Αδοξο τέλος, όπως αναµενόταν άλλωστε, είχε η ιστορία των αποκλειστικών διαπραγµατεύσεων του µπαρµπα-∆ηµήτρη Κούτρα µε την ΕΛΛΑΚΤΩΡ, µε σκοπό την εξαγορά της κατασκευαστικής ΑΚΤΩΡ. Και υπήρξε άδοξο τέλος, γιατί πολύ απλά το γεροντάκι και όσοι το συνόδευαν αποδείχθηκε ότι δεν είχαν τα απαιτούµενα χρήµατα προκειµένου να αγοράσουν τη συγκεκριµένη εταιρεία.

Η «αφραγκία» του Κούτρα φάνηκε από την πρώτη στιγµή, ωστόσο Χόλτερµαν και Βαρδινογιάννης, συνυπολογίζοντας και την περασµένη ηλικία του φιλόδοξου επενδυτή, αποφάσισαν να δώσουν ένα χρονικό τράτο για να ολοκληρώσει τον έρανο και να βρει τα λεφτά. Ο χρόνος πέρασε και όχι µόνο ο Κούτρας δεν βρήκε τα 156 εκατ. ευρώ, αλλά, όπως πληροφορούµαι, τώρα κάνει κάτι... κούτρικα, µήπως και γλυτώσει το ποσοστό που του αναλογεί στην εγγυητική.

Με βάση τα προβλεπόµενα, ο παλιός εργολάβος πρέπει να καταβάλει 1,5 εκατ. ευρώ στους µετόχους της ΕΛΛΑΚΤΩΡ για το γεγονός ότι τους ταλαιπώρησε τρεις µήνες, χωρίς να έχει ούτε λεφτά ούτε, φυσικά, κάνα πλάνο για να τα βρει. Αλλωστε, φαντάζεστε τους τραπεζίτες να εγγυούνταν 100 εκατ. ευρώ στον 79χρονο Κούτρα; Τότε θα πήγαινα στον Εξάρχου στην Παγκρήτια και θα του ζητούσα καµιά πενηνταριά εκατοµµύρια για να παντρέψω (µε τη συναίνεση του πατέρα µου, που θα έµπαινε και εγγυητής) σε δεύτερο γάµο τη µάνα µου. Βλέπετε, η µαµά µου είναι και κατά πέντε-έξι χρόνια νεότερη του Κούτρα, οπότε εκ των πραγµάτων η προοπτική είναι διαφορετική για τον τραπεζίτη.

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» στις 11/3/23