο. Με βάση όλα όσα έχουν συμβεί στη χώρα την τελευταία δεκαετία, μάλλον δεν έχει πλέον νόημα η πορεία του Πολυτεχνείου να καταλήγει στην αμερικανική πρεσβεία. Είναι σχεδόν αστείο κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα και οι ηγέτες τους είχαν επαφές με τους Αμερικανούς προέδρους ή βουλευτές τους, που πηγαίνουν στις εκδηλώσεις της αμερικανικής πρεσβείας, να είναι στη Βασιλίσσης Σοφίας και να φωνάζουν… «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι». Πέραν του ότι κάτι τέτοιο δεν έχει νόημα, είναι και αρκούντως γραφικό. Άρα, θα ήταν χρήσιμο, με πρωτοβουλία των αγωνιστών του Πολυτεχνείου, των προσωπικοτήτων δηλαδή που έχουν ειδικό βάρος, να τελειώσει αυτή η ιστορία. Και η επέτειος, για παράδειγμα, να εορτάζεται με μια μεγάλη πορεία στην Πλατεία Συντάγματος, όπου θα συμπυκνώνονται τα αιτήματα της εποχής.

 ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ – Ένθετο «Secret»