«Πυρά» Καρτερού προς Πολάκη: Το δικό τους να γίνει κι ας διαψεύδονται υποσχέσεις, τσαλακώνονται αξίες - Και διηγώντας τα να κλαις για το χάλι τους
«Σκεφτείτε να είχαμε στον ΣΥΡΙΖΑ δημόσιες απειλές παραιτήσεων, προσωπικές υπόγειες διαδρομές και συντροφικά μαχαιρώματα», αναφέρει δηκτικά
Τα «πυρά» του προς τον Παύλο Πολάκη εξαπέλυσε ο Θανάσης Καρτερός σήμερα το πρωί.
Ειδικότερα, με το άρθρο του «Ευτυχώς αυτά δεν γίνονται στον ΣΥΡΙΖΑ», κατακευρανώνει τον βουλευτή Χανίων με αφορμή την απειλή του προς την Κουμουνδούρου με σκοπό να περάσει δικό του υποψήφιο.
Κάνοντας έναν πρόλογο σε γεγονότα του παρελθόντος αναφορικά με τις κόντρες για τα ψηφοδέλτια, στην τελευταία παράγραφο του κειμένου, με βιτριολικό τρόπο σχολιάζει τα τεκταινόμενα με τον «αψύ Σφακιανό», λέγοντας: «Ποιος δίνει σημασία, όμως, από τους πρωταγωνιστές των διαπλεκόμενων αυτών εμφυλίων, που διασχίζουν και σήμερα που μιλάμε το πολιτικό σκηνικό ενόψει εκλογών; Το δικό τους να γίνει κι ας διαψεύδονται υποσχέσεις, τσαλακώνονται αξίες, κουρελιάζονται προγράμματα κι απογοητεύονται και οπαδοί. Και παίρνουν των ομματιών τους αναποφάσιστοι ψηφοφόροι, βλέποντας τον μίζερο εγωισμό να βγάζει γλώσσα εκεί που θα έπρεπε να μιλάει η συλλογικότητα, η σοβαρότητα, η κοινή απόφαση για το κοινό καλό. Μπα, τίποτα. Θάνατος του ομοϊδεάτη μου η ζωή μου. Και διηγώντας τα να κλαις για το χάλι τους. Το δικό τους χάλι».
«Διότι, ευτυχώς, αυτά δεν συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Ευτυχώς, δις. Γιατί σκεφτείτε την ντροπή για όλους να είχαμε στον ΣΥΡΙΖΑ δημόσιες απειλές παραιτήσεων, προσωπικές υπόγειες διαδρομές και συντροφικά μαχαιρώματα. Υπερφίαλη μιζέρια αντί ταπεινής αφοσίωσης στη χειμαζόμενη κοινωνία. Ευτυχώς όμως. Τρις. Που αυτά δεν γίνονται στον ΣΥΡΙΖΑ...».
Ειδικότερα, με το άρθρο του «Ευτυχώς αυτά δεν γίνονται στον ΣΥΡΙΖΑ», κατακευρανώνει τον βουλευτή Χανίων με αφορμή την απειλή του προς την Κουμουνδούρου με σκοπό να περάσει δικό του υποψήφιο.
Κάνοντας έναν πρόλογο σε γεγονότα του παρελθόντος αναφορικά με τις κόντρες για τα ψηφοδέλτια, στην τελευταία παράγραφο του κειμένου, με βιτριολικό τρόπο σχολιάζει τα τεκταινόμενα με τον «αψύ Σφακιανό», λέγοντας: «Ποιος δίνει σημασία, όμως, από τους πρωταγωνιστές των διαπλεκόμενων αυτών εμφυλίων, που διασχίζουν και σήμερα που μιλάμε το πολιτικό σκηνικό ενόψει εκλογών; Το δικό τους να γίνει κι ας διαψεύδονται υποσχέσεις, τσαλακώνονται αξίες, κουρελιάζονται προγράμματα κι απογοητεύονται και οπαδοί. Και παίρνουν των ομματιών τους αναποφάσιστοι ψηφοφόροι, βλέποντας τον μίζερο εγωισμό να βγάζει γλώσσα εκεί που θα έπρεπε να μιλάει η συλλογικότητα, η σοβαρότητα, η κοινή απόφαση για το κοινό καλό. Μπα, τίποτα. Θάνατος του ομοϊδεάτη μου η ζωή μου. Και διηγώντας τα να κλαις για το χάλι τους. Το δικό τους χάλι».
«Διότι, ευτυχώς, αυτά δεν συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Ευτυχώς, δις. Γιατί σκεφτείτε την ντροπή για όλους να είχαμε στον ΣΥΡΙΖΑ δημόσιες απειλές παραιτήσεων, προσωπικές υπόγειες διαδρομές και συντροφικά μαχαιρώματα. Υπερφίαλη μιζέρια αντί ταπεινής αφοσίωσης στη χειμαζόμενη κοινωνία. Ευτυχώς όμως. Τρις. Που αυτά δεν γίνονται στον ΣΥΡΙΖΑ...».
